ในฐานะคนไกลหัวใจห่วง อยากถามทวง คำรัก สักครั้งหนึ่ง เป็นก้อนเนื้อเท่ากำมือแต่ดื้อดึง ครวญคิดถึงเพียงเธอเสมอมา หลายเดือนแล้วที่เหินห่างอยู่ต่างถิ่น เธออยู่กินอย่างไรอิ่มไหมหนา ยามเจ็บไข้ได้ป่วยช่วยทานยา งานหนักก็ไม่ว่าอย่าลืมพัก ฝนฟ้าตกหรือเปล่าหนาวหรือร้อน หนักก็ผ่อนทุกปัญหาอย่าโหมหัก หนุ่มอื่นมารุมล้อมกล่อมคำรัก อย่าเอื้อตักแก่ใครใช้หนุนนอน คนนี้คิดถึงเธอเฝ้าเพ้อพร่ำ สมองจำภาพแห่งฝันวันเก่าก่อน จึงเรียงร้อยรักรสเป็นบทกลอน มาเอื้อนอ้อนอึงอลจงสนใจ ถ้ารักยังร้อยรึงคิดถึงบ้าง เถอะ! ยามว่างตอบเตือนตามเงื่อนไข คำถามแห่งความห่วงจากทรวงใน ยังอยากได้คำตอบมาปลอบโยน หากไม่มีแม้เพียงเสียงตอบกลับ ใจคงดับความรักคงหักโค่น ความหวังที่เคยฉายประกายโชน ต้องเอียงโอนชอกช้ำเกินทำใจ
2 มิถุนายน 2553 01:55 น. - comment id 1131340
สวัสดีคะ คุณตานูน "เธอบอกว่า ถ้ารักกัน ฉันต้องทน ถามอีกหน เรื่องทนนั้น นานแค่ไหน อีกกี่วัน กี่ปี เล่า...ดวงใจ นานแค่ไหน เพื่อเธอนั้น ฉันจะทน เธอบอกว่า ถ้ารักกัน ฉันต้องรอ กี่พอ ศอ เรื่องรอนั้น นานแค่ไหน อีกกี่วัน กี่ปี เล่า...ดวงใจ นานแค่ไหน เพื่อเธอนั้น ฉันจะรอ" เป็นกำลังใจให้คะ
2 มิถุนายน 2553 15:32 น. - comment id 1131491
หวังคนไกลได้สดับขานรับถ้อย ที่เรียงร้อยลิขิตว่าคิดถึง สื่อจากใจผ่านฟ้ารักตราตรึง คงคำนึงถึงอยู่มิรู้คลาย มาแจมด้วยค่ะ
2 มิถุนายน 2553 20:00 น. - comment id 1131731
ทุกวันนี้ที่เป็นอยู่อย่างผู้เเพ้ หวังเพียงเเต่คนไกลได้คิดถึง ความรักหนอความรักมักตราตรึง รักเเล้วจึงยากนักจักทำใจ ช่างมันเถอะ!ความหวังเเม้พังพ่าย เเหลกละลายกี่ครั้งยังซ่อมได้ เมื่อถูกวางกฎเกณฑ์ให้เป็นไป น้ำตาไหลก็พร้อมจะยอมรับ +++++++++++++++++++++++ ขอบคุณทุกกำลังใจครับ
3 มิถุนายน 2553 01:18 น. - comment id 1131795
เพรงคิดถึงตรึงติดเคยคิดหมาย ฟากฟ้าปลายคล้ายเตือนอย่าเลือนขวัญ แม้ความหวังพังพาบดุจสาปพลัน คนไกลหวั่นสั่นสะท้านยากสานใจ ยอมเป็นผู้แพ้ เจ็บในวันนี้ สักวันเราจะ พบในสิ่งที่เราไขว่คว้านะคะ
3 มิถุนายน 2553 09:17 น. - comment id 1131858
กลอนเพราะมากๆครับ มีอะไรก็เล่าสู่กันฟังนะครับ