....ดาว....

สุนันยา.

....ดาว....
ดาวดวงน้อย...ลอยระยิบ...กระพริบพราย
เปล่งประกาย...คล้อยเคลื่อน...เกลื่อนเวหา
คราวจันทร์ฉาย...งามผ่อง...ส่องนภา
คล้ายถึงครา...ดาวลอย...ด้อยแสงลง
อย่าเศร้าใจ...เลยนะเจ้า...ดาวดวงน้อย
ถึงดาวคล้อย...ก็เพียงช่วง...ใช่ล่วงหลง
แม้จันทรา...ทอแสงทอง...ยังต้องปลง
มืดดับลง...สลับร้าง...ยามข้างแรม
เมื่อถึงวัน ...จันทร์เจ้า...สิ้นเงาแฝง
ระเรื่อแสง...อ่อนสี ....ที่แต่งแต้ม
ถึงเวลา...ดาวเด่น ...เห็นวับแวม
คืนข้างแรม...ระยิบพราย...ปลายนภา
ดาวระดาษ...สาดแสง...แต้มแต่งฝัน
ประดับฟ้า...ผ่องพรรณ...ให้หรรษา
ความเหงาคลาย...ด้วยแสง...แห่งดารา
ดั่งมณี...ฉาบฟ้า...ค่าอนันต์.. 
				
comments powered by Disqus
  • ลูกหว้า

    21 เมษายน 2553 17:59 น. - comment id 1122628

    หากคืนไหนไร้ดาว
    ก้อเหมือนราวกับมีภาพเรา
    เป็นเงาสะท้อนกลับ
    ไร้แสงระยับ-ระยิบยับ
    
    สะท้อนว่าช่างเหงา
    ฟ้าไร้แสงแห่งดาว
    เหมือนกับราวตัวเรา
    ช่างซึมเซาโดนทิ้ง เปล่าเปลี่ยวกาย
    
    5.gif5.gif
    เหอๆๆพออ่านกลอนดาวแล้วพลันนึก
    อ่าแฮะๆบุ๋งบุ๋ง
    ไม่เพรพาะไม่พ้องก้อโทดดดจร้า
  • หนูสน

    21 เมษายน 2553 20:25 น. - comment id 1122647

    มองดูดาวพร่าวพราวนภาผ่อง
    ตามครรลองแลมองจันทร์เจ้าขา
    มิได้ขอข้าวแกงแหวนเงินตรา
    หรือช้างม้าเตียงตั่งดั่งชิดชม
    
    หากขอจันทร์เอ๋ยจันทร์ช่วยสักนิด
    กระแสจิตหนุนนำคำสุขสม
    ใครมีสุขทุกข์ใดให้ตรอมตรม
    ตามสายลมพัดเป่าให้เบาใจ
    
    แวะมาทักทายค่า11.gif11.gif
  • กิ่งโศก

    21 เมษายน 2553 20:42 น. - comment id 1122654

    ๐ แสงแขพร่างจ่างพื้นเบื้องผืนภพ
    แลบรรจบแรมจันทร์จำรัสหล้า
    รัศมีแข่งหมายข่มโสมอำภา
    ผงาดฟ้าแอร่มเมื่อแรมคืน
    
    ๐ คราวเพ็งเพ็ญพลบคล้อยก็พลอยขม
    แอบระบมเก็บระบายจักบ่ายขืน
    ต้องหรี่แสงกลบสีมิกล้ำกลืน
    อกสะอื้นอักอั้นรำพันเพลง
    
    ..แวะมาแจมสักสองบทครับคุณสุ
  • สุนันยา

    21 เมษายน 2553 21:10 น. - comment id 1122669

    สวัสดีค่ะคุณ ลูกหว้า
    
    ขอบคุณ ที่ทักทายค่ะ ขอบคุร สำหรับความคิดเห็นด้วยค่ะ
    ถือว่าเป็นการต้อรับ ที่อบอุ่น จริงๆค่ะ (รู้งี้มาเล่นที่นี่ ตั้งนานแล้ว ..อิอิ62.gif
  • สุนันยา

    21 เมษายน 2553 21:18 น. - comment id 1122675

    สวัสดีค่ะ คุณหนูสน
    ขอบคุณ สำหรับบทกวี เพราะๆค่ะ
    ..
    
    คงสมใจ หากจันทร์เจ้า เขารับรู้
    มองเห็นอยู่ แสงใสประกายจ้า
    รัศมี จันทร์ฉายไม่โรยรา
    ส่องแสงมา เย้าเยือน เป็นเพื่อนกัน
    
    ช่วยปัดเป่า ร้อนคลาย หายกลัดกลุ้ม
    ที่เร้ารุม สุมทรวง ห้วงความฝัน
    หมดโศกเศร้า เข้าคลุม สุมจาบันล์
    ส่งยิ้มได้ ดั่งใจฝัน ด้วยจันทรา..
  • สุนันยา

    21 เมษายน 2553 21:30 น. - comment id 1122680

    สวัสดีค่ะคุณ กิ่งโศก ขอบคุณ มาก ค่ะ สำหรับ มิตรภาพ ที่ดี
    ..
    
    ยามคืนแรม แต้มหาว ด้วยดาวสวย
    ส่องแสงช่วย นภา ครามืดแสง
    ศศิธร อ่อนล้า ลาสิ้นแรง
    แต่ดาวแฝง แสงระยิบ กระพริบพราย
    
    ดูงามเด่น เลิศหล้า ดาราเอ๋ย
    มิอาจเปรย เปรียบสิ่ง อิงเสียหาย
    ดาวคล้อยเคลื่อน มิเลือนลา พาเดียวดาย
    คงเฉิดฉาย เคียงอยู่ คู่นภา...
  • สุริยันต์ จันทราทิตย์

    22 เมษายน 2553 18:57 น. - comment id 1122832

    แหม...ไม่จำเป็นที่ต้องสลับหน้าที่กันในข้างขึ้นข้างแรมหรอกเจ้าดาวเอ๋ย.....
    พวกเจ้ายังเคยเคียงฉันเป็นดาวเคียงเดือนลอยเอนเปื้อนยิ้มอยู่เลย ดาวล้อมเดือนนั่นก็มีออกจะบ่อย......
    ต่างคนต่างมีดี ถึงจะเป้นดาวดวงน้อย แต่ถ้ามารวมกันเมื่อไหร่เธอก็คือทะเลดาวพราวแสงนะ......
    31.gif31.gif31.gif
  • สุนันยา

    22 เมษายน 2553 22:19 น. - comment id 1122867

    ว๊าว..คุณ สุริยันต์ 
    กล่าวได้ น่าฟังยิ่งค่ะ 
    สมกับเป็นนักเขียน นักประพันธ์ ซะจริงๆ
    มองเห็นภาพ ดาวเคียงเดือน และ ความงดงามของ ทะเลดาวเลยค่ะ
    
    
    ฝันดีนะคะ
    36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน