ณ ราตรีหนึ่ง ซึ้งในรัก

ปักษาสวssค์

~٥ตีสองผ่านน้องจึงมาถึงบ้าน
                              เวลาผ่านนานเนิ่นเพลินงานอยู่
                              พี่ยังรอเวลากลับน้องรับรู้
                              ใจหดหู่เห็นพี่นอนสะท้อนใจ~
                              ~٥ทีวีเปิดพัดลมเป่านอนเข่าคู้
                              น้องอดสูใจสั่นกลั้นร้องไห้
                              ที่รักจ๋าขอโทษโปรดเข้าใจ
                              ใช่เฉไฉไม่ทำตามสัญญา~
                              ~٥นับไม่ถ้วนจำนวนครั้งที่พลั้งผิด
                              พี่ไม่คิดใส่ใจไม่ถือสา
                              พี่ยิ่งดีน้องยิ่งด้อยน้อยราคา
                              ไม่สมค่าเคียงคู่อยู่ร่วมเคียง~
                              ~٥บรรจงจรดริมฝีปากหน้าผากพี่
                              ปิดทีวีห่มผ้าให้ไม่ส่งเสียง
                              ผ่อนพัดลมทรุดร่างข้างขอบเตียง
                              ถวิลเพียงเสียงขานรับการกลับมา~
                              ~٥กระซิบบอกพี่จ๋าน้องมาแล้ว
                              เสียงรับแผ่วหวานล้ำคำว่า"จ๋า"
                              จับมือนุ่มกุมมือแนบแอบอุรา
                              หลับเถิดหนาดวงใจให้ฝันดี~
                              ~٥น้องขอขับกล่อมพี่ที่ในฝัน
                              ถักแสงจันทร์ทอสายลมห่มให้พี่
                              รินน้ำค้างกลางไพรใสรุจี
                              รอให้พี่จิบดื่มตอนลืมตา~
                              ~٥มีเพียงรักปั่นกรอทอเป็นมุ้ง
                              กันเหลือบยุงริ้นไรไต่เข้าหา
                              มีเพียงใจเชื่อมั่นคำสัญญา
                              เป็นศาสตราคุ้มครองป้องกันภัย.~