จากวันนั้น ถึงวันนี้ สามปีผ่าน ความร้าวราน อ้างว้าง มิจางหาย มองความหลัง ครั้งเก่า เศร้ามิวาย มันดูคล้าย วันวาน ที่ผ่านมา กุหลาบแดง เคยรับ กับคำรัก มันแน่นหนัก สมหมาย ดั่งใฝ่หา แม้จะน้อย ถ้อยคำ จำนรรจา แต่คุณค่า จิตใจ สิ่งใดปาน สุขด้วยรัก จริงแท้ แน่ครานั้น มิเปลี่ยนผัน แม้เวลา จะพาผ่าน ดอกไม้เก่า เราถนอม ออมอยู่นาน แต่ด้วยกาล เวลา พาเฉาไป กุหลาบแดง วันนี้ ไม่มีแล้ว ยินเสียงแว่ว หลอนกมล จนหมองไหม้ หวนคิดถึง ความหลัง มาครั้งใด น้ำตาไหล รินหยด รดสองปราง ความรู้สึก อย่างไร ใครเล่ารู้ ซ่อนซุกอยู่ เปรียบเหมือน เพื่อนเคียงข้าง รอเวลา ช่วยบรรเทา ให้เบาบาง สามปีจาง สักครึ่ง มิถึงเชียว วันความรัก รักพี่ยังมีให้ บอกคนไกล ใจเจ้า อย่าเปล่าเปลี่ยว จะชาตินี้ ชาติไหน มิคลายเกลียว เธอคนเดียว เท่านั้น ฉันอาวรณ์
30 มกราคม 2553 00:15 น. - comment id 1093432
กุหลาบแดง วันนี้ ไม่มีแล้ว ยินเสียงแว่ว หลอนกมล จนหมองไหม้ หวนคิดถึง ความหลัง มาครั้งใด น้ำตาไหล รินหยด รดสองปราง วันนี้อาจ..ปราศจากกุหลาบแดง ใจเสียดแทงแรงแห่งรักเปล่าเปลี่ยวหนา ในอุราช้ำชอกหลอกมายา ความรักพาให้มนุษย์สุดเดียวดาย เพราะมีรักเป็นเหตุแห่งทุกข์นั้น ใจของฉันก็เคยทุกข์ยังไม่หาย ธรรมโอสถ ซักขนานผ่อนเกลียวคลาย ไม่เดียวดายหายทุกข์..สุขคลายเกลียว
30 มกราคม 2553 10:00 น. - comment id 1093521
คนกรุงศรีครับ สำหรับผมแล้ว..วันไหนๆผมก็ให้ความรักนั้น สม่ำเสมอ..เมื่อสิบกว่าปีเป็นอย่างไรปัจจุบันก็ เป็นอย่างนั้นครับ.. เข้ามาอ่านครับ
31 มกราคม 2553 10:54 น. - comment id 1093977
ไม่ว่าวันไหนก็เป็นวันแห่งความรักได้ครับ ถ้าใจรักซะอย่าง แม้มีความทุกข์บ้างเพราะรัก ใจเจ้ากรรมก็ยังรักอีกตามเคย สรุปคือ รักทุกวันครับและมั่นใจว่าจะรักตลอดไปด้วย