หนาวน้ำค้าง ที่พร่างพรม ชะโลมรด โศกกำสรด ในดวงแด ชะแง้หา รัติกาล ผ่านเวียน เปลี่ยนเวลา ที่ปลายฟ้า ราตรีหนึ่ง ยังซึ้งใจ..... ตะกองกอด คนดี สุดที่รัก งามวงพักตร์ อิงแอบ แนบไฉน หอมละมุน อุ่นยิ้ม อิ่มละมัย ประสานใจ เราสอง คู่ครองเคียง...... แว่วเรไร ไพรพราน ขับขานร้อง ละลอยล่อง ลมผ่าน สะท้านเสียง วะแว่วหวาน ซ่านใจ ในสำเนียง เหม่อมองเมียง เพียงไออุ่น กรุ่นใจกาย.... ดาวดวงน้อย ลอยล่วง จากห้วงฟ้า ส่องแสงจ้า ก่อนดับ ลับเลือนหาย เหมือนเป็นลาง บอกว่า น้ำตาชาย จะร่วงราย หม่นหมอง ต้องระทม... ดาวจากฟ้า ปลาจากน้ำ ตามวิถี แล้วคนดี ก็จากไกล ให้ขื่นขม ทิ้งเอาไว้ เพียงรอยจำ ที่ช้ำตรม เจ็บระบม ข่มใจขืน ยืนเดียวดาย...
20 มกราคม 2553 08:45 น. - comment id 1088369
แหะ..เห็นบรรทัด " ดาวจากฟ้า ปลาจากน้ำ " นึกถึงเพลง " ดาวบนฟ้า ปลาในน้ำ เธอในฝัน " ของน้ำชาเลยค่ะ ....
20 มกราคม 2553 09:54 น. - comment id 1088427
20 มกราคม 2553 09:58 น. - comment id 1088430
๐ เมื่อไหร่เล่ารักเจ้าจะได้หาย จะได้คลายรุ่งริ่งกลิ้งร่อแร่ หรือยังปวดรวดร้าวน้าวดวงแด หารักแท้ยังไม่เจอยังเพ้อคอย....
20 มกราคม 2553 10:22 น. - comment id 1088442
20 มกราคม 2553 10:33 น. - comment id 1088454
มาแวะให้กำลังใจค่ะ เพียงเวลาจะช่วยมารักษาแผล หนาวแทบแย่หัวใจหล่นปนกลัดหนอง น้องคนดีตีจากลาน้ำตานอง กอดตะกองให้พี่ยา..รักษาใจ ****************************** อิอิอิ โอ๋ โอ๋ โอ๋ แวะมาปลอบใจค่ะ
20 มกราคม 2553 11:04 น. - comment id 1088484
กลอนนี้อ่านแล้วสนุกดีครํบ
20 มกราคม 2553 11:16 น. - comment id 1088501
สวัสดีครับทุกคนที่อ่านแล้วอ่านสนุกไหมครับ
20 มกราคม 2553 11:22 น. - comment id 1088505
พบกันอีกแล้วนะครับ
20 มกราคม 2553 12:41 น. - comment id 1088538
"""" ขอขอบคุณงามๆทุกความเห็น ที่คอมเม้นท์เป็นแรงใจไว้ใฝ่ฝัน เก็บและจำในดวงจิตนิจนิรันดร์ ตราบตะวันยังเยือนฟ้าไม่ลาลืม.. แผ่วแผ่วมองผ่องผ่องผุดสะดุดฝัน สายสัมพันธ์จากดวงใจให้ดูดดื่ม ไม่ลวงหลอกมาหยอกเย้าหายเศร้าซึม ให้เป็นปลื้มส่งยื้มหวานสะท้านทรวง... .......ขอบคุณทุกคอมเม้นนะครับผม...
20 มกราคม 2553 19:45 น. - comment id 1088696
ฟ้ามิอาจกั้นใจนั้นได้ดอก รักจึงบอกผ่านฟ้าส่งมาถึง โค้งขับฟ้าว่าไกลไม่คำนึง เพราะใจหนึ่ง...ส่งใจ...ถึงปลายฟ้า..
21 มกราคม 2553 08:52 น. - comment id 1088883
...ม่านแก้ว.. หนาวน้ำค้าง ที่พร่างพรม ลมพัดหวิว ใบไม้ปลิว จากขั้ว ใช่มัวหมอง หลุดแล้วร่วง หล่นไป ด้วยใจปอง เพื่อให้มอง ใบใหม่ ได้มาแทน.. หากความรัก นั้นเป็น เช่นใบไม้ คงปลื้มใจ ในฤดี มีสุขแสน ที่ใบไม้ ต้องจากต้น หล่นลาแดน เพราะให้แทน ด้วยใบใหม่ ที่ใสงาม.. ตราบที่ต้นไม้..ยังมีชีวิต..ย่อมมีใบเสมอ.. ....รักไม่เคยเหียดหายจากหัวใจ... ....ตราบที่ยัง..หายใจ..
21 มกราคม 2553 09:05 น. - comment id 1088887
...ครูพิม... ขอบฟ้ากว้าง ห่างไกล ไร้ขอบเขต หากแต่เจต จำนงค์ ยังตรงฝัน ไกลสุดหล้า ฟ้าเขียว เปลี่ยวรำพัน แค่ได้คิด ถึงกัน ก็สุขจัง... ฟ้ามิได้ ขัดขวาง หนทางใจ ขอบฟ้าใหญ่ เพื่อทอดผ่าน สะพานหวัง แม้นเราต่าง ห่างไกล ไร้พลัง ก็สุขจัง ในพร่ำพรอด อ้อมกอดฟ้า... ..สักวันจะเดินข้ามขอบฟ้านี้..เพื่อไปสู่..ขอบฟ้าโน้น..
8 ธันวาคม 2555 03:03 น. - comment id 1252276
..ถึงคนปลายฟ้า.. วันเวลาผ่านไปใจก็เปลี่ยน โลกหมุนเวียน..ทุกทุกครั้ง ดังที่เห้น ผ่านมาแล้ว.ผ่านไป..ไม่จำเป็น ต้องซ่อนเร้น แต่จงปล่อย ให้ลอยลา ทุกวันนี้.. เมื่อเธอมี คนเคียงช้าง อย่างที่หา ก็จงโปรด รักแล้ว อย่าเลือนลา เพราะคุณค่า รักที่ให้ ไม่น้อยเลบ