ใจเอย...เคยคู่เคียง... รักร่วมเรียง...เพียงภิรมย์... แนบชิด...สนิทชม... กลับระทม...ตรมร้าวราน... ด้วยรัก...ร้างแรมไกล... แล้วเจ้าใย...ไม่หักหาญ... ร่ำร้อง...ทรมาน... นานเนิ่นนาน...รักไม่คืน... ใจเอย...เคยคู่เคียง... สุดสำเนียง...เสียงสะอื้น... รักเจ้า...เก่าเกินฟื้น... เจ้าจงตื่น...ชื่นความจริง... ใจเอย...
18 มกราคม 2553 10:08 น. - comment id 1087446
สวัสดีครับพ่อแม่พี่น้อง เสียงที่ท่านได้ยินนี้ คือหน่วยบริการปลุกใจเคลื่อนที่ เชิญโบกมือทักกวักมือเรียกใช้บริการของเรา ท่านจะไม่ผิดหวังแน่นอน
18 มกราคม 2553 12:17 น. - comment id 1087510
เขาบอกว่าความรักไม่เคยหลับ..เพราะตื่น อยู่ตลอดเวลา..ไม่ต้องปลุกเพราะฉะนั้นมันจึง เกิดขึ้นได้ในทุกหนทุกแห่ง..แม้ในยามหลับ ก็ยังฝันถึงความรัก..และตื่นก็ยิ่งคิดถึงเป็นทวี คุณครับ..
18 มกราคม 2553 15:56 น. - comment id 1087606
แวะมาทักทายด้วยกลอนบทนี้ครับ ****************************************** ..สงบเงียบ ..ไม่ไหวติง นั่งมองบางสิ่ง..ลับหาย คำนวณเวลา..มากมาย เรื่องราวคล้าย..จะลบเลือน ..ภาพเก่า-เก่า..วันก่อน-ก่อน ยังขุดคลอน..อารมณ์เปื้อน ไม่อาจลบ..รอยน้ำตาเกลื่อน ที่บิดเบือน..กลับยิ่งทรมาน ..รู้ว่าเหงา..เข้าบั่นทอน ความคิดถึงเข้าซุกซ่อน..ไหวซ่าน อยากตะโกนบอกว่า..ทรมาน เมื่อภาพวันวาน..ไม่เคยผ่านเลย .. ดวงตาหม่นเหม่อ.. ซับความเพ้อ..อย่างนิ่งเฉย ปล่อยน้ำตาเปื้อน..รดแก้มอย่างเคย เพราะไม่รู้เลย..จะตัดใจได้..อย่างไร ++++++++++++++++++++++++++++++++++ ... เป็นความนึกคิดที่มีตัวตนแห่งภาพ ..ไม่มีเสียง ..แต่เหมือนกับได้ยิน คุณเข้าใจมันรึเปล่าว่า ..คืออะไร?
19 มกราคม 2553 13:35 น. - comment id 1088088
แวะมาให้กำลังใจค่ะ