โปรดอย่ารอหัวใจที่ไร้ค่า ฉันไม่มีราคาให้มารัก ค่าเธอเยี่ยงหงส์เหินจำเริญศักดิ์ ควรหรือถักทอฝันร่วมพันธุ์กา เพียงแอบมองปองเธอแค่ในฝัน ก็ชุ่มชื่นชีวันฉันนักหนา โปรดอภัยในวันอันล่วงมา ที่นำพาหัวใจให้ไหวคลอน เจ็บเสียแต่วันนี้จึงดีกว่า ก็แค่เสียน้ำตาลงชุ่มหมอน หากยืดเยื้อเรื่องราวยิ่งร้าวรอน จะถ่ายถอนย้อนคืนแสนขื่นใจ เมื่อหนทางข้างหน้ายังสดสวย มธุรสรื่นรวยลานกล้วยไม้ หวังเจ้าชื่นรื่นรมย์สมฤทัย กับดอกใบไสวกอขึ้นล้อลม เหมือนว่าเป็นความฝันอันเลวเหลือ มิทันเรือรักเลื่อนก็ต้องล่ม แม้ทะเลสว่างไสวไร้คลื่นลม จำต้องจมเรือลงอย่างปลงใจ ......................................................
= สิ้ น ฝั น = 16 ม.ค. 2553 13:58 น. - ID 132226 
2170
15
0
16 มกราคม 2553 14:06 น. - comment id 1086841
"แม้ทะเลสว่างไสวไร้คลื่นลม จำต้องจมเรือลงอย่างปลงใจ" เศร้าจังค่ะ
16 มกราคม 2553 14:14 น. - comment id 1086845
"เธออยู่เยี่ยงหงส์เหินจำเริญศักดิ์ ควรหรือถักทอฝันร่วมพันธุ์กา"..... ....คิดได้งายอ่าพี่ๆๆๆ.....คารวะศิษย์พี่ค่าๆๆๆๆๆๆๆ
16 มกราคม 2553 14:48 น. - comment id 1086851
น้องเล็กที่น่ารัก........โอ๋ๆจะร้องไห้ทำไม แทนที่จะมาปลอบพี่กลับมาให้พี่ปลอบ แต่ก็เต็มใจสุดๆ แหะๆๆน้องกาญ เทพีเสรีภาพ........ยกย่องเราเป็น ศิษย์พี่ นั้นเราขออุ้มชูเจ้าเป็นศิษย์น้องนะ สำนักนี้ส่งเสริมให้ศิษย์พี่ปิ้งศิษน้องนะ ขอบอก หุๆๆ
16 มกราคม 2553 15:09 น. - comment id 1086864
ก้มหน้ารับชะตากรรมนะคะ^_^
16 มกราคม 2553 15:16 น. - comment id 1086873
...หะ ๆๆๆๆ... ส่งเสริมให้ศิษย์พี่ "ปิ้ง" ศิษย์น้อง เง้อออออ....คนนะพี่ ไม่ใช่ กล้วย จะมาปิ้งกันได้ไง
16 มกราคม 2553 15:22 น. - comment id 1086878
เรือรักล่มจมหายสลายฝัน ไยจึงกั้นคั่นค่าราคาหงส์ เจ้าก็นกผกผินยามสิ้นกรง มิลุ่มหลงปลงใจในเพชรพลอย บทกลอนพลิ้วค่ะ ขอแจมนิดนะคะ
16 มกราคม 2553 15:26 น. - comment id 1086884
น้องกานต์ขวัญใจมหาชน........ถ้าพี่จำไม่ผิด น้องเงียบไปตั้งแต่ก่อนปีใหม่ใช่ไหม หัวใจสบายดีนะครับ คิดถึงๆ น้องกาญเทพีเสรีภาพ.........แหะๆ แบบว่า ตอบน้องทีไรมือไม้สั่นพิมพ์ผิดๆถูกๆ ไม้โทกับไม้ตรี ความหมายต่างกันลิบ จริงไหมน้องกล้วยปิ้ง
16 มกราคม 2553 15:34 น. - comment id 1086889
พี่เอ็มเจ้าแม่แห่งโลกเหงา..........อ่านกลอนพี่ ที่ลงวันนี้แล้วสบายใจดี ไม่เศร้าเหมือน ทุกครั้ง ผมไม่กล้าอ่านตอนเช้าเลยขอบอก
16 มกราคม 2553 15:40 น. - comment id 1086894
*** ก็แค่..เมื่อวาน**** ---------------------------------------------------------------- ..เคยหยุดคิดอะไรบางอย่าง ขณะที่สำนึก ยังอยูระหว่างเมื่อวานกับวันนี้ ณ ปัจจุบันอยากให้เวลาผ่าน..ได้ด้วยดี แต่การกระทำที่มี ก็ยากกว่าคำพูด..ทุกทีไป ..หลายอย่างของเมื่อวาน ไม่อาจเปลี่ยน ได้แต่ที่เขียนบันทึก เพื่อจำไว้ วันนี้กับเมื่อวาน..จะแตกต่างกันเพียงใด ดีที่สุดไปเพื่อใคร..ถ้าไม่ใช่เพื่อตัวเอง ..หลายครั้ง ยังติดกับอดีต ชีวิตจึงเต็มไปด้วยการคั่นขีด..ครึ้มเคร่ง ภาพเดิม-อารมณ์เก่า..บ้างยังปวดร้าว -กลัวเกรง ก็อาจจะแพ้ภัยตัวเอง...เมื่อไม่กล้า-เก่งพอ ..ยังไงซะ มันก็คือ เมื่อวาน ต่อให้ต้องทรมาน..จนท้อ ฝากไปยังเพื่อน..อย่าเลยนะ อย่าหยุดรอ วันนี้และพรุ่งนี้สิที่จะต้องทำต่อ..เดินต่อ... ...ใส่ใจและรู้ค่าให้มากพอ..เพื่อตัวเรา.....เพื่อเราเอง ************************************* ..เมื่อวาน มีเมล์จากเพื่อนคนนึงมาหา เล่าอะไรให้ฟังมากมาย .. ได้ความว่า ..เค้ายังไม่อาจลืมอดีตเก่า ๆ ได้เลย ผมเข้าใจเค้านะ คงได้แต่บอกว่า เวลา เท่านั้นแหละจะช่วยทำให้อะไรดีขึ้น เพราะยังไง ..เมื่อวาน ก็คือ เมื่อวาน เปลี่ยนอะไรไม่ได้อีกแล้ว แค่เค้าทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอ ..และเมื่อใดที่สิ่งใหม่ ๆ ดี ๆ เกิดขึ้นกับตัวเค้า ..ภาพเก่า ๆ ความทรงจำเดิม ๆ ที่ปวดร้าว มันคงจะถูกลบลืมไปเอง... - ผมตอบ ... ....แล้ว มันเมื่อไหร่กันล่ะ .... ??? (คำถามสุดท้ายที่เค้าถามผมมา) --------------------------------------------- เป็นกำลังใจให้นะครับ
16 มกราคม 2553 15:55 น. - comment id 1086899
หนุ่มริศผู้หล่อล่ำ.......เห็นรูปน้องแล้วถ้าพี่ เป็นสาวๆนี่หัวใจละลายเลย แบ่งความหล่อ มาให้พี่บ้างสิน้อง เขียนบทกวีสมัยใหม่ได้เร็ว และมีลีลางดงาม พี่ตามอ่านงานน้องอยู่เนืองๆ ยินดีรู้จักรักใคร่กลมเกลียว
16 มกราคม 2553 17:00 น. - comment id 1086929
โห.. พี่ชมเกินไปป่าวเนี่ย ผมก็ไม่ได้อะไรมากมายขนาดน้านนน สมัยเมื่อสัก 10 กว่าปีที่แล้ว ผมก็ชอบเขียนแนว แบบทางการ เรื่องคำลก็ดี หรือเรื่องคล้องจอง, เว้นวรรค ก็ดี แต่ตอนนี้.. ชอบเขียนเป็นแบบถ่ายทอดคำพูดออกมา เป็นกลอนเปล่า อาศัยคำคล้องบ้าง เพื่อให้ดูสวยงามน่ะครับ สู้ท่านพี่ไม่ได้แน่นอน ..อิๆๆๆๆ
16 มกราคม 2553 18:34 น. - comment id 1086961
...คราใดที่ท้อแท้.. ขอเพียงแต่อย่าหวั่นไหว สายธารแห่งแรงใจ ส่งมอบไว้..ให้แก่คุณ....ฯ ชีวิตก็เป็นเช่นนี้ค่ะ...เป็นสัจจธรรม... ขอให้มีกำลังใจ..ต่อสู้อุปสรรคต่อไปนะคะ.. แวะมาทักทายกันค่ะ...
16 มกราคม 2553 18:47 น. - comment id 1086968
เดี๋ยวพาเรือลำใหญ่มาช่วยค่ะ อย่าเพิ่งจมสิคะ
16 มกราคม 2553 19:24 น. - comment id 1086977
หนุ่มริศผู้หล่อล่ำ......ไม่ว่ากลอนอะไรก็มี ความงามตามแบบฉบับเฉพาะตัวด้วยกัน ทั้งนั้น กลอนเปล่าอย่างที่น้องเขียนนี่ต่อยอดเอา ใส่ทำนองเพลงได้อย่างสบายๆ ลองดูสิน้อง พี่ตุ้มสาวงามอมตะ..........เป็นคำทักทายที่ แสนจะอบอุ่นเหลือเกินครับท่านพี่ พี่แบมยอดหญิงกิ่งฟ้า...........เอาเรือมา พี่จะเมาเรืออีกไหมนี่ เพิ่งสร่างไม่ใช่ฤๅ พี่ท่าน
16 มกราคม 2553 22:04 น. - comment id 1087007
แนะนำตัวก่อนนะคะ หนูชื่อ อุ๋ยค่ะ วันนี้หนูมีเรื่องจะเล่าให้คุณฟังด้วยล่ะค่ะ คือว่า หนูไปเดอะมอล์มาเจอคนเยอะมากๆ คุณน้าพาหนูไปทำฟันด้วยล่ะค่ะ เจอคุณหมอใจดี เค้าเอามะม่วงกับฝรั่งมาให้ทาน แมลงวีก็มาตอมฝรั่งกับมะม่วง คุณน้าก็เลยปัดแมลงหวี่ แต่แมลงวีก็ดันมาตอมที่ลูกกะตา กลัวน่ะค่ะว่าคุณน้าจะ เป็นโรคตาแดง หนูก็เลยพาคุณน้าไปร้านทำผม ที่ร้านทำผมเค้าใช้ ยาสระผมโดฟด้วยล่ะ สระผมเสร็จน้าก็บอกว่าจะพาไปเที่ยวสวนสยาม ขากลับน้าซื้อกระดาษทิชชู่ใส่ถุงมา ราคาค่าทิชชู่ 85บาท เอาไปให้คุณแม่เช็ดน้ำหมาก อิอิ
16 มกราคม 2553 22:37 น. - comment id 1087018
เอ้า พิมพ์ผิดเยอะเลยแฮะ มันนมี 74 หรือ 75 อันนี่แหล่ะ แห่ะๆ
17 มกราคม 2553 07:12 น. - comment id 1087064
น้องอู๋ยสาวน้อยรัตติกาล.........น้องแต่งเรื่อง ได้น่าอ่านดีแต่ขาดความสมจริงไปนิด คือคนทำฟันจะกินฝรั่งได้หรือ ถ้าคุณแม่ยังกินหมากหนูมิอายุปาเข้าไป60 แล้วหรือ แต่ลุงดูแล้วคะเนอายุไม่น่าจะ เกิน10ขวบ ลุงให้ลิงตัวหนึ่งน้องแตงกินรีเล่นน้ำ............เห็นIPแปลกๆ เป็นตัวจริงรึเปล่านี่ น้องรึเปล่านี่ที่ส่งเพลง แปลกๆมาทางเมล์ ขอบคุณนะ ฉายากินรีเล่นน้ำเหมาะสมกับน้องสุดๆ พวกชอบกวนน้ำให้ขุ่น 555
17 มกราคม 2553 13:20 น. - comment id 1087136
ฟังคนบ่นพ้อเพราะรัก แสร้งหักห้าใจใฝ่ฝัน ต่ำต้อยด้อยค่ะใดกัน ชนชั้นไม่มีที่เทียม
17 มกราคม 2553 13:43 น. - comment id 1087155
มาล่มเรือเค้าทำไมเนี่ยะ ?
17 มกราคม 2553 15:11 น. - comment id 1087190
17 มกราคม 2553 17:22 น. - comment id 1087232
ครูกระดาษทรายแม่ไม้ในฝัน............เห็น เดินเฉี่ยวกระทู้ผมตั้งแต่เช้าใจแข็งนะ ไม่เข้ามาทัก ที่จริงกลอนบทนี้เกิดขึ้นตามจินตนาการที่ได้ เข้าไปอ่านเม้นท์ของครูกระดาษทรายที่เขียน ตอบครูนีลยา ในกลอน"ถามเธอ" ครับ ครูใบตองกระบี่ใจสลาย...........อ่านกลอน คุณครูมาสองสามรอบแล้วแต่ยังไม่ได้ฤกษ์ เข้าไปเม้นท์ครับ รสโคลงบทที่แล้วของครู ยังคงซ่านอยู่ในหูไม่รู้คลาย น้องแอฟนางฟ้าน้อย..........ตกลงจะมาช่วย หรือแค่มาทำข่าวล่ะนี่ เราอุตส่าห์คิดถึงเจ้า ใจร้ายจริง
17 มกราคม 2553 20:16 น. - comment id 1087277
คิดถึงจึงมาหาจริงๆนะ ไม่ได้ใจร้ายสักหน่อย
17 มกราคม 2553 20:37 น. - comment id 1087290
งดงาม กับบางอารมณ์น้อยใจ
17 มกราคม 2553 21:04 น. - comment id 1087306
ต้องการหน่วยกู้ชีพมั๊ยเอ่ย...
17 มกราคม 2553 21:26 น. - comment id 1087317
บทสุดท้าย...เยี่ยมครับ
18 มกราคม 2553 07:21 น. - comment id 1087385
มโนราห์นางฟ้าไร้ปีก........พูดแบบนี้ฟังแล้ว ค่อยชื่นใจหน่อย หงส์ตัวขาวๆ กาตัวดำๆ หาดูได้ทั่วไปตามสวนสัตว์จ้า พี่ก็ว่าเรื่อยไป บ่นพึมพำแบบหมีกินผึ้ง เอ้า บอกอีกที คิดถึงๆ ท่านลานเทวาดาบเทพปลิดวิญญาณ....... ขอบพระคุณที่กรุณามาเยี่ยมเยือนครับ ตั้งฉายาให้ท่าน ผมจะบาปไหมนี่ เทียนหยดนางพญาภูเขาหิมะ...........ส่งด่วน หน่วยกู้ชีพ แต่ห่วงยางไม่เอาจ้า หุๆๆ พี่สดายุจอมยุทธทรนง..........คำของพี่ทำให้ มีกำลังใจขึ้นเป็นกอง
18 มกราคม 2553 07:45 น. - comment id 1087398
ทราบแล้วเปลี่ยน ม่านแก้วแวะมาบอกว่า "ไม่เคยมีวันไหนไม่คิดถึง" ไปงานก่อนค่ะ บาย
18 มกราคม 2553 12:34 น. - comment id 1087522
ค้นหาความสำคัญของกันและกัน จะทำให้ผูกพันยาวนาน มองโลกในแง่ดี มีสุขคะ
18 มกราคม 2553 13:51 น. - comment id 1087543
๐ เมื่อทางตันปันแต่งแบ่งทางแยก ในรักแรกก็แตกแหลกสลาย เมื่อความรักเป็นอื่นยื่นทักทาย รักออกลายไม่คู่ควรรัญจวนใจ... ทักทายคะ... เข้ามาอ่านบทกลอนเพราะๆคะพี่
18 มกราคม 2553 14:10 น. - comment id 1087546
ให้ฉันเจ็บวันนี้เสียดีกว่า เหตุวันข้างหน้าใช่ว่าไม่เจ็บ หากยืดเยื้ออาจไม่เหลือซากให้เก็บ ขอฉันเจ็บเถิดใจ เมื่อไม่คู่ควร
18 มกราคม 2553 16:31 น. - comment id 1087657
เมื่อเกิดมาค่าน้อยคนคอยรัก เราต่ำศักดิ์ทรัพย์สินช่างสิ้นท่า จะไปหวังหงส์เหินจำเริญตา ทั้งชาตินี้ชาติหน้ายากคว้าครอง ก็แจมไปเรื่อยๆๆ เหมือนกาน อ่ะครับ
18 มกราคม 2553 20:19 น. - comment id 1087809
21 มกราคม 2553 08:11 น. - comment id 1088861
หน้าส่วนตัว
พี่ชาย กาแฟค่ะ คิดถึงนะ
22 มกราคม 2553 01:32 น. - comment id 1089297
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
