เริ่มต้น...เมื่อสิ้นสุดคำว่าเรา เสียงเงียบของความเหงา...เข้ามาหา รอยยิ้มตายไป...พร้อมกับการเกิดของน้ำตา เหว่ว้า...เกินกว่าจะบรรยาย +-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+ ห้องว่างเปล่า...แต่เปี่ยมล้นด้วยอดีต ภาพทุกภาพ...คือมีดกรีดให้ใจหาย มีลมหนาวเป็นเพื่อน...ย้ำเตือนความเดียวดาย สุดท้าย...ฉันก็ไม่เหลือใคร +-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+ เฝ้าขอพร...วอนดาวที่พราวฟ้า ช่วยพาเธอกลับมา...อย่าจากไปไหน สานต่อสัญญามั่น...รักกันตลอดไป ไม่เป็นเพียงสายลม...ผ่านมาผ่านไป...ให้เจ็บจำ
16 มกราคม 2553 10:16 น. - comment id 1086774
สะเทือนใจไปทั้งดวง ยินดีรู้จักน้องเล็กน่ารัก
16 มกราคม 2553 10:31 น. - comment id 1086777
ขอบคุณที่เข้ามาทักทายนะคะพี่ = สิ้ น ฝั น = ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ
16 มกราคม 2553 12:00 น. - comment id 1086819
น้องเล้กครับ..เมื่อสิ่งหนึ่งไปสิ่งใหม่ย่อมมา แทนที่(ทดแทนสิ่งหายไป)..เมื่อรอยยิ้มตาย ไป..น้ำตาก็เข้ามาแทนที่..เมื่อห้องว่างเปล่า แต่มันก็เต็มไปด้วยรอยอดีต.. ให้กำลังใจครับ
16 มกราคม 2553 12:02 น. - comment id 1086820
เจ็บปวดเกินจะบอกครับ ผมเอง ก็... อดีตนั้นผ่านไปแล้วครับ เดินไปสู่อนาคต อันสดใสดีกว่า คนเรา เกิดมา ใช่ว่า จะเป็นเนื้อคุ่กัน เสมอไปก็หาไม่ อยุ่ที่ว่า ชาติที่แล้ว ทำบุญร่วมกันมา มากน้อยแค่ไหน ขอให้เข้มแข็งต่อไปครับ
16 มกราคม 2553 12:20 น. - comment id 1086830
..ดวงตา..ดวงเหงา เจ้าจะเศร้า..มากไปไหม เมื่อวานแค่คิดถึง..ซึ่งวันนี้มันไม่ใช่ ใยจึงมีหยดน้ำใส..ไหลรดมา หรือเพราะ ..จดหมายฉบับเก่า..ถูกเปิดอ่าน บันทึกของวันวาน..ไม่ได้หวานแล้ว -ตรงหน้า เจ้ายังหวังอะไรอีกหรือ..ดวงตา ทำไม?..ถึงทำให้ฉันรู้สึกว่า - ร้าวรอน - ..ลืมไปรึไง ..ไหนว่าจะเข้มแข็ง สัญญาที่ให้กับใจจะแกร่ง..เหมือนก่อน อย่าให้ใครหัวเราะเยาะเจ้าได้....จากที่อาทร เพียงเสี้ยวความรู้สึกที่บั่นทอน.. ..มันก็แค่เศษตะกอนของมื่อวาน..เท่านั้นเอง ********************** ..เป็นกำลังใจให้กับ ทุกหัวใจที่ยังรู้สึกร้าวรอน อยู่ในขณะนี้นะครับ ยังมีผม และเพื่อนๆ นั่..งข้าง ๆ คุณเสมอนะ ^__^
16 มกราคม 2553 14:01 น. - comment id 1086839
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจค่ะ คุณประทาน คุณกวีน้อยเจ้าสำราญครับ คุณผู้ชายคนเดิม --->กลอนเพราะมาก อ่านแล้วอึ้งไปเลย ซึ้งค่ะ
16 มกราคม 2553 15:09 น. - comment id 1086863
เป็นกำลังใจให้เข้มแข็งนะคะ
16 มกราคม 2553 17:52 น. - comment id 1086946
อืม... กินใจๆ ....เก่งมากน้องเล็กผู้น่ารัก
17 มกราคม 2553 17:09 น. - comment id 1087224
มองเขาเดินจากไปใจรันทด หยดน้ำตาไม่ปรากฏมาให้เห็น ยืนฝืนกายไม่ทรุดสุดลำเค็ญ เมื่อแลเห็นเขาหันมองจ้องดูเรา ทำสายตาชาเย็นเน้นแววตอบ สำนึกลอบโลดแล่นว่าแสนเหงา ฝืนหัวเราะเยาะหยันขบขันเรา แต่ในเบ้าตาสองน้ำนองตา......