หากจัดลำดับความสำคัญ เธอจะวางฉันไว้ตรงตำแหน่งไหน คนแรกที่ห่วงหา หรือว่าคนสุดท้ายที่จะใส่ใจ เธอเห็นฉันเป็นใคร ยืนอยู่ระยะไหนของความสัมพันธ์ ฉันจะได้ทำใจ วางตัวเองได้ถูกที่ เลิกเข้าข้างตัวเองซะทีหยุดความไหวหวั่น หากความคุ้นเคยที่เธอให้ไม่ได้แปลว่าอยากผูกพัน ฉันอยากเลิกฝันกลางวัน แม้จะหยุดความเจ็บปวดไม่ทันแล้วก็ตาม
11 มกราคม 2553 16:19 น. - comment id 1084357
๐ เมื่อความเจ็บเหน็บผ่านลานใจข้าฯ ซ้ำหนักหนามาหนักหน่วงติดบ่วงฝัน ถึงเจ็บปวดรวดร้าวคราวชีวัน จะกี่ฝันร้าวรวดเจ็บปวดใจ ๐ จะเก็บซ้ำที่รักร้างทางรักฝัน เก็บคืนวันให้ต่อเติมเพิ่มสดใส หากวันนี้จะเจ็บปวดรวดเพียงใด เจ็บปวดใจเพราะรักเธอเพ้ออยู่เดียว.. ปล..เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆๆ ถึงไม่ได้เป็นคนแรกที่เขาคิดถึง... และเป็นคนสุดท้ายที่เขาห่วงหา... แต่โปรดรับรู่เถิดว่า... เราก็ได้เข้าไปอยู่ในใจเขาแล้ว... ถึงจะไม่มีที่ให้อยู่ก้ตาม...
11 มกราคม 2553 16:22 น. - comment id 1084359
หากจัดลำดับความสำคัญ ฉันจะวางไว้ในตำแหน่ง คนที่ฉันรักสุดแรง เป็นตำแหน่งที่สำคัญ
11 มกราคม 2553 16:38 น. - comment id 1084370
โหมดเจ็บช้ำน้ำท่วมตานี่ เคยเป็นค่ะ
11 มกราคม 2553 16:40 น. - comment id 1084371
ณ.วันนี้..คุณเห็นฉันเป็นใคร ยืนอยู่ระยะไหน..ของความสัมพันธ์ ความรัก..ที่ไม่มีห่วงใย ความรัก..ที่ใช้หัวใจ แต่ไร้คำว่า..เธอกับฉัน .................. ความรัก..ที่เคยมีค่า เป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวเวลาของความผูกพัน เจ็บนะ..กับคำที่ว่าเรารักกัน แต่พื้นที่ตรงนั้นไม่มีช่องว่างให้สำหรับฉันเข้าไป .................... นิยามคำว่า 'ฉัน' เป็นแค่คนถูกใจในบางเวลา มีความหมายขึ้นมา..ในวันที่เธอเหว่ว้าไม่เหลือใคร เป็นคนสุดท้ายที่เธอมองเห็นยามมีความสุข มันไม่ใช่เรื่องสนุกนะ..คนพันผูกเข้าใจบ้างไหม ..................... เป็นความผูกพันที่ไม่อาจนิยาม เป็นเพียงความหมายที่งดงาม.. แต่ไม่อาจ..บอกใครคนไหน อยู่บนตำแหน่งที่ไม่มีที่ยืน ....................... คือความจริง..ยามตื่น ที่คอยตอกย้ำฝังใจ เป็นแค่คนสนิทที่ไม่มีสิทธิ์ชิดใกล้.. เป็นแค่คนรู้จักที่รักได้ไกล-ไกล..ในความจริง. ....................... ขอยกบทกลอนเก่าๆของตัวเองมาเม้นต์ๆด้วยคนจ้า
11 มกราคม 2553 17:10 น. - comment id 1084390
หากจัดสำดับความสำคัญ สำหรับฉันเธอคือที่หนึ่งในใจนะรู้ไหม เป็นคนแรกที่ห่วงหาเป็นคนที่คิดถึงแสนห่วงใย รักเธอมากเลยนะรู้ไหม...สุดหัวใจคือเธอนะคนดี แว๊ปมาส่งอมยิ้มก่อนกลับบ้านค่ะ เอาเป็นว่าคราวหน้าปรับโหมดหัวใจไปที่โหมดยิ้มหวานนะคะ
11 มกราคม 2553 18:17 น. - comment id 1084448
11 มกราคม 2553 19:07 น. - comment id 1084507
คนแรกที่ห่วงหาครับ
11 มกราคม 2553 21:01 น. - comment id 1084583
ปวดจายยยยยย คนร้ากกกไม่คืนสตางค์ อยู่ปายยย ก้อเสียววววนี่หว่า ห้าฮ่า ต้องทนปายเพื่อครายยยยย หากฝืนนนน ก้อมีแต่ ทำร้ายยยยยยจาย แหล่วเธอก้อหนีหนี้ปายยย แห๊แฮ่ พอเถอะพอจากเน้ ไม่ห้ายยเธ๊อยืมตางงงงง แป่ว...อิอิ ^^
11 มกราคม 2553 21:01 น. - comment id 1084585
อ่าว....ไม่เกี่ยวกะกลอนเลยนี่หว่า แหะๆ โทดที ^^
12 มกราคม 2553 09:41 น. - comment id 1084776
สุข กับ ทุกข์ มักจะมาคู่กันเสมอจ้า เพียงแต่จะสลับกันมา....
12 มกราคม 2553 10:13 น. - comment id 1084803
....1พี่นางคว้าเอ๊ยพี่นางฟ้าแฮะๆ ขอบคุณทุกกำลังใจที่ส่งผ่านมานะคะ รักพี่จังเอิ๊กส์ๆๆๆ ...2พี่ก่องกิก จริงอ่าเหรอ..ตำแหน่งสำคัญอันนั้น..ของหว้ารึเปล่าเอ่ย ...3 พี่น้ำตาลหวาน.. แฮะๆหว้าชินกับโหมดนี้แระคะ ....4คุณปลายฟ้า ปลายฝัน ขอบคุณนะคะสำหรับกลอนเก่าที่มาเม๊นต์ เพราะๆๆทั้งนั้นเลย..
..5 คุนทะเลใจ ขอบคุนสำหรับกลอนและก้อแวะมาให้กำลังใจ หว้าไม่สัญญาว่าคราวหน้าจะโหมดนี้อีกรึเปล่า
..6พี่ป๋องขอบคุนนะกำลังใจที่ให้มาเสมอ..
...7พี่อินสวน จริงเร้อ.คนแรกที่ห่วงหา...ขบคุนนะกำลังใจที่ให้มา
..8-9 พี่หมอเจ้าขา แวะเอาความฮามาฝากเหรอคะ มาพร้อมความฮา
หว้ายิ้มเรยอ่าพี่หมอมาน่ะ หายเศร้านิดๆๆ
..10 พี่กิ่งโศก มีสุขย่อมมีทุกข์ คละเคล้ากันไป รู้อยู๋แต่ก็ยังทำใจไม่ได้เท่านั้นเอง..
12 มกราคม 2553 12:01 น. - comment id 1084895
เอ๊ะ น้องหว้า เจ็บช้ำจากใครน้ออ มามะ พี่จะเช็ดน้ำตาให้