ค่ำคืนนี้ มีดวงดาว พราวแสงใส ทอแสงร้าง อยู่ห่างไกล หัวใจเหงา ไร้เงาจันทร์ คลาดเคลื่อน เป็นเพื่อนเรา ทิ้งพลูโต ให้โศกเศร้า เคล้าน้ำตา พระอาทิตย์ เคยส่องแสง สีแดงสด ดูงามงด จนจับจิต น่าอิจฉา เป็นเพื่อนกัน ฉันรักเธอ เสมอมา ส่งสัญญาณ อันแรงกล้า อบอุ่นใจ เห็นซีกโลก เป็นสีฟ้า เย็นตานัก อยากทายทัก ว่ารักเธอ ไม่เผลอไผล ก้อนเมฆขาว ใหญ่น้อย ล่องลอยไป สายรุ้งพาด สวยจับใจ ไร้มลทิน ณ วันนี้ พลูโตน้อย เฝ้าคอยรัก แต่อกหัก รักร้าวบุบ เหมือนทุบหิน ขออ้อนวอน อย่าหมางเมิน ดาวเดินดิน ให้อาภัพ ดับสิ้น ไร้หนทาง ขอแสงดาว แสงเดือน เป็นเพื่อนฉัน ขอแสงจันทร์ ช่วยพยุง จนรุ่งสาง แสงอาทิตย์ ส่องไสว ไม่จืดจาง ให้พลูโต สุกสว่าง ท่ามกลางเธอ
การัณยภาส 7 มิ.ย. 2553 23:56 น. - ID 135191 
2480
5
0
8 มิถุนายน 2553 05:52 น. - comment id 1133688
เป็นจดหมายจากแดนอันไกลโพ้น อุ่นอ่อนโยนถ้อยคำนำปรารถนา ระยะทางใช่ช่องหว่างระหว่างเวลา ขึ้นกับว่าหัวใจอยู่ใกล้กัน แวะมาทักทายยามเช้าค่ะ..
8 มิถุนายน 2553 08:31 น. - comment id 1133713
สวัสดีครับ แวะมาทักทายและให้กำลังใจครับ
8 มิถุนายน 2553 09:44 น. - comment id 1133729
มาทักทายยามสายๆครับกลอนเหงาดีครับ
8 มิถุนายน 2553 10:39 น. - comment id 1133754
มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ อย่าเหงาไปเลยนะเจ้าพลูโต
8 มิถุนายน 2553 13:48 น. - comment id 1133860
สวัสดีค่ะ คุณกิตติกานต์ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทายและฝากบทกลอนไพเราะไว้ให้ ชอบกลอนของคุณมากๆเลยค่ะ
8 มิถุนายน 2553 13:50 น. - comment id 1133862
สวัสดีค่ะ คุณบพิตร ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาให้กำลังใจกัน
8 มิถุนายน 2553 13:52 น. - comment id 1133864
สวัสดีค่ะ คุณป๋อง สหายปุถุชน ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทายกัน
8 มิถุนายน 2553 13:53 น. - comment id 1133865
สวัสดีค่ะ คุณเพียงพลิ้ว ขอบคุณมากนะคะที่มาอยู่เป็นเพื่อน หายเหงาไปเลยค่ะ
8 มิถุนายน 2553 14:06 น. - comment id 1133880
สวัสดีคะ คุณการัณยภาส Gemini58 ชอบท่อนนี้ "ขออ้อนวอน อย่าหมางเมิน ดาวเดินดิน ให้อาภัพ ดับสิ้น ไร้หนทาง" มากที่ซู๊ดคะ เขียน...ดี๊-ดี(อิจฉา)
8 มิถุนายน 2553 14:09 น. - comment id 1133884
อ่านชื่อกลอนนึกว่ามะนาวต่างดุ๊ด มนุษย์ต่างดาวเขียน จม.มาหาซะอีกแน่ะ อิอิ หายไปนานเลยนะคะ
8 มิถุนายน 2553 14:12 น. - comment id 1133887
สวัสดีค่ะ คุณGemini58 ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาชื่นชมกัน ดีใจมากเลยค่ะที่คุณชอบบทกลอนของฉัน
8 มิถุนายน 2553 14:17 น. - comment id 1133892
สวัสดีค่ะ คุณเฌอมาลย์ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ
8 มิถุนายน 2553 14:29 น. - comment id 1133907
ทักทายนะคะ การัณยภาสจดหมายรักมาไกลนะคะ
ให้พลูโตน้อยเปรียบเหมือนคนอกหัก ได้แต่มองโลกอยู่ไกล ๆ ไอเดียดีนะคะ แล้วก็เพราะด้วย
8 มิถุนายน 2553 15:03 น. - comment id 1133928
มาไกลจังเลยนะ จดหมายฉบับนี้
8 มิถุนายน 2553 15:59 น. - comment id 1133936
Guten Abend น้องพิงค์ Ich heiße Pink. Bis später Auf Wiederschenไม่เจอกังนานเปงไงมั่งจ๊ะ กลับจากเยอรมันแระเหรอ คิดฮอดหลายๆ
8 มิถุนายน 2553 16:28 น. - comment id 1133964
กลับมาแล้วกลับมาเลยนะคะ ไม่ต้องไปไหนแระ อิอิ
8 มิถุนายน 2553 21:01 น. - comment id 1134238
โห...มาไกลจัง ใช้เวลากี่วันกว่าจะมาถึงคะเนี่ย เหนื่อยแย่เลย...พักก่อนๆ
8 มิถุนายน 2553 21:42 น. - comment id 1134284
สวัสดีค่ะ คุณComedian Family (M) ขอบคุณมากนะคะที่มาทักทาย ดีใจมากค่ะที่คุณชอบไอเดียในบทกลอนฉัน
8 มิถุนายน 2553 21:47 น. - comment id 1134301
สวัสดีค่ะ คุณคนลานเทวา จดหมายฉบับนี้ปลิวมาไกล เพราะหัวใจคิดถึงทุกคนในบ้านกลอนค่ะ
8 มิถุนายน 2553 21:53 น. - comment id 1134324
สวัสดีค่ะ พี่ยา พิ้งค์กลับจากเยอรมันมาเกือบปีแล้วล่ะค่ะ แต่ก็กำลังวางแผนจะกลับไปอีกเหมือนกัน คิดถึงพี่ยาและทุกคนมากๆเลยค่ะ ต้องขอบคุณพี่ยาด้วยนะคะที่ส่งข้อความภาษาเยอรมันมาให้ เพราะตอนนี้พิ้งค์ลืมเกือบหมดแล้วค่ะ ฮิฮิ
8 มิถุนายน 2553 21:57 น. - comment id 1134337
สวัสดีค่ะ คุณโคลอน จริงๆก็อยากอยู่ที่นี่ไม่ไปไหนเหมือนกันค่ะ คิดถึงทุกๆคน
8 มิถุนายน 2553 22:12 น. - comment id 1134353
จดหมายนี้มาไกลมาก แวะมาอ่านคับ
8 มิถุนายน 2553 22:14 น. - comment id 1134354
สวัสดีค่ะ คุณวงศ์ตะวัน มาไกลแค่ไหนก็ไม่เหนื่อยหรอกค่ะ เพราะได้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆมาให้กำลังใจแบบนี้ ก็ได้ชื่นใจหายเหนื่อยแล้ว ขอบคุณมากๆค่ะ
8 มิถุนายน 2553 22:17 น. - comment id 1134355
สวัสดีค่ะ คุณวิทย์ ศิริ ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยมชมกัน
8 มิถุนายน 2553 23:47 น. - comment id 1134379
หายไปไหนมาคะ ดีใจจังที่กลับมาบ้านกลอน พลูโตคงหายเหงานะคะถ้ารู้ว่าที่นี่มีเพื่อนมากมายคลายเหงาได้ หวังว่าคุณการัณยภาสมีความสุขและสบายดีนะคะ
9 มิถุนายน 2553 07:22 น. - comment id 1134404
มาส่งจดหมายรัก ตอบกลับไปยัง ดาวพลูโตค่ะ
9 มิถุนายน 2553 10:13 น. - comment id 1134431
สงสารบุรุษไปรษณีย์จังเลยท่าทางจะเดินทางไกล
9 มิถุนายน 2553 18:02 น. - comment id 1134558
สวัสดีค่ะ คุณแจ้นเอง ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาเยี่ยมเยียนกัน ฉันไปอยู่เยอรมันมาค่ะ นี่ก็กลับมาได้เกือบปีแล้ว แต่เพิ่งมาลงบ้านกลอน ตอนนี้ก็มีความสุขสบายดีและอบอุ่นใจคลายเหงาไปเยอะเลยค่ะ เพราะมีเพื่อนๆในบ้านกลอนมาให้กำลังใจกันเยอะทีเดียว คุณแจ้นเองก็คงสุขสบายดีเช่นกันนะคะ
9 มิถุนายน 2553 18:04 น. - comment id 1134562
สวัสดีค่ะ คุณครูกระดาษทราย ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยส่งจดหมายรักตอบกลับมาให้ รู้สึกซาบซึ้งใจจังเลยค่ะ
9 มิถุนายน 2553 18:08 น. - comment id 1134566
สวัสดีค่ะ คุณมวลภมร บุรุษไปรษณีย์ได้เดินทางท่องเที่ยวอวกาศ เขาอาจจะสนุกสนานก็ได้ค่ะ
10 มิถุนายน 2553 09:02 น. - comment id 1134761
เจ้าดาวน้อยลอยไปจนไกลลิบ เสียงกระซิบแผ่วแผ่วแว่วหวานว่า อยู่ตรงโน้นโดนความเหงาเร้าอุรา ปราถนาความรักมาปักจินต์ โอ้เจ้าเอยเผยไปว่าใฝ่แสง อาทิตย์แรงแทงไปไม่ถึงถิ่น แสงเหลืองล้มกระนั้นหนอต่อชีวิน อาจด่าวดิ้นเหมือนดาวพุธสุดระกำ อยู่ทางนั้นถึงหนาวแค่ดาวเหงา อยู่ทางเราถึงร้อนแรงแสงก็ห้ำ ถึงมีรักเรียงรายให้จดจำ แต่ก็ช้ำด้วยความรักที่ทักทาย หากเปรียบแสงแสดงได้ว่าใช่รัก แห้งแล้งนักรักมันเผาเราสลาย แม้ว่าแสงแห่งความรักมาทักทาย แต่เจ็บกายเจ็บในรักที่ชักนำ อยู่ทางนั้นถึงร่างกายจะไร้แสง อยากแสดงให้เห็นได้ว่าไม่ช้ำ แสงน้อยน้อยสายตาแผ้วเห็นแววธรรม แสงแรงทำให้ตาบอดจอดไม่แจว อย่าเก๊บรักที่ทักทายไว้กับเจ้า ถึงจะเศร้าเพราะอยู่ไปที่ปอายแถว ถึงโดดเดี่ยวเดียวดายไร้วี่แวว จักคลาดแคล้วความทุกข์ที่รุกรุม เป็นพลูโตที่หนาวเย็นไม่เด่นแดง ไม่มีแสงแรงกล้าแต่ว่าคุ้ม ไม่ต้องมีสิ่งรกรกมาปกคลุม เดืนทางนุ่มบนทางนิ่มลิ้มรสธรรม
10 มิถุนายน 2553 14:20 น. - comment id 1135170
สวัสดีค่ะ คุณเดินไม่ทันเงา โอ้โห ขออุทานดังๆเลยค่ะ สุดยอดมากๆ ยอดเยี่ยมจริงๆ แสงแห่งรักกับแสงแห่งพระธรรม คุณอธิบายได้ดีและลึกซึ้งด้วย ขอบคุณมากนะคะที่แวะเข้ามาฝากบทกลอนสอนใจที่แสนจะไพเราะนี้ไว้ให้ ชอบมากๆเลยค่ะ
10 มิถุนายน 2553 23:23 น. - comment id 1135414
มิบังอาจคาดหวังว่าดัง โอ้ววว เป็นคำโวแอบอ้างทางสวรรค์ แค่พบเห็นรักร้าวทุกคราววัน รำพึงพรรณ์เป็นกลอนอ้อนบางใคร มันจับจิตคิดไปให้เหลือเชื่อ ไม่เคยเบื่ออ่านกลอนที่อ่อนไหว ลองตรองดูให้ดีแค่ที่ใจ หากกำหนดมันได้ก็งดงาม ใจเป็นนายกายเป็นบ่าวคนกล่าวขาน นั่นเป็นเพราะวิญญาณมิหาญข้าม รู้เท่าทันตัวตนพ้นเขตคาม สติจรดสมาธิ์ตามข้ามพ้นไป ด้วยว่าใจนั้นใหญ่ยิ่งทุกสิ่งสรรพ์ ประกาศจับนับร้อยพันนั้น ฤา ได้ พอใจสั่งกายก็เขียนวนเวียนไป มันจึงได้ยุ่งเหยิงเป็นเพลิงกรรม ไม่มีใครรอดพ้นกลเหล่านี้ น่าสงสารประชาชีที่กลืนกล้ำ ตัวผมเองยังติดกลเป็นมนต์ดำ เจ็บซ้ำซ้ำช้ำซ้อนซ้อนค่อนชีวิน
11 มิถุนายน 2553 18:32 น. - comment id 1135602
สวัสดีค่ะ คุณเดินไม่ทันเงา ใช่เลยค่ะ เห็นด้วยค่ะที่ว่าใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว ถ้าใจสุข กายมันก็จะสุขไปด้วย แต่ถ้าใจทุกข์ กายก็จะพลอยทุกข์ตามไปด้วย เพราะใจกับกายมันสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้ง มันก็เป็นเรื่องของกฎแห่งกรรมนะคะ ที่มนุษย์ส่วนใหญ่ยังไม่สามารถกำหนดจิตให้เท่าทันความคิดและตัวตนได้ จึงได้จมอยู่กับความทุกข์ทรมาน ก็เป็นเรื่องที่ต้องหมั่นฝึกฝนปฏิบัติธรรมกันต่อไปเรื่อยๆค่ะ
11 มิถุนายน 2553 19:38 น. - comment id 1135610
ชอบ
11 มิถุนายน 2553 21:03 น. - comment id 1135623
สวัสดีค่ะ คุณคนเดียวกัน ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยมชม ดีใจที่คุณชอบผลงานค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
