ค่ำคืนนี้แม้มืดมน แต่งดงาม บางบริบทใคร่นิยาม ให้รู้จัก รอยละเลียดความรู้สึก ครุ่นทึกทัก มีความฝันมากมายนัก ค่ำคืนนี้ ……………………………… โดยคำ ลานเทวา
ลานเทวา 26 ธ.ค. 2552 19:31 น. - ID 131702 
2965
8
0
26 ธันวาคม 2552 20:02 น. - comment id 1079383
.....ตั๊บแก......
26 ธันวาคม 2552 21:02 น. - comment id 1079398
26 ธันวาคม 2552 21:14 น. - comment id 1079406
ควันยาฉุน ละมุน พออุ่นอก ความเหงาตก ที่ใจ อันแห้งล้า เสน่หา อาลัย ในรักเดิมอารมณ์เอ๋ยโอ้ว่าอารมณ์รัก ด้วยด่วนหัก ปักโศก ดวงยิหวา บทกวี รายร่ำ ฉ่ำน้ำตา ก็มีค่า ด้วยกลอน กลั่นจากใจ
คมเฉียบค่ะ
26 ธันวาคม 2552 21:17 น. - comment id 1079407
ควันยาฉุน ละมุน พออุ่นอก ความเหงาตก ที่ใจ อันแห้งล้า วิญญาณน้อย ลอย ล่อง ท่องโลกา เสน่หา อาลัย ในรักเดิม อารมณ์เอ๋ยโอ้ว่าอารมณ์รัก ด้วยด่วนหัก ปักโศก ดวงยิหวา บทกวี รายร่ำ ฉ่ำน้ำตา ก็มีค่า ด้วยกลอน กลั่นจากใจ อ้าว ไหง หายไป บาทนึงข้างบน อิๆๆ เต็มบาทค่ะๆๆบทล่างนี่เต็มบาทค่ะ ขอโทษทีเน๊ิะ
26 ธันวาคม 2552 21:25 น. - comment id 1079417
คิดเอยคิดถึง คืนซึ้งในกระท่อมอ้อมฝัน คืนที่ควันใบจากพรากนิรันดร์ ทิ้งขวัญไห้หวนไยด่วนลา..!
27 ธันวาคม 2552 00:18 น. - comment id 1079454
มวนยาเส้นเช่นเก่าเฝ้าทอดถอน เรียงอักษรซ่อนฝากมากความฝัน ดั่งรำพึงถึงใครที่ไกลกัน แล้วจางพลันควันหายสลายลืม ฝันสลาย เมื่อหายควัน งดงามค่ะ
27 ธันวาคม 2552 18:45 น. - comment id 1079691
ใบไม้ รำพึง . . . . ! มิรู้เหลือต้นไม้...อีกกี่ต้น ที่ฝ่าแดดฝ่าฝนมายืนคู่ กระแสกาลหมุนเปลี่ยนเวียนฤดู จะยังอยู่รอลมมาห่มไพร มิรู้หรอกวันปี-นาทีเคลื่อน รู้แค่ยังมีเพื่อนในป่าใหญ่ ที่จูงมือก้าวขาเดินหน้าไป ซ้ายขวาซ้ายไปไหนยังไม่รู้ มิรู้หรอกเมื่อไหร่มีคำถาม ให้ตอบความเรียงร้อยมาคอยสู้ จึงต้องเปิดตำรามาหาครู เพื่อให้รับให้รู้คำตอบนั้น ใช่ไหมหนอนั่นฝันที่เปื้อนยิ้ม ก็ปริ่มๆสุดเผยเฉลยกั้น ก็เห็นคนอุ้มสมมารมควัน บอกเล่าฝันเนืองๆว่าเรื่องจริง ................................................... กราบนมัสการค่ะพระอาจารย์ สงสัยจะจริงที่เค้าบอกว่า "ต้นไม้คือชีวิต เจ้าดูดควันพิษแทนข้า" พระอาจารย์อย่าสูบใบจากเยอะนะ เดี๋ยวเป็นมะเร็งหล่ะ^^
27 ธันวาคม 2552 19:20 น. - comment id 1079716
สงสัย ต้องยาซอง ล่ะครับ อิอิ จิกมาก เป็นมะยิง นะครับ ระวังหน่อย
28 ธันวาคม 2552 13:08 น. - comment id 1079950
หวัดดีขอรับ...ท่าน... พูดจากใจเลยนะขอรับ... ชอบอ่านกลอนแบบนี้...จริงๆ... จากพันม้วน....อวลไอ...ไปสู่ปอด แล้วเอื้อนออด...โอดคำ..พร่ำอักษร รันทด..ทิ้ง...สิ้นเรื้อ...ด้วยเชื้อกลอน ร่ายรักรอน...ก่อนพ่น...นอนยลควัน ในราตรี...ที่เหงา...และหงอยง่วง มองดาวร่วง...ดวงลับ...ที่ดับขันธ์ สุดสลาย...หายรอย...คล้อยคล้ายควัน แต่สุขสรรค์...ครันสูบ...เหมือนจูบดาว... มาแจมอีกแล้วขอรับ...ท่าน...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
