ปรางทิพย์

15 กุมภาพันธ์ 2553 03:25 น. - comment id 1099934

การอภัยและโอกาส
เป็นสิ่งดีที่น่ากระทำค่ะ...
เรื่องของหัวใจ ยากอธิบายนะคะ

คนอิสรา

15 กุมภาพันธ์ 2553 10:17 น. - comment id 1100036

แม่ยอดดาริกา  โปรดหันมาฟังฉันที
ความรักที่เคยมี  ยังคงมั่นมิผันแปร

โปรดรออยู่ตรงนั้น  ตรงที่ฉันมอบรักแท้
ยามใดใจอ่อนแอ   อย่ายอมแพ้จงอดทน

ดาริกา

15 กุมภาพันธ์ 2553 11:05 น. - comment id 1100057

ขอบคุณค่ะ คุณปรางทิพย์

คนอิสรา
ในเมื่อความอดทน.....กับตัวตนที่เป็นฉัน
หยิบยื่นคำยืนยัน.......ความสัมพันระหว่างเรา

คงรอแม้โดดเดี่ยว.....แท้ทักเทียวคงเปลี่ยวเหงา
เธอนั้นช่วยบรรเทา...ให้คลายเศร้าระหว่างรอ..

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

15 กุมภาพันธ์ 2553 14:49 น. - comment id 1100120

ดีครับ คุณดาริกา

นึกว่า สมาชิกใหม่ ซะอีก

ทีแท้ ก็เก่า กว่าผมอีก

ขอให้การ เฝ้ารอนั้น สมหวัง นะครับ

น้ำตาพระอินทร์

15 กุมภาพันธ์ 2553 15:36 น. - comment id 1100150

ความรักทำให้มองข้ามทุกอย่าง แม้เขาจะทำให้เจ็บปวดเท่าไหร่ ก็ยังพร้อมให้โอกาสเขาอยู่เสมอ...

อ่านบทกลอนแล้วเพลงนี้ก็หวนมาในห้วงคำนึง

"หากคุณรักใครสักคนด้วยชีวิตที่คุณมี
คุณนั้นคงยินดีอภัยให้เขา
จะเลวร้ายสักเพียงไรก็จะเห็นว่ามันเบา
เพราะรักที่คุณมีให้เขามันมากมาย..."


แวะมาทักทายค่ะ...จากคนที่"ยังเฝ้ารอ"เหมือนกัน

หนูสน

15 กุมภาพันธ์ 2553 22:27 น. - comment id 1100374

แม่สอนอยู่เสมอว่า ให้เอาใจเขามาใส่ใจเรา ถ้าคนทำผิด เราก็พร้อมที่จะอภัยให้ การให้ที่ยิ่งใหญ่อีกอย่างหนึ่ง คือการให้อภัยนะคะ  เป็นความรักที่เฝ้ารอ อยากให้กำลังใจค่ะเหมือนกัน

คมดาบนารี

16 กุมภาพันธ์ 2553 00:51 น. - comment id 1100410

หากให้อภัย..แล้วใจเป็นสุข..ไม่มีใครต้องเจ็บช้ำ...ก็ให้อภัยเถอะค่ะ...เป็นกำลังใจนะคะ..

ยายแม่มด

16 กุมภาพันธ์ 2553 13:43 น. - comment id 1100625