แอฟ

30 มกราคม 2553 20:41 น. - comment id 1093717

 หวัดดีค่ะพี่เอ็ม 
ภาพสวยจัง  

ปติ ตันขุนทด

30 มกราคม 2553 20:58 น. - comment id 1093727

พายุใจที่แรงนะครับ

โคลอน

30 มกราคม 2553 21:08 น. - comment id 1093731

มาชื่นชมผลงานค่ะ 

ปักษาสวรรค์

30 มกราคม 2553 21:29 น. - comment id 1093735

*** พายุฝนเสียงดังก้องฟ้า  ความเสียหายกระทบต่อชีวิตและทรัพย์สินมากมาย...พายุใจเงียบเชียบ ความเสียหายทำให้หัวใจทุรนทุราย ร้อนป่านไฟพลาญ  หนาวปานอยู่ในถ้าน้ำแข็ง....น่ากลัวจังค่ะ.......

kasin

30 มกราคม 2553 21:31 น. - comment id 1093736

ต้านแรงลมพายุพัดสะเทือน
ไม่มีเพื่อนให้เกาะลอยละลิ่ว
พายุใจซัดใจจิตใจปลิว
ความรักหวิวไร้ใจลอยละเมอ
คิดถึงกันบ้างนะ ขอบคุณครับ  

วิทย์ ศิริ

30 มกราคม 2553 21:32 น. - comment id 1093737

มาชมชื่นผลงานเหมือนคุณฝน
และน้องฉางอาจตามมาภายหลัง

ถามว่า  พายุใจ  มาตรวัดความแรง

คิดหน่วยเป็นอะไร  รู้แต่แผ่นดินไหว

เป็นริคเตอร์  ......หรือที่เขาเรียกว่า  ระดับเท่านั้นเท่านี้  หรือเปล่า  ถามดู..เพราะสงสัย

แถมไม่ชัวย์ถามหาตัวช่วยก็ได้........

เพราะนะคับ

ในภาพพายุ.....อยู่ระดับใหนเอ่ย

ฉางน้อย

30 มกราคม 2553 21:44 น. - comment id 1093763

6......... ไล่ตามตรูดพี่วิทย์มาติดๆ อิอิ

พี่ไปดู น้องหนูไปด้วย เจี๊ยกกกก   ....

นรสิริ

30 มกราคม 2553 21:48 น. - comment id 1093770

ท่ามทิวาราตรีที่ขื่นขม
คลื่นถล่มลมแรงดั่งแกล้งฟ้า
เสียงฝนซัดพัดหอบรอบชายคา
หยาดน้ำตาครารินถวิลตาม

ทำไมจึงเจ็บปวดถึงเพียงนี้หนอ
อ่านแล้วอยากร้องไห้จัง

pororpor

30 มกราคม 2553 22:05 น. - comment id 1093782

ลมพายุถาโถมโครมเข้าใส่
เพียงสั่นไหวร่างกายให้สะท้าน
พายุใจไหวมาสุดประมาณ
ดั่งวิญญาณลอยไปตามสายลม

ฉางน้อย

30 มกราคม 2553 22:17 น. - comment id 1093796

10...........

bananaleaf

30 มกราคม 2553 22:50 น. - comment id 1093837

เวลาพายุใจ..จะเกิด
กรมหลับอุตุนิยมวิทยา ไม่เห็นแจ้ง...

พายุใจ กับพายุอารมณ์ต่างกันมั้ยค๊า...  
อย่าเพิ่งสิ้นใจค่ะอยู่แต่งกลอนให้อ่านเยอะ ๆ เนาะ

นอนหลับฝันดีนะคะ 

ปรางทิพย์

30 มกราคม 2553 23:50 น. - comment id 1093867

 น้องแอฟ 
สวัสดีค่ะ มาเป็นที่หนึ่งในหัวใจเลยนะคะ
เรื่องภาพเนี่ย กว่าจะหาได้ พี่ปราง เปลี่ยน
อยู่หลายรอบค่ะ  สบายดีนะคะ 

ปรางทิพย์

30 มกราคม 2553 23:55 น. - comment id 1093868

 คุณปติฯ 
พายุพัดพามาเป็นช่วง ๆ ค่ะ
นั่งทำการบ้านอยู่ พายุถล่มค่ะ มืดมัว
สะเทือนหัวใจค่ะ  
ขอให้สุขสดใสในวันหยุดนะคะ

ปรางทิพย์

30 มกราคม 2553 23:59 น. - comment id 1093869

 คุณโคลอน 
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
ทุกคอมเมนท์ เป็นกำลังใจที่ผลักดัน
ให้ปรางทิพย์ เดินต่อไปข้างหน้า และ
ได้รู้ว่ามีน้อง ๆ น่ารักคอยแย่งไข่ พี่ปราง
เห็นแล้วยิ้มออกทุกครั้งค่ะ
ขอให้สนุกกับการเก็บไข่นะคะ

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 00:05 น. - comment id 1093870

 คุณปักษาสวรรค์ 
*** พายุฝนเสียงดังก้องฟ้า  ความเสีย
หายกระทบต่อชีวิตและทรัพย์สินมาก
มาย...พายุใจเงียบเชียบ ความเสียหายทำให้หัวใจทุรนทุราย ร้อนป่านไฟพลาญ  
หนาวปานอยู่ในถ้าน้ำแข็ง....น่ากลัวจังค่ะ.......
.........................................................
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันนะคะ
ความหนาวเย็นทางกายไม่ร้ายเท่านะคะ
ไม่ว่าพายุอะไร พัดผ่าน มันหอบเอาทุก
สิ่งทุกอย่างไปหมดค่ะ  เหลือไว้แต่ซาก
ให้จดจำ ความบอบช้ำ ทั้งกายและใจ
สุขสันต์วันหยุดนะคะ

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 00:14 น. - comment id 1093871

 คุณกษิณ 
ต้านแรงลมพายุพัดสะเทือน
ไม่มีเพื่อนให้เกาะลอยละลิ่ว
พายุใจซัดใจจิตใจปลิว
ความรักหวิวไร้ใจลอยละเมอ

คิดถึงกันบ้างนะ ขอบคุณครับ
..................................................
พายุใจไร้แรงจะแข่งขัน
ร้อยรำพันฝันเก่าจึงเฝ้าเพ้อ
รักล่องลอยน้อยใจใฝ่ปองเจอ
แค่เพียงเผลอเธอจากพรากแสนไกล

พี่ป๋องปุ๋ยคะ  ปรางไม่เคยลืมนะคะ คิดถึง
กันและกันเสมอ  พี่มีน้ำใจกับปรางสม่ำเสมอ
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ขอให้พี่ มีความสุขกับ
วันหยุดนะคะ

ยาแก้ปวด

31 มกราคม 2553 01:40 น. - comment id 1093890

ผ่านพายุพ้น
ก็จะเจอสายรุ้งอันงดงาม

นะพี่นะ

คมดาบนารี

31 มกราคม 2553 02:43 น. - comment id 1093896

นู๋นอนดึก...ไม่ได้ป่วยใจอะไรนะคะพี่..มันหายใจไม่ได้......เลยมานั่งเขียน-อ่านกลอนพี่ ๆ ไปเรื่อยอ่ะค่ะ...

...พายุใจ...ของพี่ เพราะจังค่ะ...
พายุธรรมชาติ อย่างน้อย ก็ไปหาที่อื่นหลบอยู่ได้..พายุใจ..นี่ตามติดไปทุกที่เลยนะคะ...

อินสวน

31 มกราคม 2553 06:05 น. - comment id 1093909

พายุใจ..นี่รุนแรงจริงๆนะครับ
แต่ไม่รู้เป็นไงผมชอบตอนมีพายุ
ฟ้าคนองครับ..ชอบมองออกไปนอกบ้าน
มันสวยงามครับ

สุรศรี

31 มกราคม 2553 06:59 น. - comment id 1093918

หวัดดีครับคุณปรางค์
สบายดีนะครับ ผมคืดถึงคุณปรางค์เสมอครับ
คุณเป็นเพื่อนที่ดีของผมคนหนึ่งที่ผมไม่เคยลืม และซึ้งในน้ำใจครับ
ภาพสวย คำคม เป็นภูกระดึงหรือเปล่าครับ
ขอให้มีความสุขมาก ๆ ครับ

กันนา

31 มกราคม 2553 08:12 น. - comment id 1093924

พายุใจโหมกระหน่ำคราช้ำชอก
ดั่งจะตอกเตือนใจที่ไหม้ขม
ใจสลายย่อยยับกลับสายลม
ชีวิตล่มด้วยรักหักอุรา

โหน้องปราง..พายุใจรุนแรงจัง

อนงค์นาง

31 มกราคม 2553 08:15 น. - comment id 1093925

กุมภ์..ผู้ชายในสายลมหนาว

31 มกราคม 2553 10:20 น. - comment id 1093963

~แม้คราใดใจคนรักเกิดพายุ
ก็จะมุหมายมั่นทันได้เห็น
จะไม่หลบหนีหน้าคราลำเค็ญ
จำคอยเป็นกำแพงป้องคุ้มครองภัย

~จะคอยปลอบดวงใจให้หายเศร้า
ทั้งเรื่องราวเลวร้ายมาแต่ไหน
ครั้นพายุพลันสงบสงัดใจ
จะมีฉันเคียงกายเก็บกวาดเอย.

พายุของหัวใจเกิดได้บางทีก็ไม่ทันตั้งตัวนะครับ แต่สำหรับคนที่รักของเรา ขอเพียงเราอยู่เคียงข้างเขาด้วยความรัก ไม่หลบหน้าหนีจากเขาไปไหน แม้พายุลูกนั้นจะใหญ่เพียงไรก็ตาม แต่สุดท้ายย่อมสงบลงได้แน่นอนครับ ..มาให้กำลังใจครับผม

ครูกระดาษทราย

31 มกราคม 2553 13:10 น. - comment id 1094013

ลมพายุย่อมสงบได้ฉันใด

พายุใจต้องฝึกจิตพิชิตมัน

สวัสดีค่ะพี่ปรางคนสวย

กิ่งโศก

31 มกราคม 2553 14:10 น. - comment id 1094039

พายุใจย่อมไม่มีกำแพงใดต้านอยู่..


ขนาดเสริมใยเหล็ก ยังพ่ายเลย  

มาเยี่ยมครับ

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 16:09 น. - comment id 1094071

 คุณวิทย์ ศิริ 
มาชมชื่นผลงานเหมือนคุณฝน
และน้องฉางอาจตามมาภายหลัง

ถามว่า  พายุใจ  มาตรวัดความแรง
คิดหน่วยเป็นอะไร  รู้แต่แผ่นดินไหว
เป็นริคเตอร์  ......หรือที่เขาเรียกว่า  ระดับเท่านั้นเท่านี้  หรือเปล่า  ถามดู..เพราะสงสัย
แถมไม่ชัวย์ถามหาตัวช่วยก็ได้........
เพราะนะคับ
ในภาพพายุ.....อยู่ระดับใหนเอ่ย
.........................................................
ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาพร้อม ๆ น้อง ๆ ที่น่ารัก
หน่วยวัดพายุใจเนี่ย ใช้คำว่า รักค่ะ....
พายุจากธรรมชาติสามารถวัดได้ มีการ
แจ้งเตือนล่วงหน้า แต่พายุในใจ ไม่มีการ
ตั้งเค้ามาก่อนเลย  จู่ ๆ ก็เกิดขึ้น เหมือน
คลื่นใต้น้ำ ยากที่เราจะคะเนได้ค่ะ
อาการเช่นนี้ ท่านผู้รู้แนะนำมาว่า ต้อง
ล้างใจค่ะ ถึงจะหาย  
ในภาพพายุสงบแล้วค่ะ ทิ้งไว้แต่ความ
เงียบเหงา  รอเพียงแสงตะวันที่จะฉาย
มาให้ความอบอุ่นในใจค่ะ
สุขสดใสกับสาว ๆ นะคะ

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 16:11 น. - comment id 1094073

 ฉางน้อย 
ไล่ตามตรูดพี่วิทย์มาติดๆ อิอิ
พี่ไปดู น้องหนูไปด้วย เจี๊ยกกกก   ....
.................................................
อ้าว ฉางน้อย ร้องเจี๊ยกกกก ทำไมคะ
คุณวิทย์ เธอผายลมหรอ....ว่าแล้ววิ่งตาม
ตูด ติดเกินไป คุณวิทย์เธอเบรคแรงไปน่ะ
ลมออกเลย  อิอิ....ว่าแต่ เหม็นมะ 

ครูพิม

31 มกราคม 2553 16:13 น. - comment id 1094074

พายุใจ..รุนแรงนะคะ..
เมื่อใจสงบ..พายุก็สงบค่ะพี่..

หนาวไหม..ดูแลสุขภาพนะคะ...

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 16:14 น. - comment id 1094076

 คุณนรศิริ 
ทำไมจึงเจ็บปวดถึงเพียงนี้หนอ
อ่านแล้วอยากร้องไห้จัง
.................................................
พี่สาวคะ
ปรางเจ็บปวดกับพายุที่โหมเข้ามาค่ะ
น้ำตาที่ไหลออกมา มันไหลย้อนกลับ
ทำได้แค่อยู่อย่างยอมรับกับมัน และ
เก็บเอาไว้ค่ะ
ขอให้พี่สาวมีความสุขกับวันหยุดนะคะ

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 16:29 น. - comment id 1094080

 คุณ pororpor 
ลมพายุถาโถมโครมเข้าใส่
เพียงสั่นไหวร่างกายให้สะท้าน
พายุใจไหวมาสุดประมาณ
ดั่งวิญญาณลอยไปตามสายลม
..................................................
พายุใจไล่โหมโถมสุดฝืน
ผ่านวันคืนกลืนกล้ำช้ำขื่นขม
เจ็บแสนเจ็บ เก็บไว้ไห้ระทม
ดั่งความตรมจมติดชีวิตเรา

ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจกันนะคะ
ขอให้มีความสุขในวันหยุดค่ะ

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 16:36 น. - comment id 1094082

 ฉางน้อย 
คำแนะนำ ให้ฉางน้อย กับ โคลอน
เก็บไข่ตามบ้านเพื่อนไปแล้ว ไปฟักดู
ระวังนา....มันจะออกมาเป็นเจ้าตัวนี่
แล้วจะวิ่งเอาไปคืนไม่ถูกบ้านล่ะ อิอิ..

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 16:40 น. - comment id 1094085

 คุณใบตอง 
เวลาพายุใจ..จะเกิด
กรมหลับอุตุนิยมวิทยา ไม่เห็นแจ้ง...
พายุใจ กับพายุอารมณ์ต่างกันมั้ยค๊า...  
อย่าเพิ่งสิ้นใจค่ะอยู่แต่งกลอนให้อ่านเยอะ ๆ เนาะ
นอนหลับฝันดีนะคะ 
.........................................................
พายุอารมณ์ เหมือนกับโยนอะไรลงพื้นน่ะ
แตกแหลก พอเก็บกวาดก็จบกัน
พายุใจ พอแตกแหลก แต่ซากที่พายุทิ้ง
ไว้  มันเจ็บแปลบยิ่งนัก  ต้องใช้เวลานาน
ที่จะเยียวยา รักษา และซ่อมแซม ค่ะ
อิอิ...เหมือนหมอโรคหัวใจเลยนะคะ
กรมอุตุฯ จับแรงสะเทือนไม่ได้ค่ะ เพราะ
เหมือนคลื่นใต้น้ำ  กว่าจะรู้ มันก็มาแล้ว
จะว่าไป...เจ็บ ๆ ปวด ๆ แบบนี้ น่าแปลก
ใคร ๆ ก็อยากมีความรักจริงมั๊ยคะ 

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 16:43 น. - comment id 1094088

 ยาแก้ปวด 
ผ่านพายุพ้น
ก็จะเจอสายรุ้งอันงดงาม

นะพี่นะ
.........................................
นี่เลย คนที่มองเห็นความจริงของธรรมชาติ
ว่าแต่เมื่อไร พายุจะพ้นล่ะ แง....ใจจะขาด
นะน้องนะ มาดื่มเพื่อลืมเธอค่ะ

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 16:46 น. - comment id 1094090

 คมดาบนารี 
นู๋นอนดึก...ไม่ได้ป่วยใจอะไรนะคะพี่..
มันหายใจไม่ได้......เลยมานั่งเขียน-
อ่านกลอนพี่ ๆ ไปเรื่อยอ่ะค่ะ...

...พายุใจ...ของพี่ เพราะจังค่ะ...
พายุธรรมชาติ อย่างน้อย ก็ไปหาที่อื่นหลบอยู่ได้
..พายุใจ..นี่ตามติดไปทุกที่เลยนะคะ...
........................................................
น้องคะ...
ป่วยทางใจ ไม่นานก็หายค่ะ  ว่าแต่น้อง
เป็นอะไรคะ  ถึงหายใจไม่ได้ บอกเล่ากัน
บ้างนะคะ  อ่านแล้วใจหายเลย  แค่พี่ปราง
มีเรื่องคิดก็นอนไม่หลับยังแย่แล้วเลย
ดูแลสุขภาพนะคะ  ที่นี่มีรักและห่วงใย
มอบให้ค่ะ 

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 16:49 น. - comment id 1094093

 คุณอินสวน 
พายุใจ..นี่รุนแรงจริงๆนะครับ
แต่ไม่รู้เป็นไงผมชอบตอนมีพายุ
ฟ้าคนองครับ..ชอบมองออกไปนอกบ้าน
มันสวยงามครับ
....................................................
ความสวยงาม ของพายุ เวลาพัดเข้ามา
มองสายฝน ม่านหมอกน่ะสวยค่ะ แต่มัน
ทำลายทุกสิ่งที่ทุกอย่างที่ขวางหน้า ซึ่ง
คือ ซาก ความเจ็บปวด คราบน้ำตา
เหล่านี้ ปรางว่าคุณคงจะไม่ชอบนะคะ
ขอให้มีความสุขกับวันหยุดนะคะ

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 16:53 น. - comment id 1094095

 คุณสุรศรี 
หวัดดีครับคุณปรางค์
สบายดีนะครับ ผมคืดถึงคุณปรางค์เสมอครับ
คุณเป็นเพื่อนที่ดีของผมคนหนึ่งที่ผมไม่เคยลืม และซึ้งในน้ำใจครับ
ภาพสวย คำคม เป็นภูกระดึงหรือเปล่าครับ
ขอให้มีความสุขมาก ๆ ครับ
.......................................................
สวัสดีค่ะ คุณสุรศรี
ขอบคุณในความคิดถึงที่มีให้นะคะ
น้ำใจอันแสนงามของพี่น้องบ้านกลอน
อบอุ่นเสมอค่ะ  คำว่าเพื่อน  หายากนะคะ
ภาพนี้เป็นภูกระดึงค่ะ ปรางค่อนข้างรัก
ธรรมชาติที่นั่น  ไปมาสองรอบแล้ว สวย
ลองไปดูนะคะ ธรรมชาติงดงามมากทะเล
หมอกอย่างที่เห็น เดือนตุลาคม สวยงาม
ยิ่งนัก  อืม....ไปกับคนที่ใช่ อิอิ...

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 17:06 น. - comment id 1094102

 คุณกันนา 
พายุใจโหมกระหน่ำคราช้ำชอก
ดั่งจะตอกเตือนใจที่ไหม้ขม
ใจสลายย่อยยับกลับสายลม
ชีวิตล่มด้วยรักหักอุรา

โหน้องปราง..พายุใจรุนแรงจัง
......................................................
ดั่งพายุคุกรุ่นรุนแรงนัก
หัวใจรักหักกลางร้างโหยหา
เฝ้าแต่คอยน้อยใจในชะตา
ปาดน้ำตาอาวรณ์แม้ร้อนรน

พี่กันนาคะ...เสียงพายุมันโหมกระหน่ำค่ะ
ทิ้งซากปลักหักพังไว้ ปรางเลยเก็บมัน
ขึ้นมาซ่อมแซมน่ะ
สุขสดใสในวันหยุดนะคะ

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 17:08 น. - comment id 1094103

 คุณอนงค์นาง 
เพื่อนนาง ไม่พูดไม่จาเลยค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
ข่าวว่า ใกล้กลับบ้านแล้ว ตื่นเต้นแทน
เที่ยวให้สนุกนะคะ

พิณวรา

31 มกราคม 2553 17:37 น. - comment id 1094109

หลับเถิดหนาดวงตาเรา
คนคอยเฝ้าก็หาไม่
แลเห็นที่เป็นไป
ลาร้างไว้ในคืนคำ

บ้านพักลมทะเล
โอละเห่...หันเหค่ำ
กระต่ายป่าเต้นระบำ
ชวนดำน้ำในลำคลอง

พี เอ็ม วาย รีสอร์ท
แคนูจอดตลอดล่อง
บ้านก้นอ่าวระยอง
เคยนั่งมองจ้องขอบฟ้า

ทางลวงระหว่างฟาก
คลื่นเชี่ยวกรากทะเลท้า
เห็น กั้ง กุ้ง หอย ปู ปลา
มอบชะตาชะเลงทะเล

ด้วยรักและคิดถึง	
ข้าวเหนียวนึ่งจึงหันเห	
มองหาคนไหวเปล	
จะมาเห่แกว่งเปลยวน	

....................................



แวะมาสวัสดีนะคะ 

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 17:50 น. - comment id 1094111

 คุณกุมภ์...ผู้ชายในสายลมหนาว 
~แม้คราใดใจคนรักเกิดพายุ
ก็จะมุหมายมั่นทันได้เห็น
จะไม่หลบหนีหน้าคราลำเค็ญ
จำคอยเป็นกำแพงป้องคุ้มครองภัย

~จะคอยปลอบดวงใจให้หายเศร้า
ทั้งเรื่องราวเลวร้ายมาแต่ไหน
ครั้นพายุพลันสงบสงัดใจ
จะมีฉันเคียงกายเก็บกวาดเอย.

พายุของหัวใจเกิดได้บางทีก็ไม่ทันตั้งตัวนะครับ แต่สำหรับคนที่รักของเรา ขอเพียงเราอยู่เคียงข้างเขาด้วยความรัก ไม่หลบหน้าหนีจากเขาไปไหน แม้พายุลูกนั้นจะใหญ่เพียงไรก็ตาม แต่สุดท้ายย่อมสงบลงได้แน่นอนครับ ..มาให้กำลังใจครับผม
........................................................
พายุพัดซัดใจไห้โหยหา
คราบน้ำตาครานั้นพลันเฉลย
หมดเยื่อใยไยดีมิมีเลย
แม้คนเคยเฉยชาจำลาไกล

ณ วันนี้ที่ทนความหม่นหมอง
ยากประคองสองเราสุดเศร้าไหม
เรื่องที่ผ่านนานวันบีบคั้นใจ
ยากแก้ไขในกรรมกระหน่ำเติม

ขอบคุณค่ะ คุณกุมภ์...ที่ฝากคำปลอบใจ
และบทกลอนเพราะ ๆ ไว้นะคะ เอ....
คนที่เกิดราศีกุมภ์เนี่ย เป็นคนอ่อนไหว
และมีศิลป์ คารม เจ้าบทเจ้ากลอนนะคะ
แต่...มีความรักมั่นคงด้วยค่ะ สุขสดใสนะคะ

กวี ซีม่า

31 มกราคม 2553 17:50 น. - comment id 1094112

สวัสดีครับ...คุณปรางทิพย์....
กวี ซีม่า แวะมาชมและให้กำลังใจครับ

ไต้ฝุ่นพัด รุนแรง สู่แหล่งหล้า
ชั่วเวลา ไม่นาน มันก็หาย
สวนไร่นา บ้านคน โดนทำลาย
พังสลาย ยังพลิกฟื้น กลับขึ้นมา

แต่พายุ โลภหลง หากคงพัด
กระหน่ำซัด ดวงจิต ติดตัณหา
ยิ่งกอบโกย ยิ่งประมาท ยึดอัตตา
ย่อมไขว่คว้า ความสงบ ไม่พบเอย

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 17:54 น. - comment id 1094113

 คุณครูกระดาษทราย 
ลมพายุย่อมสงบได้ฉันใด
พายุใจต้องฝึกจิตพิชิตมัน
สวัสดีค่ะพี่ปรางคนสวย
.................................................
สวัสดีค่ะ น้องทรายคนงาม
พายุเนี่ย พี่ปรางภาวนาว่าอย่าได้เกิดกับ
ใครหรือเมื่อไรเลยค่ะ มันทำลาย ไม่มี
อะไรเหลือเลย  เมื่อมันมา และจากไป
ทิ้งไว้แต่ซากความเจ็บปวดเสมอค่ะ
สุขสดใสในวันหยุดนะคะ

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 17:58 น. - comment id 1094115

 คุณกิ่งโศก 
พายุใจย่อมไม่มีกำแพงใดต้านอยู่..
ขนาดเสริมใยเหล็ก ยังพ่ายเลย  
มาเยี่ยมครับ
................................................
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ
กำแพงใจที่เคยสร้างไว้กันพายุ เพราะ
แน่ใจว่าสักวัน คงจะเกิด ยังต้านไว้ไม่
อยู่เลยค่ะ  ได้แต่ทำใจยอมรับมัน....
ขอให้คุณกิ่งโศกสุขกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 18:01 น. - comment id 1094116

 ครูพิม 
พายุใจ..รุนแรงนะคะ..
เมื่อใจสงบ..พายุก็สงบค่ะพี่..

หนาวไหม..ดูแลสุขภาพนะคะ...
..................................................
ครูพิมคนงาม...
หนาวสิคะ...อากาศเช่นนี้ มองออกไป
ทางไหนมีแต่ความหม่นมัว  คืนก่อนพายุ
ฝน เข้ามา กระแทกโครม ๆ น่ากลัวค่ะ
อิอิ....หนาวทั้งกาย หนาวทั้งใจเลย....
ส่งความรักจากอีกฟากฟ้ามาให้นะคะ

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 18:52 น. - comment id 1094122

 พิณวรา 
สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจกันะคะ

คลื่นทะเลเห่ล้อม
ดวงพยอมนั้นหอมหวล
ท้องฟ้าพนาควน
รักรัญจวนดั่งทวนมา

ด้วยรักและภักดิ์เขา
แม้ไร้เงาเฝ้าครวญหา
อกเอ๋ยคนเคยลา
รินน้ำตาโอ้หนาใจ...

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจกันะคะ
สุขสดใสกับบ้านพักริมทะเลนะคะ

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 19:09 น. - comment id 1094130

 คุณกวี ซีม่า 
ไต้ฝุ่นพัด รุนแรง สู่แหล่งหล้า
ชั่วเวลา ไม่นาน มันก็หาย
สวนไร่นา บ้านคน โดนทำลาย
พังสลาย ยังพลิกฟื้น กลับขึ้นมา

แต่พายุ โลภหลง หากคงพัด
กระหน่ำซัด ดวงจิต ติดตัณหา
ยิ่งกอบโกย ยิ่งประมาท ยึดอัตตา
ย่อมไขว่คว้า ความสงบ ไม่พบเอย
.....................................................
พายุใดในโลกก็โศกสิ้น
แม้แผ่นดินถิ่นฐานเข้าผลาญเฉย
ลมกวาดกอบหอบทิ้งทุกสิ่งเปรย
โอ้อกเอ๋ยเลยผ่านสะท้านทรวง

แต่พายุคุกรุ่นลุ้นตัณหา
ยิ่งไขว้คว้าล้าแรงเข้าแย่งหวง
จึงหลีกลี้หนีไกลหนอใจลวง
หวังหลุดบ่วงห่วงคล้องคนสองใจ

สวัสดีค่ะ...คุณกวี ซีม่า ขอบคุณที่แวะมา
ให้กำลังใจปรางนะคะ  ถือว่าเป็นเกียรติ
อย่างยิ่งค่ะ ขอให้คุณมีความสุขกายสุขใจนะคะ

arenon

31 มกราคม 2553 20:45 น. - comment id 1094170

มันก็แค่ พายุ อ่ะ เอ็มม่า ฟ้าหลังฝน ย่อม สดใส อยุ่แล้ว สักวันเทอจะเจอวันนั้นน่ะ ขอไห้สมหวังทุกๆๆปราการ

กระซู่บิน

31 มกราคม 2553 21:29 น. - comment id 1094181

มาทักทายครับ
 ขอใช่ฝ่ามือช่วยหยุดพายุใจที่โหมกระหน่ำ

สดายุ

31 มกราคม 2553 21:41 น. - comment id 1094196

รูปป่าสนยามเช้า...สวยงามมากครับ
รวมทั้งหยดน้ำบนกลีบดอกไม้....

สบายดีนะครับ

ก่องกิก

31 มกราคม 2553 22:26 น. - comment id 1094211

พายุใจพัดโหมจากลมรัก
พัดแรงหนักหัวใจพี่ไหวสั่น
ให้หนาวเหน็บเจ็บใจไปทุกวัน
พายุนั้นพรากรักพี่จากไป

ปรางทิพย์

1 กุมภาพันธ์ 2553 01:37 น. - comment id 1094256

 คุณ อานนท์ 
มันก็แค่ พายุ อ่ะ เอ็มม่า ฟ้าหลังฝน ย่อม 
สดใส อยุ่แล้ว สักวันเทอจะเจอวันนั้นน่ะ 
ขอไห้สมหวังทุกๆๆปราการ
......................................................
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ และปราง
ขอให้พรย้อนกลับไปหาคุณด้วยนะคะ
คนเราทุกคนอยู่ได้ด้วยความหวังนะคะ
หากสิ้นหวังเหมือนกับซากไม้ที่ตายแล้วค่ะ

ปรางทิพย์

1 กุมภาพันธ์ 2553 01:40 น. - comment id 1094257

 คุณกระซู่บิน 
มาทักทายครับ
 ขอใช่ฝ่ามือช่วยหยุดพายุใจที่โหมกระหน่ำ
.......................................................
ขอบคุณสำหรับคำทักทายนะคะ
มาสิคะ ป่านนี้ฝ่ามือคุณคงบวมไปหมดแล้วน่ะ
เพราะพายุมันพัดกระหน่ำ ยาวเหลือเกินค่ะ
ทั้งลมทั้งฝน...ขอให้มีความสุขกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

1 กุมภาพันธ์ 2553 01:43 น. - comment id 1094258

 คุณสดายุ 
รูปป่าสนยามเช้า...สวยงามมากครับ
รวมทั้งหยดน้ำบนกลีบดอกไม้....
สบายดีนะครับ
.....................................................
ขอบคุณมาค่ะ ที่กรุณาแวะมาทักทาย
รูปที่สวยปรางเอามาจากในกูลเกิลค่ะ
ในนั้น มีอะไรให้เราค้นหามากมายค่ะ
อย่างช่วงแรกที่ปรางเข้าไปหาบทกลอน
อ่าน ก็ค้นพบคุณสดายุจากที่นั่นแหละค่ะ
ขอให้คุณมีความสุขกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

1 กุมภาพันธ์ 2553 01:49 น. - comment id 1094259

 คุณก่องกิก 
พายุใจพัดโหมจากลมรัก
พัดแรงหนักหัวใจพี่ไหวสั่น
ให้หนาวเหน็บเจ็บใจไปทุกวัน
พายุนั้นพรากรักพี่จากไป
....................................................
พายุใจไยพัดและขัดขวาง
เยื่อใยบางลางเลือนดั่งเงื่อนไข
เจ็บแสนเจ็บ..เก็บซ่อนทอดถอนใจ
จะมีใครไหนหนามาปลอบปราง

ขอบคุณค่ะที่แวะมาร่วมแจมกัน
ขอให้คุณก่อง สุขสดใสกับหัวใจรักนะคะ

พจน์รำพัน

1 กุมภาพันธ์ 2553 10:23 น. - comment id 1094310

  เปลี่ยนเป็นกลอนดูบ้างครับ  

~ เมื่อทิวาราตรีคลายคลี่ผ่าน
ดอกรักบานแตกช่อจากกอใหม่
อาบตาวันฝันอุ่นละมุนละไม
พายุใจไหนเลยจะเคยแรง

kirati

1 กุมภาพันธ์ 2553 11:33 น. - comment id 1094337

สวัสดีขอรับ...คุงพี่ปรางฯ
มาอ่าน...มาแจม...ขอรับ...

เงียบให้...ใจก็...รอถาม
รอความ...รักลาม...หวั่นไหว
เงียบนาน...พายุ...อุไอ
ก่อไป...ในใจ...พัดรน

พายุ...ครุกรุ่น...ระบาด...
พัดพาด...ผาดใจ...ฉงน
พายุ....ของรัก...ชอบกล
พัดวน...แต่ใจ...ผู้รอ...

ในกรณี...พายุรัก...จากการรอ...ขอรับ...คุงพี่...อิอิ....
อันนี้...สำหรับกลอนคุงพี่ขอรับ...

ดอกบัว

1 กุมภาพันธ์ 2553 14:49 น. - comment id 1094385

อรุณร่ายพรายฟ้าทิวาเปิด
ก่อกำเนิดวันใหม่ก่อไฟฝัน
การเริ่มต้นชีวามารายวัน
ฟ้ากำนัลทอรุ้งจรุงใจ

สวัสดีค่ะ พี่ปรางทิพย์

สงบ เงียบ เงา งาม ทุก ยามท้อ ค่ะ
รักษาสุขภาพนะค่ะ
ขอให้พี่ปรางมีแต่ความสุขสดชื่นทุกๆวันค่ะ

ประทาน

1 กุมภาพันธ์ 2553 16:40 น. - comment id 1094427

คุณ..ปรางทิพย์ครับ

พายุที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติถึงจะรุนแรงขนาดไหน

ก็ยังไม่เท่าพายุใจครับ(พึงระวัง)

แวะมาอ่านครับ

คนกุลา

1 กุมภาพันธ์ 2553 21:55 น. - comment id 1094590

๐ เมื่อพายุดุร้ายพัดกรายผ่าน
ก็ถึงวารเวลาฟ้าสดใส
ชุ่มน้ำฝนหล่นรินทั่วถิ่นไกล
เลี้ยงหล่อไม้งามสล้างเหมือนอย่างเคย..ฯ

หากเราอดทนพอ แล้วพายุ  ก็คงจะผ่านไป ครับ

ปรางทิพย์

2 กุมภาพันธ์ 2553 01:00 น. - comment id 1094632

 คุณพจน์รำพัน 
~ เมื่อทิวาราตรีคลายคลี่ผ่าน
ดอกรักบานแตกช่อจากกอใหม่
อาบตาวันฝันอุ่นละมุนละไม
พายุใจไหนเลยจะเคยแรง
.................................................
พายุใจไล่ล่าดุจบ้าคลั่ง
แทบจะฝังขังตัวสลัวแสง
รออุษาฟ้าใหม่ไร้เคลือบแคลง
รักแสลงแหน่งหน่ายอย่าหมายเจอ

ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาให้กำลังปราง
ขอให้มีความสุขนะคะ

ปรางทิพย์

2 กุมภาพันธ์ 2553 01:57 น. - comment id 1094645

 คุณกีรติ 
สวัสดีขอรับ...คุงพี่ปรางฯ
มาอ่าน...มาแจม...ขอรับ...

ในกรณี...พายุรัก...จากการรอ...ขอรับ...คุงพี่...อิอิ....
อันนี้...สำหรับกลอนคุงพี่ขอรับ...

เงียบให้...ใจก็...รอถาม
รอความ...รักลาม...หวั่นไหว
เงียบนาน...พายุ...อุไอ
ก่อไป...ในใจ...พัดรน

พายุ...ครุกรุ่น...ระบาด...
พัดพาด...ผาดใจ...ฉงน
พายุ....ของรัก...ชอบกล
พัดวน...แต่ใจ...ผู้รอ...
.......................................................
พายุ...ครุสิ...พินาศ
ไหวหวาด...ขลาดเขลา...เฝ้าพ้อ
พัดวน...ล้นเก็บ...เจ็บพอ
โอ้หนอ...ขอพัก...สักครา

เงียบงัน...ผันเวียน...เปลี่ยนหาย
เสียดาย...สายใจ...ไร้ค่า
ผู้คอย...ลอยคว้าง...ร้างลา
นิจจา...คว้าเงา...เศร้าตรม...

ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาแจมกัน ขอบคุณ
สำหรับความเข้าใจในพายุรักในใจของ
พี่ปรางนะคะ  ขอให้น้องชายมีความสุข
กับหัวใจมาก ๆ ค่ะ 

เพชรปรี

2 กุมภาพันธ์ 2553 23:44 น. - comment id 1095188

บางเวลาไม่มีอะไรทำ    ผมลองนั่งวิเคราะสัมผัสกลอนสุภาพจากบทอาขยานซึ่งเป็นกลอนของสุนทรภู่หรือกวีท่านอื่น   พบว่าในวรรครับจะไม่พบที่ลงท้ายด้วยเสียงตรี    มักเป็นเสียงเอก โท หรือจัตวา ซึ่งคงจะไม่ใช่กฎเกณฑ์ฉันทลักษณ์แต่อย่างใด   ผมเลยนึกเอาเองว่าหากวรรครับลงด้วยเสียงตรีล้วจะลดความไพเราะลงไป    อยากแลกเลี่ยนความเห็นเรื่องนี้กับคุณปรางทิพย์  เพราะเห็นกลคุณปรางทิพย์ใช้เสียงตรีลงท้ายวรรครับ   อยู่บ้างาง  เช่น ฟ้า หรือ เพ้อ   ในกระท้นี้ 
           ผมไม่ได้เป็นสมาชิก  เป็นผ้บริโภคที่ติดตาม และชื่นชมกลอนของคุณ  และท่านอื่น ๆในเว็บนี้อย่ประจำ        ชื่นชมอย่างยิ่งในการสร้างสรรค์ผลงานกลอนเป็นการอนุรักษ์ร้อยกรองไทยที่ผมชื่นชอบ       ขอบคุณครับ

เพชรปรี

2 กุมภาพันธ์ 2553 23:49 น. - comment id 1095190

อย่างยิ่งครับ

ปรางทิพย์

3 กุมภาพันธ์ 2553 00:47 น. - comment id 1095204

 น้องดอกบัว 
อรุณร่ายพรายฟ้าทิวาเปิด
ก่อกำเนิดวันใหม่ก่อไฟฝัน
การเริ่มต้นชีวามารายวัน
ฟ้ากำนัลทอรุ้งจรุงใจ

สวัสดีค่ะ พี่ปรางทิพย์

สงบ เงียบ เงา งาม ทุก ยามท้อ ค่ะ
รักษาสุขภาพนะค่ะ
ขอให้พี่ปรางมีแต่ความสุขสดชื่นทุกๆวันค่ะ
.......................................................
อุษาแสงแรงฝันก็พลันหาย
แม้รุ้งสายปลายทางยังร้างไหว
ดังทดท้อรอเก้อพร่ำเพ้อไป
โอ้หนอใจไยช้ำแสนกล้ำกลืน

สวัสดีค่ะน้องดอกบัว

พี่ปรางพยายามทำใจอยู่ค่ะ ขอบคุณสำหรับ
กำลังใจที่มีให้พี่ปรางนะคะ น้องดอกบัว
ดูแลสุขภาพเช่นกันนะคะ

ปรางทิพย์

3 กุมภาพันธ์ 2553 00:51 น. - comment id 1095207

 คุณประทาน 
คุณ..ปรางทิพย์ครับ
พายุที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติถึงจะรุนแรงขนาดไหน
ก็ยังไม่เท่าพายุใจครับ(พึงระวัง)
แวะมาอ่านครับ
......................................................
คุณประทานคะ
ปรางขอบคุณในน้ำใจที่คุณมีให้ปรางอย่าง
สม่ำเสมอนะคะ  ไม่ว่าพายุอะไรปรางก็ไม่
อยากให้มันเกิดขึ้นค่ะ  เพราะซากที่เหลือ
มันพินาศ บอบช้ำ น้ำตา หดหู่มั๊ยคะ
ขอให้คุณประทาน มีแต่ความสุขนะคะ

ปรางทิพย์

3 กุมภาพันธ์ 2553 01:06 น. - comment id 1095208

 คุณคนกุลา 
๐ เมื่อพายุดุร้ายพัดกรายผ่าน
ก็ถึงวารเวลาฟ้าสดใส
ชุ่มน้ำฝนหล่นรินทั่วถิ่นไกล
เลี้ยงหล่อไม้งามสล้างเหมือนอย่างเคย..ฯ

หากเราอดทนพอ แล้วพายุ  ก็คงจะผ่านไป ครับ
............................................................
ยามสงบพบสิ่งทิ้งเพียงซาก
ชอกช้ำมากฝากไว้ใคร่เฉลย
รอวันหวังครั้งใหม่ดั่งใจเปรย
หากผ่านเลยเคยเป็นมิเข็ญใจ

ขอบคุณค่ะ สำหรับกำลังใจนะคะ
ทุกกำลังใจเป็นแรงใจให้ปรางเดินหน้า
ต่อไปค่ะ ขอให้พี่ชายมีความสุข และ
สมหวังนะคะ

ปรางทิพย์

3 กุมภาพันธ์ 2553 01:19 น. - comment id 1095210

 คุณเพชรปรี 
ปรางขอขอบคุณ คุณเพชรปรีมาก ๆ ค่ะ
ที่กรุณาติติงนะคะ  ปรางเองก็เพิ่งหัดแต่ง
บทกลอนมาได้ไม่นานนัก  และจากการ
ที่ด้อยประสพการณ์ เพราะเมื่อก่อนปราง
เป็นแฟนประจำของบ้านกลอนนานมาก
ไม่เคยสมัครเป็นสมาชิก  บอกตรง ๆ นะคะ
ปรางยังด้อยประสบการณ์นัก  ที่คุณติติง
มา ปรางถือว่าเป็นการติเพื่อก่อค่ะ ปรางได้
ปรึกษาครูกลอนท่าน และค้นคว้า พบได้ว่า
การใช้คำลงท้ายในวรรครับ ไม่ควรอย่างยิ่ง
ที่จะให้เสียง สามัญ และเสียงตรี ปรางเอง
หลงเสียงค่ะ อิอิ....เพราะเห็นเป็นรูปโทแต่
กลับเป็นเสียงตรี  บทกลอนที่เพราะมากที่สุด
จะเป็นเสียงจัตวา ข้อนี้ปรางทราบ แต่อาจจะ
คาดไม่ถึงน่ะ  จริงดั่งที่คุณกล่าวไว้นะคะ
การใช้เสียงตรี จะทำให้บทกลอนลดความ
เพราะลงไปมาก  คุณเองถือว่ามีความรู้เรื่อง
บทกลอนมากไม่น้อยเลย  หากมีข้อเสนอ
แนะกับปรางเพิ่มเติม ปรางยินดีรับฟังค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ และขอให้คุณมีความสุข
กับการชื่นชมผลงาน สร้างสรรค์ของเพื่อน ๆ
ชาวบ้านกลอนนะคะ