ครูกระดาษทราย

23 มกราคม 2553 16:31 น. - comment id 1090005

โลกกว้างเพียงใด

ก็รักห่วงใย

ข้ามน้ำ

ข้ามฟ้า

มาค่ะ

คมดาบนารี

23 มกราคม 2553 16:37 น. - comment id 1090009

...ก็กั้นเราได้เพียงแค่กายเท่านั้นเองค่ะ...

ลูกหว้า

23 มกราคม 2553 16:41 น. - comment id 1090014

^^
รัก ฝากไปกับสายลม
ข้าม จมฟ้าลิขิตจิตขื่นขม
ขอบ เขตอามรมณ์ที่ได้ส่งให้ถึงเธอ
ฟ้า กว้างใหญ่แต่ไหนไม่กลัว

ขอ ให้เธอรักสมอารมณ์หมาย
แค่ เข้าใจกันทุกวันวาย
ใจ มีกันทุกวานคืน
มี  ฉันอยู่คู่รื่นรม
กัน และกันทุกชาติไป
....
มั่วอีกแล้วงับ

อรุโณทัย

23 มกราคม 2553 16:50 น. - comment id 1090024

ไกลแสนไกลห่างสุดห่างข้ามขอบฟ้า
ยังได้มามีรักสมัครสมาน
ด้วยบุพเพชักพาดลบันดาล
ให้พบพานคนรักแม้อยู่ไกล

เฌอมาลย์

23 มกราคม 2553 16:51 น. - comment id 1090025

ความรักไม่มีอะไรมาขวางได้จริงๆค่ะ 

กิตติเวทย์

23 มกราคม 2553 17:21 น. - comment id 1090052

รัก     ไม่มีพรมแดนแผนที่ขีด
ข้าม   พ้นทิศเหนือใต้และออกตก
ขอบ    ขุนเขาทะเลแม้วนวก
ฟ้า      เดียวปกวกเกี่ยวผืนเดียวกัน

ขอ     ส่งความคิดถึงซึ้งมาหา
แค่    เข้ามาทักทายดังใจฝัน
ใจ     จะสุขพบเพื่อนเหมือนผูกพัน
รัก    มอบกันและกันทุกวันคืน.

ขอบคุณ..ลูกหว้า..(ยืมสำนวน)
..แต่..ไงท่อนที่สองมี..ห้าคำ..อ๊ะ..
....(เออนะ..ก็บอกแล้วว่า..มั่งอีกแล้วงับ)

แก้วประเสริฐ

23 มกราคม 2553 17:22 น. - comment id 1090053

      ผมเฝ้าติดตามงานคุณมาโดยตลอดคอมเม้นท์
บ้างไม่บ้าง แต่ก็เฝ้ามองย้อนเก่ากับใหม่ ช่างต่าง
กันแบบเห็นๆเลยล่ะครับ ขอชมว่ามีความตั้งใจและ
ความพยายามสูง ดีแล้วล่ะรักษาแนวนี้ไว้ที่ผมคิด
ว่าเป็นแนวทางถูกต้องสำหรับผมนะครับ แต่ก็ไม่
ใช่ว่าแนวทางผมจะดีกว่าใครๆ เพียงแต่ว่าหากได้
เดินทางก็จะเป็นทางลัดแต่จุดหมายอันเดียวกัน
และยังได้สิ่งอะไรๆต่ออะไรอีกมาก หากสังเกตุ
ดูนะ รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

]ambolan(look-wa)

23 มกราคม 2553 17:57 น. - comment id 1090060

ม่านแก้ว

23 มกราคม 2553 18:00 น. - comment id 1090062

ภาพสวยจังค่ะ 
อยากข้ามสะพานสายรุ้ง มาหาพี่เอ็ม
ให้หายคิดถึงเนาะ  

วิทย์ ศิริ

23 มกราคม 2553 18:45 น. - comment id 1090077

วิเศษ....เป็นการวิวัฒน์งานเขียนกลอน

ที่งดงามมากขึ้น....จนผมเองสู้บ่ได้

บางทีต้องไปฝึกวิทยายุทธใหม่แล้วค่อยว่ากัน

แวะมาชื่นชมคับ

งวดหน้าจะเป็นกลอนแนวใหน  แกล้งๆส่งข่าวก่อนได้นะคับ

kasin

23 มกราคม 2553 19:12 น. - comment id 1090081

ใจส่งผ่านสายรุ้งพุ่งมาบอก
รักไม่หลอกออกมาจากใจพี่
ถึงเธอมีบางใครในฤดี
แต่พี่นี้แอบรักเธออยู่ข้างเดียว
มาขอแจมด้วยครับ  

เสมอจุก

23 มกราคม 2553 19:33 น. - comment id 1090093

ภาพสื่ออารมณ์กลอนได้ลงตัวมากๆ

รักเหงาๆ  ในวันที่ไกลลิบ

มินตรา

23 มกราคม 2553 19:44 น. - comment id 1090102

เมื่อใจสองปองรักสมัครจิต
เมื่อแนบชิดเชยชมภิรมย์สมร
จะอยู่ไกลหรือใกล้ให้อาทร
จะจากจรก็ยากนักหักใจลา

เมื่อใจสองลองรักประจักษ์จิต
เมื่อเชยชิดแล้วยิ่งย้ำคำครหา
จะตัวใกล้ใจก็จรไปไกลตา
จะเลยลาลืมหลงคงแค่เคย(รัก)

...เพราะฉะนั้น  จึงจากกัน  เช่นฉะนี้

ปรางทิพย์

23 มกราคม 2553 20:16 น. - comment id 1090133

 ครูกระดาษทราย 
โลกกว้างเพียงใด  ก็รักห่วงใย  
ข้ามน้ำ  ข้ามฟ้า  มาค่ะ
..................................................
ด้วยรัก ด้วยหวง ห่วงกัน 
แค่นี้พี่ปรางก็ปลื้มใจแล้วค่ะ
แหะ ๆ จะมาช่วยพี่ปรางทำการบ้านมะ
สุขสดใสในวันหยุดนะคะ

ฉางน้อย

23 มกราคม 2553 20:16 น. - comment id 1090135

10.......ฝากส่งระเบิดให้พี่วิทย์ด้วยคะ อิอิ 

.........

 พี่ปรางคะ ฉางน้อยส่งไปให้แล้วค่ะพี่ วันนี้เช้าวันเสาร์

ขอบคุณนะคะ ขอบคุณมากๆ......

ปรางทิพย์

23 มกราคม 2553 20:19 น. - comment id 1090137

 คุณคมดาบนารี 
...ก็กั้นเราได้เพียงแค่กายเท่านั้นเองค่ะ...
.......................................................
ใช่แล้วค่ะ เหมือนเราขังเราได้แค่ตัว
แต่หัวใจเราเป็นอิสระ  ไม่ว่าอยู่แห่งไหน
ขอให้เพียงใจรัก เราก็สุขแล้วค่ะ
ขอให้คุณมีความสุขกับหัวใจรักนะคะ

อินสวน

23 มกราคม 2553 20:19 น. - comment id 1090139

น้องปรางครับฟ้าไม่กว้างหรอกครับ
อย่างไรเสียก็ไม่ไกลเกินใจใช่ไหมครับ

ปรางทิพย์

23 มกราคม 2553 20:37 น. - comment id 1090153

 คุณลูกหว้า 
รัก ฝากไปกับสายลม
ข้าม จมฟ้าลิขิตจิตขื่นขม
ขอบ เขตอามรมณ์ที่ได้ส่งให้ถึงเธอ
ฟ้า กว้างใหญ่แต่ไหนไม่กลัว

ขอ ให้เธอรักสมอารมณ์หมาย
แค่ เข้าใจกันทุกวันวาย
ใจ มีกันทุกวานคืน
มี  ฉันอยู่คู่รื่นรม
กัน และกันทุกชาติไป
....
มั่วอีกแล้วงับ
.......................................................
รัก คิดถึงคะนึงฝัน
ข้าม ขวางกั้นมิหวั่นไหว
ขอบ เขตคิดสนิทใจ
ฟ้า สดใสในรุ้งงาม

ขอ เพียงรักและภักดิ์หมาย
แค่ ห่างกายร่ายวาบหวาม
ใจ สองใจใคร่ติดตาม
ฝัน นิยามข้ามเคียงกัน

ขอบคุณค่ะที่แวะมาแจมกัน
ขอให้มีความสุขกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

23 มกราคม 2553 20:45 น. - comment id 1090163

 คุณอรุโณทัย 
ไกลแสนไกลห่างสุดห่างข้ามขอบฟ้า
ยังได้มามีรักสมัครสมาน
ด้วยบุพเพชักพาดลบันดาล
ให้พบพานคนรักแม้อยู่ไกล
......................................................
ขอบฟ้ากว้างขวางเราเพียงเท่านั้น
หัวใจฝันกั้นยากหากสดใส
รักหนอรัก...ภักดิ์มอบตอบคนไกล
มิให้ใครไหนหนามาครอบครอง

หัวใจรักนะคะ  ยิ่งห่างยิ่งทำให้เรารู้ซึ้ง
ถึงคุณค่าของความรักค่ะ
ขอให้คุณอรุโณทัย สุขใจกับความรักนะคะ

ปรางทิพย์

23 มกราคม 2553 20:47 น. - comment id 1090166

 คุณเฌอมาลย์ 
ความรักไม่มีอะไรมาขวางได้จริงๆค่ะ 
......................................................
ใช่แล้วค่ะ ยิ่งรักยาก ยิ่งอุปสรรคมาก
ยิ่งทำให้เรารักกันมากยิ่งขึ้น  เพราะ
ทุกนาทีของเสียงเพรียกของหัวใจ มัน
มีค่าค่ะ  ขอให้มีความสุขกับใจรักนะคะ

แก้วประภัสสร

23 มกราคม 2553 20:48 น. - comment id 1090168

เหมือนอยู่คนละขอบฟ้า
แต่สื่อภาษาใจถึงกันและกันได้ค่ะพี่

ปรางทิพย์

23 มกราคม 2553 21:02 น. - comment id 1090178

 คุณกิตติเวทย์ 
รัก     ไม่มีพรมแดนแผนที่ขีด
ข้าม   พ้นทิศเหนือใต้และออกตก
ขอบ    ขุนเขาทะเลแม้วนวก
ฟ้า      เดียวปกวกเกี่ยวผืนเดียวกัน

ขอ     ส่งความคิดถึงซึ้งมาหา
แค่    เข้ามาทักทายดังใจฝัน
ใจ     จะสุขพบเพื่อนเหมือนผูกพัน
รัก    มอบกันและกันทุกวันคืน.

ขอบคุณ..ลูกหว้า..(ยืมสำนวน)
..แต่..ไงท่อนที่สองมี..ห้าคำ..อ๊ะ..
....(เออนะ..ก็บอกแล้วว่า..มั่งอีกแล้วงับ)
.......................................................
รัก   จากใจใครเอ่ยดังเปรยถาม
ข้าม  ฟ้าครามยามไกลไฉนฝืน
ขอบ  ขุนเขาเงารักภักดิ์วันคืน
ฟ้า   ฉ่ำชื่นรื่นรมย์สุขสมใจ

ขอ  ฝากจิตคิดถึงหนึ่งในฝัน
แค่  เคียงขวัญวันนี้ที่สดใส
ใจ  ดวงเดียวเกี่ยวแนบแทบทรวงใน
มั่น  เพียงใดใคร่ดูมิรู้ลืม

เออ...หนอยืมสำนวนกันใช้ แล้วยืมหัวใจ
กันหรือเปล่าคะ อิอิ...น่านะ หัวใจรัก
มันสุขสมเช่นนี้เองนะคะ

ปรางทิพย์

23 มกราคม 2553 21:06 น. - comment id 1090184

 คุณแก้วประเสริฐ 
ผมเฝ้าติดตามงานคุณมาโดยตลอดคอมเม้นท์
บ้างไม่บ้าง แต่ก็เฝ้ามองย้อนเก่ากับใหม่ ช่างต่าง
กันแบบเห็นๆเลยล่ะครับ ขอชมว่ามีความตั้งใจและ
ความพยายามสูง ดีแล้วล่ะรักษาแนวนี้ไว้ที่ผมคิด
ว่าเป็นแนวทางถูกต้องสำหรับผมนะครับ แต่ก็ไม่
ใช่ว่าแนวทางผมจะดีกว่าใครๆ เพียงแต่ว่าหากได้
เดินทางก็จะเป็นทางลัดแต่จุดหมายอันเดียวกัน
และยังได้สิ่งอะไรๆต่ออะไรอีกมาก หากสังเกตุ
ดูนะ รักเสมอ
.......................................................
คุณครูแก้วฯ คะ ...
ทุกคำติชม ของครูกลอนทุกท่าน ปราง
เองก็เก็บเล็กผสมน้อย มาปรับปรุงค่ะ
บางบทกลอน ก็ไม่ได้ดังใจปรางนัก แต่
เป็นเพราะหัวใจรักในอักษร ค่ะ บวกกับ
ปรางเป็นคนชอบอ่าน  บางครั้ง เวลากับ
ภาระกิจไม่อำนวย ทำให้ภาษาออกมาดูจะ
ติด ๆ บ้าง  หากในวันนี้บทกลอนดีขึ้น
ปรางถือว่า เป็นเพราะครูกลอนท่านแนะนำ
ข้อคิดไว้ค่ะ  ปรางก็พยายามจะแก้ไข
เพื่อจรรโลง บทกลอนไทย นะคะ
ขอให้ครูแก้วฯ มีสุขภาพแข็งแรงนะคะ

ปรางทิพย์

23 มกราคม 2553 21:08 น. - comment id 1090185

 คุณ ]ambolan(look-wa) 
แม้ไม่มีคำพูด แค่เมนท์เยี่ยม ปรางทิพย์
ถือว่าเป็นกำลังใจให้แล้วค่ะ
ว่าแต่ กำลังมีความรักอยู่หรือคะ

ปรางทิพย์

23 มกราคม 2553 21:10 น. - comment id 1090186

 ม่านแก้ว 
ภาพสวยจังค่ะ 
อยากข้ามสะพานสายรุ้ง มาหาพี่เอ็ม
ให้หายคิดถึงเนาะ  
.....................................................
มาเลยค่ะ บนสะพานแห่งนี้ มีรักให้ค่ะ
ความรักความคิดถึงซึ่งกันและกัน....
มากไปด้วยความหมายนะคะ
ขอให้น้องแอฟ มีความสุขกับหัวใจรักนะคะ

ก่องกิก

23 มกราคม 2553 21:32 น. - comment id 1090194

มองสายรุ้งโค้งไปที่ปลายฟ้า
สุดสายตารักพี่นี่อยู่ไหน
ดุจชีวิตมืดมนค้นหาไป
หากอยู่ไกลเมื่อไหร่หนาจะได้เจอ

ปรางทิพย์

23 มกราคม 2553 22:45 น. - comment id 1090220

 คุณวิทย์ ศิริ 
วิเศษ....เป็นการวิวัฒน์งานเขียนกลอน
ที่งดงามมากขึ้น....จนผมเองสู้บ่ได้
บางทีต้องไปฝึกวิทยายุทธใหม่แล้วค่อยว่ากัน
แวะมาชื่นชมคับ
งวดหน้าจะเป็นกลอนแนวใหน  แกล้งๆ
ส่งข่าวก่อนได้นะคับ
........................................................
แหม...คุณวิทย์ก็ชมกันเกินไปค่ะ...
ชมมาก ๆ ปรางยิ่งบ้ายออยู่ด้วสิ เดี๋ยวก็
ได้เขียนกลอนไม่เป็นอันกินอันนอนกัน
กลอนบทต่อไปหรือคะ บอกกันได้ไง
มามะ ปรางจะกระซิบข้างหู...อิอิ....
อาจจะเขียนดวงยิหวาก็ได้นะคะ 
ขอให้คุณวิทย์ สุขกายสุขใจกับหัวใจที่
เปี่ยมไปด้วยรักนะคะ

ปรางทิพย์

23 มกราคม 2553 22:55 น. - comment id 1090222

 คุณกษิณ 
ใจส่งผ่านสายรุ้งพุ่งมาบอก
รักไม่หลอกออกมาจากใจพี่
ถึงเธอมีบางใครในฤดี
แต่พี่นี้แอบรักเธออยู่ข้างเดียว

มาขอแจมด้วยครับ  
...................................................
ที่ปลายรุ้งมุ่งฝันรำพันหา
ข้ามขอบฟ้ามาฝากหากเฉลียว
ใจแนบใจ...ใฝ่คู่พธูเดียว
มองจันทร์เสี้ยวเปลี่ยวดายโอ้สายใจ

ขอบคุณพี่ป๋องปุ๋ยนะคะ ที่แวะมาให้กำลังใจ
ปรางอย่างสม่ำเสมอ ขอให้พี่มีความสุข
กับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 05:32 น. - comment id 1090246

 คุณเสมอจุก 
ภาพสื่ออารมณ์กลอนได้ลงตัวมากๆ
รักเหงาๆ  ในวันที่ไกลลิบ
.....................................................
การที่เรารักใครสักคน แล้วต้องจากกัน
ทำให้เรารู้ซึ้งถึงคำว่ารัก และคิดจะทะนุ
ถนอมความรักเอาไว้  ไม่มีอะไรดีไปกว่า
ฝากความรัก ความคิดถึง ซึ่งกันและกัน
แม้ว่าจะเหงา เศร้าเพียงใด ขอให้มั่นใน
รัก...สักวันฝันจะเป็นจริงค่ะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 05:50 น. - comment id 1090253

 คุณมินตรา 
เมื่อใจสองปองรักสมัครจิต
เมื่อแนบชิดเชยชมภิรมย์สมร
จะอยู่ไกลหรือใกล้ให้อาทร
จะจากจรก็ยากนักหักใจลา

เมื่อใจสองลองรักประจักษ์จิต
เมื่อเชยชิดแล้วยิ่งย้ำคำครหา
จะตัวใกล้ใจก็จรไปไกลตา
จะเลยลาลืมหลงคงแค่เคย(รัก)

...เพราะฉะนั้น  จึงจากกัน  เช่นฉะนี้
......................................................
ใจสองดวงห่วงหาพาคิดถึง
ห้วงคำนึงตรึงจิตนิจจาเอ๋ย
จำจรจากพรากเจ้าเศร้าดังเปรย
แม้เพียงเคยเชยชู้พธูครวญ

คำนินทาพาขมระทมท้อ
โอ้อกหนอพ้อถึงคะนึงหวน
อีกโค้งคุ้งรุ้งร้าวหนาวเนื้อนวล
ทุกถ้อยทวนล้วนฝากว่าอยากจำ

เพราะฉะนั้น จึงจากกัน ฝันฉะนี้
ความรักก็มีเจ็บบ้าง สุขบ้างแหละค่ะ
สุขสดใสในวันหยุดนะคะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 05:56 น. - comment id 1090257

 ฉางน้อย 
10.......ฝากส่งระเบิดให้พี่วิทย์ด้วยคะ อิอิ 
.........
พี่ปรางคะ ฉางน้อยส่งไปให้แล้วค่ะพี่ วันนี้เช้าวันเสาร์
ขอบคุณนะคะ ขอบคุณมากๆ......
.........................................................
อ้าว...ฉางน้อยไหงมาฝากระเบิดไว้บ้านพี่ล่ะ
ตายแระคุณวิทย์ งั้นปรางโยนระเบิดไปให้นะคะ
ว่าแต่จะบอมคาบ้านใครดีล่ะเนี่ย อิอิ....
จ้า...น้องคนเก่ง มานะอดทน ไว้นะคะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 06:01 น. - comment id 1090259

 คุณอินสวน 
น้องปรางครับฟ้าไม่กว้างหรอกครับ
อย่างไรเสียก็ไม่ไกลเกินใจใช่ไหมครับ
...................................................
ฤาเพราะขอบฟ้ากว้าง....ปรางเคยถาม
ตัวเองอยู่เสมอ ๆ ค่ะ หากจริงอย่างที่
คุณอินสวนว่า ไม่ไกลเกินใจ....แสดงว่า
กำลังมีความรักกับคนไกลดิ...อิอิ....
ถึงเข้าใจในนิยามรักเช่นปราง
ว่าแล้วก็ขอบคุณนะคะที่แวะมาให้กำลังใจ
ขอให้มีความสุขกับความรักนะคะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 06:04 น. - comment id 1090261

 แก้วประภัสสร 
เหมือนอยู่คนละขอบฟ้า
แต่สื่อภาษาใจถึงกันและกันได้ค่ะพี่
....................................................
ใช่แล้วค่ะน้องแบม....
ยิ่งไกลยิ่งรู้ซึ้งถึงคำว่ารัก  และจะถนอม
ดวงใจซึ่งกันและกัน ดูเหมือนจะดีเลย
ไม่เป็นใครไม่รู้หรอกค่ะว่ามันทรมานแค่ไหน
ก็ขอให้น้องแบมมีความสุขกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 06:16 น. - comment id 1090264

 คุณก่องกิก 
มองสายรุ้งโค้งไปที่ปลายฟ้า
สุดสายตารักพี่นี่อยู่ไหน
ดุจชีวิตมืดมนค้นหาไป
หากอยู่ไกลเมื่อไหร่หนาจะได้เจอ
....................................................
สายรุ้งโค้งโยงใยห้วงใจฝัน
ถ้อยรำพันขวัญหาอุราเพ้อ
รักหนอรัก...ภักดีนี้เพียงเธอ
คิดเสมอเจอแล้วมิแคล้วจร

ขอบคุณคุณก่องกิกมากค่ะ ที่แวะมาให้
กำลังใจปรางอยู่เสมอ ๆ ขอให้มีความสุข
กับหัวใจรักนะคะ

ประทาน

24 มกราคม 2553 06:46 น. - comment id 1090270

ปรางอยู่แถวไหน?ครับ..ถ้าอยู่ต่างประเทศจะ
ข้ามขอบฟ้าไปหาปรางครับ..แต่อยากถามว่า..
เตี่ยหวงหรือเปล่า.อ่านกลอนซึ้งๆเหงาๆเศร้าๆ
หวานๆแล้วทำให้ถึงเจ้าของครับ..

bananaleaf

24 มกราคม 2553 07:16 น. - comment id 1090276

เพียงฟ้ากว้าง ขวางเรา..เท่านั้นเอง  

อ่านวรรคนี้แล้วก็คิดถึง....เหมือนกันค่ะ 

ครูพิม

24 มกราคม 2553 07:44 น. - comment id 1090282

พับขอบฟ้ามาใกล้คนไกลห่าง
ระยะทางกางกั้นใช่ปัญหา
ถนอมนวลล้วนให้คนไกลตา
แทนสัญญาว่าใกล้...แนบใจคุณ....

มาอ่านกลอนเพราะๆๆค่ะ...
สวยงามเสมอค่ะ..กลอนของคุณปรางทิพย์..

กันนา

24 มกราคม 2553 08:27 น. - comment id 1090303

รักข้ามขอบฟ้า
ข้ามมาผูกพัน
ผูกใจรักมั่น
สองดวงให้เป็นดวงเดียว

กลอนเพราะ  ภาพสวยค่า   น้องปราง

สดายุ

24 มกราคม 2553 08:31 น. - comment id 1090308

สวัสดีครับคุณปราง
ครับขอวางสักบท...แนวๆกัน...อิๆๆ


๐ ตะวันอ้อมฟ้า....๐






เพลง....ลาวสวยรวย
ชัยภัค ภัทรจินดา



๐ เมื่อตะวันอ้อมผ้า..ฝั่งฟ้านี้
อีกฝั่งฟ้ารัชนี..คงหรี่แสง
สนธยา-ลมโชย..สูรย์โรยแรง
เพื่อผ้ายแผงปลาบปลั่ง..อีกฝั่งฟ้า

๐ ต่างเพ-ลาลำดับ..การหลับ-ตื่น
เมื่อคาบช่วงค่ำคืน..บ่มผืนหน้า
อีกฟากฝั่ง-ดวงสุรีย์เลื่อนลีลา
คน-ละห้อยคอยท่า..ด้วยอาวรณ์

๐ ถวิลถึง..คะนึงเงาแต่เข้าสาง
นึก-ท่ามกลางพร่ำพลอด-ความออดอ้อน
คล้ายว่าหนึ่งรูปเยาว์, ภาษเว้าวอน,
โอบกอดอ่อนโยนเหลือ-ด้วยเยื่อใย

๐ ลออองค์แอบอยู่ไม่รู้ห่าง
นั้น-ท่ามกลางอาวรณ์และอ่อนไหว
อ้อมแขน, เนื้อละมุน, อกอุ่น-ไอ
อีกดวงใจน้อมลงจำนง..รู้

๐ จนเงียบงันแห่งวิกาลบรรสาร..ล้อม
จะเผยผ่านรูปละม่อม..ลงน้อมสู่
ให้โอบกล่อม..ดื่มด่ำความดำรู-
ผ่านรอบชู้อุ่นเอื้อ..ที่เชื้อเชิญ

๐ เมื่อตะวันอ้อมฟ้า..เพ-ลานี้
อ้อมอกที่โอบขวัญ, เนตรหวั่น-เขิน
ความ-คำกระซิบบอก..นั้นหยอกเอิน
หวัง-เพลิดเพลินพร้อมอยู่..เมื่อรู้ความ

๐ เมื่อจันทร์เลื่อนลีลาศ..โอภาสพร้อม
ก็แนบน้อมจบทราบ..รสวาบหวาม
สืบสัมพันธ์บริบทด้วยงดงาม
จะข่มข้ามหวานล้ำ..ย่อม-ลำเค็ญ

๐ เมื่อดาวห้อมเวหา..เพ-ลานี้
ฝั่งฟ้าที่ลิบไกลคงได้เห็น
หม่นมัวแห่งฟ้าคราม..ในยามเย็น
ผ่าน-บีบเค้นแรงคะนึง..ของหนึ่งคน

๐ กี่คาบวันคืนเว้นไม่เห็นหน้า
รู้ไหมว่านึกจำนรรจ์กี่พันหน
อนาทรร้อนใจเหมือนไฟลน
นั้น-ร้อนรนคะนึงอยู่..เพียงผู้เดียว

๐ หลังเมฆฝนลมตระหลบ..ขึ้นกลบฟ้า
แววในตาห่วงละห้อยก็คอยเหลียว
ร้างชวาลผ่านผัน..เพียงจันทร์เรียว-
ลอยส่วนเสี้ยวหม่นมัว..หยอกยั่วคืน

๐ พร้อมครั่นครื้นวิชชุบน..วาบวน-นั้น
ก็วาบสั่นทิพแถนทั้งแผ่นผืน
ราวจะคอยตอกย้ำให้กล้ำกลืน-
รอฝ่าฝืนโชคชะตา..บรรดามี

๐ รอคอยจะพบกันในวันหน้า
เมื่อขอบฟ้าปลาบปลั่งด้วยรังสี-
เชื่อมขอบโค้งฝั่งทิวาและราตรี
รวมแผ่นพื้นปฐพี..อยู่ที่เดียว

๐ รอคอยจะพบกันในวันที่-
พื้นวารีสองฟากเคยกรากเชี่ยว
จะอ่อยเอื่อยเริงร่ายเป็นสายเกลียว
แทนสายใยยึดเหนี่ยว..ทุกเสี้ยวใจ

๐ บรรโลมล้อมรูปนิมิตสัมฤทธิ์รู้
รับนัยชู้ร่วมฝัน..อย่าหวั่นไหว
ความอบอุ่นอ่อนหวานจากด้านใน
ขอมอบไว้รองขวัญ..นิรันดร

กิ่งโศก

24 มกราคม 2553 08:40 น. - comment id 1090312

นึกถึงเพลงเก่าๆ เพลงหนึ่งทันทีเลยครับคุณ ปรางค์ทิพย์

รักข้ามขอบฟ้า  รักข้ามแผ่นดิน...

ฟังออกแนวเศร้า แต่บ่มไปด้วยไอความรัก 

บทกลอนบทนี้กินใจ
"ฝากจุมพิศชิดสายที่ปลายรุ้ง
           อีกโค้งคุ้งมุ่งฝันบรรจถรณ์
           ถึงคนไกลไว้เตือนยามเคลื่อนจร
           ห่วงอาทรวอนหวังสุดฝังใจ
         
...............................................

ลมแปรแขมร์เลอ

24 มกราคม 2553 09:46 น. - comment id 1090356

เห็นสายรุ้งคุ้งโค้งสู่อีกฟาก
ให้ใจอยากล่องลอยตามรอยฝัน
เมื่อรุ้งงามทอดไกลใจรำพัน
ที่รักฉัน..รักเธอ..มิเผลอลืม..

...แบบว่าใช่แบบนี้หรือเปล่าครับ...

วิทย์ ศิริ

24 มกราคม 2553 11:03 น. - comment id 1090400

ขออนุญาติเจ้าของบ้านก่อน

เรื่องมีอยู่ว่า

ได้ข่าวจากเมนต์ที่15  ...จะมีการฝากระเบิดมา

ถามก่อนว่ามีสายชนวนติดมาด้วยหรือเปล่า

และต้องให้เนียนๆ...ควรส่งช่วงปีใหม่

ใส่กล่องสวยที่สุดในโลกด้วย....ริบบิ้นด้วยล่ะ

ต้องพรีเมี่ยมเกรดด้วย.....อ้ออย่าลืมจ่ายค่า

ส่งไปรษณีย์ด้วยเดี๋ยวตกหล่นกลางทาง

คนอื่นจะพลอยถูกรางวัลไปด้วย

.......ยังไม่จบ...น้องฉางแสนซน

ระเบิดที่ว่าชนิดเดียวกับ  ผบทบ อนุพงษ์

หรือเปล่า   ...ควรให้เกียรติระดับใกล้เคียง

...จะเป็นพระคุณอย่างสูง

ยังไงคงต้องขอพยานรู้เห็นด้วยคนหรือหลายๆคนเพราะหาว่าเราปั้นน้ำ(แข็ง)    เป็นตัว

เห็นทีรบกวนคุณปรางทิพย์งานนี้  คงต้องถูกคัดเลือกให้เป็นตัวประกัน.......ไม่ใช่...เอาใหม่
เป็นพยานก็แล้วกัน......เราต้องสืบที่มาและ
หัวโจกหรือผู้บงการให้ได้....เคยได้ข่าวทางลับ
มาว่า...มาจากท่าน้ำเมืองนนท์  

ระวังนา  น้องฉางถ้ามีคนไปเคาะประตูบ้าน

สันนิษฐานไว้ก่อนเป็นโปลิค  ทำใจกล้า

ใจดีสู้แมว......เสือ ก็ได้

พอแล้วเดี๋ยวเจ้าของบ้านแจ้งความจับเฉพาะน้องฉาง .....แย่เลยเชียว

สุริยันต์ จันทราทิตย์

24 มกราคม 2553 12:15 น. - comment id 1090445

อ่านบทกลอนหวานซึ้งก่อนรับทานอาหารเที่ยงจ้า
เพราะจริง ๆ ครับ

เพียงพลิ้ว

24 มกราคม 2553 12:15 น. - comment id 1090446

รักข้ามขอบฟ้า....ระยะทางไม่ใช่อุปสรรคเลยนะคะ

ฉางน้อย

24 มกราคม 2553 13:45 น. - comment id 1090482

42...... เอ่อ ขออนุญาตพี่ปรางสักแป๊บบบบบ นะคะ ....  

 พี่วิทย์ๆ เดี๋ยวมีเฮ ไว้มาคุยด้วย

เร่งทำตามออเดอร์อยู่ ไม่ว่างคุยแระ อิอิ

เดี๋ยวมาคุยใหม่ค่ะ    เนอะพี่ปราง ฝากตอบพี่วิทย์ก่อนแล้วกัน  เดี๋ยวมาอีกรอบ

.....ปล. จะฝากไว้ก่อนที่โอฬาร ก็ใช่เรื่อง 55555

ฉางน้อย

24 มกราคม 2553 13:47 น. - comment id 1090483

35.......อุ๊ย น้ำตาลติดคอ อิอิ .....

nig...

24 มกราคม 2553 13:47 น. - comment id 1090484

ณ ปลายฟ้าฟากโพ้น       รุ้งทอ
ยลกรุ่นคำคนรอ                 ผ่านรุ้ง
รักไกลห่างยังขอ                  กระซิบส่ง
จุมพิศผ่านโค้งคุ้ง                ฝากรุ้งอาทร

    แมลงปอจรผ่านห้วง         คำคะนึง
อบอุ่นคำนั้นจึง                     หยุดยั้ง
สัมผัสซ่านไปถึง                   ในอก
คำห่วงใครเหนี่ยวรั้ง            ไม่ให้บินจร

    เสียงวอนอ้อนผ่านฟ้า       ฝนโปรย
ฟากหนึ่งอาทิตย์โชย             ส่องหล้า
แสงผ่านม่านฝนโรย            ระรินรื่น
รุ้งเด่นจึงประดับฟ้า              พาดโค้งงดงาม

     นิยามความรักล้น           คณนา
รักส่งผ่านรุ้งพา                   เคลิบเคลิ้ม
คำห่วงซ่อนปรารถนา           รักยิ่ง
แวะเยี่ยมรักหยาดเยิ้ม        ผ่านถ้อยปรางทิพย์

      ที่กระซิบทิพย์ถ้อย         งามตระการ
เอื้อนเอ่ยผ่านสะพาน          รุ่งรุ้ง
แมลงปอชื่นชมงาน             เงียบเงียบ
แล้วเผ่นสู่ฟ้าฟุ้ง                 ผ่านรุ้งฝนโรย

พจน์รำพัน

24 มกราคม 2553 15:33 น. - comment id 1090514

  สวัสดีครับ

~ สวนขวัญสรรค์สร้างวาด ..... วันหมาย
เหมือนเสกสีหวานราย ............... ร่างรุ้ง
ผ่านคืนผ่านวันกลาย .................. เกลียวสวาท
ฝันพาดข้ามฟ้าฟุ้ง ..................... เฟื่องร้อยรำพึง

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 16:04 น. - comment id 1090520

 คุณประทาน 
ปรางอยู่แถวไหน?ครับ..ถ้าอยู่ต่างประเทศจะ
ข้ามขอบฟ้าไปหาปรางครับ..แต่อยากถามว่า..
เตี่ยหวงหรือเปล่า.อ่านกลอนซึ้งๆเหงาๆเศร้าๆ
หวานๆแล้วทำให้ถึงเจ้าของครับ..
........................................................
รักกันอยู่ขอบฟ้า            เขาเขียว
เสมออยู่หอแห่งเดียว     ร่วมห้อง
ชังกันบ่แลเหลียว           ตาต่อ กันนา
เหมือนขอบฟ้ามาป้อง     ป่าไม้มาบัง

ทำให้นึกถึงโคลงบทนี้เลยนะคะ ไม่เป็นใคร
ไม่รู้หรอกค่ะ ว่ายามรักและคิดถึงกันมัน
โหยหาเพียงใด ขอให้คุณประทานมีความ
สุขกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 16:07 น. - comment id 1090521

 คุณใบตอง 
เพียงฟ้ากว้าง ขวางเรา..เท่านั้นเอง  
อ่านวรรคนี้แล้วก็คิดถึง....เหมือนกันค่ะ 
......................................................
คิดเถิดค่ะ คิดถึงบางใครในใจรัก มันแสน
จะอบอุ่น แต่ในขณะเดียวกัน ก็เหงานะคะ
ว่าแต่เหมือนกันน่ะ ใช่คนเดียวกันหรือเปล่า
อิอิ....สุขสดใสกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 16:18 น. - comment id 1090524

 คุณครูพิม 
พับขอบฟ้ามาใกล้คนไกลห่าง
ระยะทางกางกั้นใช่ปัญหา
ถนอมนวลล้วนให้คนไกลตา
แทนสัญญาว่าใกล้...แนบใจคุณ....

มาอ่านกลอนเพราะๆๆค่ะ...
สวยงามเสมอค่ะ..กลอนของคุณปรางทิพย์..
.......................................................
เพราะหนทางห่างไกลให้คิดถึง
เพียงชายหนึ่งซึ่งพ้อต่อพ่อขุน
จึงฝากรุ้งคุ้งโค้งจรรโลงจุน
หมายแอบลุ้นสุนทรยามอ้อนไป

ขอบคุณค่ะ ครูพิมขวัญใจปรางทิพย์ อิอิ
พี่ปรางก็อยากพับขอบฟ้าค่ะ แต่ก็กลัวว่า
คนใต้ผืนพับจะอึดอัดน่ะ เลยต้องฝากรุ้ง
ไป ขอให้ครูพิมมีความสุขกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 16:25 น. - comment id 1090526

 คุณกันนา 
รักข้ามขอบฟ้า
ข้ามมาผูกพัน
ผูกใจรักมั่น
สองดวงให้เป็นดวงเดียว

กลอนเพราะ  ภาพสวยค่า   น้องปราง
...................................................
* รัก รักข้ามขอบฟ้า รักคือสื่อภาษาสวรรค์
อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง
ไม่หวงถ้ามีสัมพันธ์

ขอบฟ้า เหนืออาณาใดกั้น
ใช่รักจะดั้น ยากกว่านกโบยบิน
รักข้ามแผ่นน้ำ รักข้ามแผ่นดิน
เมื่อความรักดิ้น ฟ้ายังสิ้นความกว้างไกล

ขอบฟ้าถึงโค้งมาคลุมครอบ
อ้าแขนรายลอบ โอบโลกไว้ภายใน
เหมือนอ้อมกอดรัก แม้ได้โอบใคร
ชาติภาษาไม่ สำคัญเท่าใจตรงกัน

ขอบฟ้า แม้จะคนละฟาก
ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน
รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมาผูกพัน
ผูกใจรักมั่น สองดวงให้เป็นดวงเดียว
 
พี่กันนาคะ แค่มั่นใจในรัก ก็แสนจะสุขใจ
ว่าแต่ว่า...อาจจะเป็นแค่ปรางฝ่ายเดียวน่ะ
อิอิ....อีกฝ่ายไม่ทราบจะรับรู้ด้วยหรือไม่ค่ะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 16:51 น. - comment id 1090536

 คุณสดายุ 
ขอบคุณ บทกวี ตะวันอ้อมฟ้า ค่ะ

ถ้อยจรดบทกวีคลี่ขอบฟ้า
เสมือนว่าวารีที่เชี่ยวไหล
ทุกอักษรอ่อนพลิ้วละลิ่วไกว
ยามคนไกลได้ยลกมลพราย

เป็นดั่งนี้จริง ๆ ค่ะ ปรางว่าคุณมีพรสวรรค์
ในบทกวีมาก ๆ ค่ะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 16:55 น. - comment id 1090537

 คุณกิ่งโศก 
นึกถึงเพลงเก่าๆ เพลงหนึ่งทันทีเลยครับคุณ ปรางค์ทิพย์

รักข้ามขอบฟ้า  รักข้ามแผ่นดิน...
ฟังออกแนวเศร้า แต่บ่มไปด้วยไอความรัก 
บทกลอนบทนี้กินใจ
         "ฝากจุมพิศชิดสายที่ปลายรุ้ง
           อีกโค้งคุ้งมุ่งฝันบรรจถรณ์
           ถึงคนไกลไว้เตือนยามเคลื่อนจร
           ห่วงอาทรวอนหวังสุดฝังใจ
.......................................................
ความรัก ความโหยหา เมื่อยามเหงา.....
บรรยากาศให้ค่ะ  ความจริงปรางทิพย์เตรียม
บทกลอนเศร้าเหงาไว้ แต่กลัวเพื่อน ๆ ไม่
เข้ามาอ่านน่ะ เพราะบางคนบอกไม่กล้า
เข้ามาอ่านตอนเช้า แหะ ๆ คงกลัวน่ะ
ขอให้คุณกิ่งโศก มีความสุขกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 17:07 น. - comment id 1090539

 คุณลมแปรแขมร์เลอ 
เห็นสายรุ้งคุ้งโค้งสู่อีกฟาก
ให้ใจอยากล่องลอยตามรอยฝัน
เมื่อรุ้งงามทอดไกลใจรำพัน
ที่รักฉัน..รักเธอ..มิเผลอลืม..

...แบบว่าใช่แบบนี้หรือเปล่าครับ...
........................................................
เห็นริ้วรอยคล้อยตามท่ามความฝัน
มีเธอฉันสรรสร้างนภางค์ปลื้ม
ฝากรุ้งสายปลายทางอย่าร้างลืม
ยามด่ำดื่มยืมยากจำจากไกล

...แหม...วางกับระเบิดไว้เลยนะคะ ใช้สระ อืม...ต้องตีลังกาสามตลบแก้แล้ว
แก้อีกเลย อิอิ....
ขอให้สุขสดใสกับสายรุ้งลืมนะคะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 18:42 น. - comment id 1090558

 คุณวิทย์ 
ดวงปีนี้ของปราง เขาห้ามไปเป็นพยานค่ะ
แล้วสายสืบที่ไหนบอกว่า ผู้บงการมาจาก
ท่าน้ำนนท์ เล่นเอาคนที่อยู่นนท์ สะดุ้งเลย
แบบนี้ สงสัยคงต้องแจ้งจับคุณวิทย์ก่อนเลย
เพราะว่าเป็น ผบ.ทบ. บิ๊ก....จับปลาใหญ่
น่ะดีค่ะ เนื้อแยะอาหย่อย อิอิ....ฉางน้อย
ว่าไงเอ่ย 

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 18:44 น. - comment id 1090560

 คุณสุริยันต์ จันทราทิตย์ 
อ่านบทกลอนหวานซึ้งก่อนรับทานอาหารเที่ยงจ้า
เพราะจริง ๆ ครับ
................................................................
ขอบคุณสำหรับคำติชมค่ะ
อ่านก่อนทานอาหารเที่ยงก็ดีแล้วค่ะ
ประหยัดของหวานไปอีกหนึ่งที่ อิอิ...
ทุกคอมเมนท์ปรางทิพย์ถือว่าเป็นกำลังใจ
เหมือนมีเพื่อนอยู่ใกล้ ๆ ค่ะ 
ขอให้คุณมีความสุขกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 18:47 น. - comment id 1090561

 คุณเพียงพลิ้ว 
รักข้ามขอบฟ้า....ระยะทางไม่ใช่อุปสรรคเลยนะคะ
..............................................................
สาธุ....ขอให้เป็นไปตามที่บอกค่ะ
ระยะทางไม่ใช่อุปสรรคก็จริง แต่.....
รักแท้แพ้ความใกล้ชิดไม่ใช่หรือคะ
นี่คือสิ่งที่คนไกลหวาดน่ะ 
ขอให้สุขอย่าได้สร่างนะคะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 18:50 น. - comment id 1090562

 ฉางน้อย 
อ่ะ...คุณวิทย์
เห็นมะ ฉางน้อยเค้ากำลังทำธุรกิจค่ะ
ทำอะไรคะฉางน้อย ขายกระเบื้องหรอ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 18:54 น. - comment id 1090565

 น้องวา 
อิอิ....คุณประทาน มาขออนุญาติเตี่ยค่ะ
หากจะถามว่าเตี่ยหวงมั๊ย  ตามประสาพ่อ
ก็คงห่วงค่ะ อิอิ....
เตี่ยไม่หวงแต่ท่านเจ้าที่หวงค่ะ  งั้นมา
ทำสัญญา ข้ามขอบฟ้ากัน ให้ฉางน้อย
กับคุณวิทย์ เป็นพยาน แบบว่า หากระเบิด
จะไปลง จะได้ลงถูกที่ไงคะ 

ราชิกา

24 มกราคม 2553 19:12 น. - comment id 1090573

**   ฟังสำเนียง  ครวญคร่ำ  ร้องร่ำหา
ห่างไกลตา  หทัย  ยังใฝ่ฝัน
ส่งความรัก  ภักดี  นี้แก่กัน
ล่วงเหมันต์  คงได้สม  อารมณ์พลัน

**   ณ..วันนี้  มีคน  คอยห่วงหา
ดุจดวงตา  ห่วงใย  ให้สุขสันต์
ขอบฟ้ากว้าง  แสนไกล  ใจผูกพัน
มิอาจกั้น  หฤทัย  ไร้พรมแดน......ฯ

บทกลอนคุณปราง....ไพเราะมากค่ะ..อ่านแล้วประทับใจ....ส่งความรัก...ข้ามขอบฟ้า...มาให้นะคะ....แม้นไกลเพียงใด..หากหัวใจใกล้ชิดกันค่ะ...ขอให้มีความสุขในรักเช่นกันนะคะ...

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 19:14 น. - comment id 1090575

 คุณ nig... 
ณ ปลายฟ้าฟากโพ้น       รุ้งทอ
ยลกรุ่นคำคนรอ                 ผ่านรุ้ง
รักไกลห่างยังขอ                  กระซิบส่ง
จุมพิศผ่านโค้งคุ้ง                ฝากรุ้งอาทร

    แมลงปอจรผ่านห้วง         คำคะนึง
อบอุ่นคำนั้นจึง                     หยุดยั้ง
สัมผัสซ่านไปถึง                   ในอก
คำห่วงใครเหนี่ยวรั้ง            ไม่ให้บินจร

    เสียงวอนอ้อนผ่านฟ้า       ฝนโปรย
ฟากหนึ่งอาทิตย์โชย             ส่องหล้า
แสงผ่านม่านฝนโรย            ระรินรื่น
รุ้งเด่นจึงประดับฟ้า              พาดโค้งงดงาม

     นิยามความรักล้น           คณนา
รักส่งผ่านรุ้งพา                   เคลิบเคลิ้ม
คำห่วงซ่อนปรารถนา           รักยิ่ง
แวะเยี่ยมรักหยาดเยิ้ม        ผ่านถ้อยปรางทิพย์

      ที่กระซิบทิพย์ถ้อย         งามตระการ
เอื้อนเอ่ยผ่านสะพาน          รุ่งรุ้ง
แมลงปอชื่นชมงาน             เงียบเงียบ
แล้วเผ่นสู่ฟ้าฟุ้ง                 ผ่านรุ้งฝนโรย
...........................................................
ดังนิยามท่ามฟ้า          เดียวกัน
เรียมร่ายคำจำนรรจ์     ผ่านรุ้ง
จุมพิศเร่าถึงขวัญ         วันห่าง
หมายมั่นตามเรียวคุ้ง   ฝากถ้อยดังฝัน...

เสียงกระซิบผ่านรุ้ง       ปลายทาง
หวังโอบรักนวลนาง       ซ่อนไว้
สะพานเชื่อมถึงปราง      หมายบอก
ไออุ่นสองแขนไซร้       เพื่อน้องโหยหา....

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 19:31 น. - comment id 1090585

 คุณพจน์รำพัน 
  สวัสดีครับ

~ สวนขวัญสรรค์สร้างวาด ..... วันหมาย
เหมือนเสกสีหวานราย ............... ร่างรุ้ง
ผ่านคืนผ่านวันกลาย .................. เกลียวสวาท
ฝันพาดข้ามฟ้าฟุ้ง ..................... เฟื่องร้อยรำพึง
..........................................................
กลางสวนขวัญเสกสร้าง       ทอฝัน
รสสวาทปรารถนากัน           โซ่คล้อง
ยามไกลร่ายจำนรรจ์             ถึงพี่
ข้ามขอบฟ้าจากน้อง             ผ่านรุ้งแสงสี.....

สวัสดีค่ะ
คุณพจน์ฯ หายไปนานนะคะ  ทุกโคลงที่
ปรางพยายามเขียน คุณเป็นจุดประกายให้
ปรางค้นคว้าค่ะ  ขอให้มีความสุขนะคะ

ยาแก้ปวด

24 มกราคม 2553 19:52 น. - comment id 1090612

ขอบฟ้ามิขวางกั้น
รักนิรันดร์ได้

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 19:59 น. - comment id 1090620

 คุณราชิกา 
**   ฟังสำเนียง  ครวญคร่ำ  ร้องร่ำหา
ห่างไกลตา  หทัย  ยังใฝ่ฝัน
ส่งความรัก  ภักดี  นี้แก่กัน
ล่วงเหมันต์  คงได้สม  อารมณ์พลัน

**   ณ..วันนี้  มีคน  คอยห่วงหา
ดุจดวงตา  ห่วงใย  ให้สุขสันต์
ขอบฟ้ากว้าง  แสนไกล  ใจผูกพัน
มิอาจกั้น  หฤทัย  ไร้พรมแดน......ฯ
.........................................................
ณ..วันนี้ที่ปลอบขอบฟ้ากว้าง
ยามไกลห่างต่างถิ่นจินต์หวงแหน
จึงรำพันฝันหวังดั่งตัวแทน
ข้ามถึงแคว้นแสนรักด้วยภักดี

ณ..สุดปลายสายรุ้งมุ่งสู่ฝัน
ไม่ทิ้งกันฟันฝ่ากล้าวิถี
ดั่งนกไพรในป่าพนาลี
ชุปชีวีที่สู้อย่างรู้ทาง

ขอบคุณมากเลยค่ะ 
ปรางเองก็หอบความรักจากฟากฟ้าไกล
ส่งไปให้นะคะ สุขสมหวังดังหมายค่ะ

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 20:22 น. - comment id 1090643

 ยาแก้ปวด 
ขอบฟ้ามิขวางกั้น
รักนิรันดร์ได้
................................
ใช่แล้วค่ะ  แต่ว่าจะรักนิรันดร์หรือไม่
ยังไม่ทราบเลยค่ะ เรื่องของหัวใจเนี่ย
มันแปลกนะคะ ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ...
หัวใจมันดื้อน่ะ มาดื่มค่ะ....

ฉางน้อย

25 มกราคม 2553 03:34 น. - comment id 1090752

59.......... ไหน ใครขายกระเบื้องอ่ะพี่ปราง

 ฉางน้อยขายขนมเบื้องต่างหาก อิอิ ....

(น้ำตาลหวาน)

25 มกราคม 2553 11:27 น. - comment id 1090882

นึกถึงเพลงรักข้ามขอบฟ้าเลยค่ะ
แวะมาเยี่ยมช้าไปหน่อย น้องบ้านไกล
วันหยุดก็หยุดเล่นเน็ตค่ะพี่ปราง

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

ยายแม่มด

25 มกราคม 2553 16:27 น. - comment id 1090956

พี่ปรางคนดีจ๋า

ชอบจังเลย   ตอนนี้หนูหยกมารับความรักจากพี่ปรางแล้วค่ะ

อิอิอิ

พี่ปรางรักษาสุขภาพนะคะ  คิดถึงพี่ปรางเสมอค่ะ

โคลอน

25 มกราคม 2553 16:38 น. - comment id 1090963

70

ชุ๊บ

แมวเหลือง

26 มกราคม 2553 03:06 น. - comment id 1091109

ภาพงาม กลอนซึ้งมากครับ "บรรจถรณ์" เกือบลืมคำนี้ไปแล้วด้วยครับ

ขอบคุณที่ไปแวะเยี่ยมด้วยครับ

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 13:50 น. - comment id 1094021

 ฉางน้อย 
59.......... ไหน ใครขายกระเบื้องอ่ะพี่ปราง
ฉางน้อยขายขนมเบื้องต่างหาก อิอิ ....
........................................................
อ่ะนะ...ขายขนมเบื้องหรือ  แบบนี้คุณวิทย์
จะเหมามะ  ต้องเหมาดิ ไม่เหมาวันหลัง
ไม่ให้คุณวิทย์เล่นด้วยแล้ว อิอิ..

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 13:52 น. - comment id 1094023

 น้ำตาหวาน 
นึกถึงเพลงรักข้ามขอบฟ้าเลยค่ะ
แวะมาเยี่ยมช้าไปหน่อย น้องบ้านไกล
วันหยุดก็หยุดเล่นเน็ตค่ะพี่ปราง

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
..................................................
มาเลยค่ะ คนไกลกับคนไกล มามะ
ขอกอดหน่อย หนาว ๆ 
จะว่าไปพี่ปรางเองก็หาเวลายากมาก ๆ
ช่วงนี้ภาระกิจรัดตัวค่ะ แต่ใจมันรักการ
เขียน ทำให้ต้องหาเวลาค่ะ ดูแลตัวเอง
และสุขภาพเช่นกันนะคะ 

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 14:22 น. - comment id 1094048

 ยายแม่มด 
พี่ปรางคนดีจ๋า
ชอบจังเลย   ตอนนี้หนูหยกมารับความรักจากพี่ปรางแล้วค่ะ
อิอิอิ
พี่ปรางรักษาสุขภาพนะคะ  คิดถึงพี่ปรางเสมอค่ะ
.......................................................
น้องหยกจ๋า
มามะ พี่ปรางมอบความรักความอบอุ่นให้
แต่กว่าพี่ปรางจะมาตอบ ป่านนี้ มีไออุ่น
มอบให้น้องหยกแยะไปแล้วค่ะ
รักน้องนะคะ

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 14:25 น. - comment id 1094049

 โคลอน 
มาเลย แบ่งไข่มาบ้าง กำลังทำไข่พะโล้
อิอิ.......ต้มไข่ดำ ๆ นาน ๆ ให้น้ำซึมเข้า
ไข่ขาว หย่อยอย่าบอกใครเลย เอาสเต๊ก
มาแลกก็ไม่ยอมเนอะ 

ปรางทิพย์

31 มกราคม 2553 14:28 น. - comment id 1094050

 คุณแมวเหลือง 
ภาพงาม กลอนซึ้งมากครับ "บรรจถรณ์" เกือบลืมคำนี้ไปแล้วด้วยครับ

ขอบคุณที่ไปแวะเยี่ยมด้วยครับ
...................................................
เช่นเดียวกันนะคะ ที่แวะมา ขอบคุณมากค่ะ
ยังมีศัพท์ อีกมากมาย ที่ปรางทิพย์ พยายาม
ค้นหา อิอิ...แต่ด้วยเวลาในการเขียนช่าง
น้อยเหลือเกิน  สุขกายสุขใจนะคะ

เพชรปรี

5 กุมภาพันธ์ 2553 00:20 น. - comment id 1096244

ถ้ารักแท้อย่าอ้างถึงกว้างฟ้า
รักกว้างกว่าเกินขอบฟ้าครอบถึง
รักไม่แท้ดอกอ้างฟ้าขวางตรึง
ร่ำรำพึงอ้างฟ้าว่ากว้างเกิน
       ปีกแห่งรักแรงกล้ากว่าวิหค
อาจโผผกลัดฟ้าเวหาเหิน
เว้นเสียแต่ปีกรักหักยับเยิน
เพราะหลงเพลินผูกสมัครกับรักลวง

ปรางทิพย์

5 กุมภาพันธ์ 2553 03:50 น. - comment id 1096247

 คุณเพชรปรี 
ถ้ารักแท้อย่าอ้างถึงกว้างฟ้า
รักกว้างกว่าเกินขอบฟ้าครอบถึง
รักไม่แท้ดอกอ้างฟ้าขวางตรึง
ร่ำรำพึงอ้างฟ้าว่ากว้างเกิน
       ปีกแห่งรักแรงกล้ากว่าวิหค
อาจโผผกลัดฟ้าเวหาเหิน
เว้นเสียแต่ปีกรักหักยับเยิน
เพราะหลงเพลินผูกสมัครกับรักลวง
....................................................
ปีกแห่งรักจักเหินเผชิญโลก
ถึงวิโยคโศกเศร้าเฝ้าห่วงหวง
ก็ยังกล้าท้าฝันมิหวั่นทรวง
แม้รักลวงล่วงเลยดั่งเคยมา

ฤาฟ้ากว้างห่างไกลไฉนถาม
นัยนิยามความรักยากหนักหนา
ด้วยความจริงสิ่งแท้แพ้ชะตา
จึงเฉยชาหาค้นยิ่งหม่นใจ

เพชรปรี

5 กุมภาพันธ์ 2553 23:13 น. - comment id 1096576

ตีสามครึ่งแล้วไยยังไม่หลับ
หรือคอยรับใจใครเหินไปหา
นำค้างดึกพรมเผาะรักเลาะฟ้า
ควรสุดาฝันรับในหลับลึก
           
            ไม่มีเส้นทางใดไกลเกินฝัน
ที่อาจดั้นด้นไปให้รู้สึก
ระอุรักท่วมท้นล้นระทึก
ในห้วงนึกเคยบ้างไหมปรางทิพย์

            จำเรียงกานท์ขานรับไม่หลับบ้าง
ผ่องจะจางปรางเผือดเลือดจะดิบ
เดือนหลิ่วตาเลียนล้ออยู่ลิบลิบ
ดาวกะพริบเย้ายั่วอยู่วิบวับ

            เช้าสายหยุดจะเริ่มประเดิมหอม
หรือปรางยอมพลาดกลิ่นเพราะเผลอยหลับ
เมื่อตะวันเยี่ยมฟ้าดาราลับ
 โปรดนะครับหลับฝันบ้างหว่างราตรี

ปรางทิพย์

6 กุมภาพันธ์ 2553 15:25 น. - comment id 1096728

 คุณเพชรปรี 
ในห้วงดึกนึกถึงคะนึงหวน
รักรัญจวนครวญหาคราสุขขี
จึงเรียงร้อยถ้อยกานท์ซ่านชีวี
หมายถึงพี่ที่หลับรับรู้ใจ

ว่าปลายทางนางหนึ่งซึ่งเคยหวง
อยู่ในห้วงท่วงฝันยังหวั่นไหว
วอนดาวเดือนเลื่อนลอยน้อยฤทัย
มิหลับใหลใจเอ๋ยมิเคยรมย์

กลิ่นราตรีคลี่แย้มร่วมแซมหอม
เคยถนอมยอมพลีวจีสม
พอดอกโรยโหยไห้หัวใจตรม
ร้าวระบมจมทุกข์ความสุขคลาย

หยาดน้ำค้างกลางหาวเมื่อคราวหวาน
กลับแหลกลาญกานต์เปลี่ยนรักเวียนหาย
ปล่อยให้ปรางร้างร้าวหนาวใจกาย
นัยความหมายพ่ายรักแสนหนักทรวง

เพชรปรี

6 กุมภาพันธ์ 2553 23:46 น. - comment id 1096883

อันความรักหนักใยใช่ต้องแบก
เพียงต้องแลกด้วยใจที่ใฝ่หวง
แท้แล้วรักเบายิ่งกว่าสิ่งปวง
ถ้าหนักถ่วงถมใจ  ไม่ใช่รัก

            ปรางเอ๋ยปรางหากใจรักใครแล้ว
ปรางจะแผ้วผ่องใจไม่ต้องหนัก
เพราะรักแท้คือให้ ให้ใจภักดิ์
ไม่หวังจักรับมอบตอบแทนรับ

             คำพระว่าอันจิตที่คิดให้
ย่อมผ่องใสกว่าจิตคิดได้กลับ
ที่เจ็บปวดด้วยรักอกหักยับ
เพราะหวังจับใจอื่นครองจึงหมองทุกข์

             แต่ว่ารักส่วนใหญใต้ฟ้าครอบ
ล้วนแต่ชอบได้รับกลับแล้วสุข
รักที่แท้จึงเชยเลยตกยุค
ที่เร้ารุกใจหนัก คือรักเทียม       นั่นแล.....

ปรางทิพย์

7 กุมภาพันธ์ 2553 00:55 น. - comment id 1096888

 คุณเพชรปรี 
รักของปราง...วางไว้เพื่อให้รัก
มิเคยหักกักขังหรือรั้งเขา
แม้มีใครไหนซ้อนแอบซ่อนเงา
มิเคยเฝ้าเข้าแย่งดุจแร้งกา

แอบร่ำไห้ในโชคนั้นโศกแสน
หนีข้ามแดนแผ่นดินสิ้นปัญหา
กอดตัวเองเคว้งคว้างกลางน้ำตา
สู้ฟันฝ่ากล้าเดินเผชิญภัย

ในชีวิตจิตปรางตามทางพุทธ
มิเคยหยุดรุดหน้ากล้าขานไข
และไม่เลือกเปลือกนอกปลอกของใคร
แม้หัวใจใกล้ดับและยับเยิน

ในความจริงสิ่งแท้เพียงแค่ฝัน
ถ้อยรำพันวันเหงาท่ามเขาเขิน
หวังผ่อนคลายหายท้อและขอเพลิน
ใช่ว่าเกินเดินตามนิยามธรรม

ปรางทิพย์

8 กุมภาพันธ์ 2553 01:13 น. - comment id 1097130

นิยามธรรมล้ำค่าอัตตาพบ
ความสงบภพโลกฤาโศกหลอน
ปุถุชนวนเวียนเรียนละคร
ทุกบทตอนร้อนหนาวถึงคราวลา

ด้วยเลือดเนื้อเจือปนระคนเศร้า
อาจอับเฉาเหงาบ้างร้างโหยหา
เมื่อคราท้อพ้อโลกโชคชะตา
ปาดน้ำตาล้าเหนื่อยว่าเรื่อยไป

เมื่อพบรักทักทายมิวายช้ำ
ดั่งลำนำคำกลอนแสนอ่อนไหว
จึงหลบหลีกปลีกตัวด้วยกลัวภัย
เก็บหัวใจไร้ร้างห่างผู้คน

ดังเรือน้อยลอยคว้างกลางลมคลื่น
ฝ่าวันคืนฝืนอยู่ดูสับสน
จนวันหนึ่งพึงพบสบกมล
ว่าตัวตนพ้นทุกข์สุขกวี

จึงติดตามถามครูคู่ความฝัน
ร้อยจำนรรจ์วันเก่าเคล้าวิถี
ร่ายสุขโศกโลกลวงท่วงชีวี
หากเพชรปรีชี้ช่องมิหมองใจ

โคลงกลอนปรางอ่อนแท้      นัยความ
เรียมร่ายหมายนิยาม              ฝากไว้
เพชรปรีหยั่งนงคราม              จางโศก  ไยฤา
เขียนแต่งตามเชิงไซร้         ดั่งเพ้อรอยฝัน..

เพชรปรี

7 กุมภาพันธ์ 2553 23:11 น. - comment id 1097131

ตามรอยธรรมแล้วใจจะไม่เหงา
ทุกข์ไม่เข้าถึงใจให้ถลำ
อันสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
จะไม่ช้ำถ้าทันด้วยปัญญา

นิยามธรรมคือนัยพระไตรลักษณ์
ได้ประจักษ์แจ่มแล้วหรือปรางจ๋า
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
หรือเพียงว่าจำแต่ไม่บรรลุ

แม้มุดน้ำข้ามยอดสิงขรเขา
เมื่อจิตเรายังเป็นเช่นปุถุ
โลภโกรธหลงคงคลั่งยังกรุ่นคุ
เร้าระอุหรือมีจะหนีพ้น

ข้ามทุ่งท่าป่าห้วยทะเลหาด
ใครก็อาจข้ามได้ไม่ขัดสน
แต่ข้ามห้วงดวงฤดีหนีใจตน
จะดั้นด้นถิ่นใด      ใจตามทัน

ดูเหมือนปรางสุขใจที่ได้โศก
น้ำตาโชกชุ่มใจในห้วงฝัน
สมมุติเศร้าร้าวใจไห้รำพัน
เพื่อสร้างสรรค์บันเทิงในเชิงกลอน

      เสนอมามิมุ่งล้อ-        เลียนปราง   เลยนา
หากอยากแนะแนวทาง   หนึ่งนั้น
คิดปรับคิดปรุงวาง          แบบท่วง  ทีแฮ
ลองเปลี่ยนเชิงกลอนขั้น  ปรับรื้ออารมณ์

      ขอชมปรางเก่งแล้ว    เชิงกลอน เยี่ยมแล
แปลกแต่คิดอาวรณ์         นั่นแล้ว
บทโศกหม่นใจถอน          ฤทัยทอด   บ่อยนา
พูดเรื่องรักและแห้ว          สนุกแท้ฤาเธอ

     อยากเจอแนวอื่นบ้าง    บางวัน   
แนวเช่นขำแนวขัน          สุขบ้าง
ขอจงอย่าตอบฉัน              โปรดงด อ่านนา
เพราะอ่านจนติดแล้ว        เลิกได้ฉันใด

                                ฯลฯ

เพชรปรี

10 กุมภาพันธ์ 2553 08:11 น. - comment id 1097844

อันช่องว่างในใจใครชี้ได้
นั่งในใจเธอเสียเมื่อไรนั่น
หากวันไหนใจเชื่อมสัมพันธ์กัน
ช่องว่างในใจนั้นฉันจะชี้