ก่อนหน้านั้นเธอเป็นเช่นดาวสวย ถักทอด้วยไหมทองผ่องนวลใส ใครก็ตามพบพานสะท้านใจ อดไม่ได้ปล่อยใจไปกับเธอ ฉันก็เป็นอีกคนมิพ้นได้ อ่อนจิตใจยามสบตามาเสมอ อกวาบหวามยามใดที่ได้เจอ หลงพร่ำเพ้อปล่อยใจให้ล่องลอย หลังแต่งงานใยเธอเป็นเช่นคนอื่น กลับดึกดื่นมึนเมาฉันหงาหงอย เคยหอมแก้มทุกวันจนเป็นรอย ปล่อยฉันคอยร่ำไห้ใจพะวง จะเลิกรักก็ไม่ได้เพราะใจรัก จะหนีจากก็ไม่ได้เพราะใจหลง จะมีใหม่ก็ไม่ได้ใจมั่นคง เหมือนฝุ่นผงเข้าตาหาไม่เจอ อาจตอบได้คราแรกเป็นรักแท้ รักหลังแน่รักหลงพะวงเผลอ เขาเลวร้ายก็ยังหวังได้เจอ จึงพร่ำเพ้อร้องร่ำระกำใจ
กิตติเวทย์ 5 ม.ค. 2553 07:17 น. - ID 131904 
833
2
0
5 มกราคม 2553 11:58 น. - comment id 1082026
เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะครับ
5 มกราคม 2553 12:01 น. - comment id 1082030
ใจรักปักแต่น้อง นางเดียว นางอื่นฤาแลเหลียว ไขว่คว้า ไยนางแม่คลายเกลียว สวาทพี่ เหินห่างเมินหมางอ้า อย่าได้อำพราง
5 มกราคม 2553 20:05 น. - comment id 1082160
ต้องบอกว่า เมื่อความรักเข้าตา เป็นฉะนี้แล...
6 มกราคม 2553 06:03 น. - comment id 1082284
การเดินทางมายาวไกลแล้วก้ถอยหลังยากเหมือนกันนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
