เธอลาลับดับสิ้นโบยบินจาก เหลือภาพฝากตอกย้ำให้ช้ำหมอง อดีตหลังครั้งก่อนย้อนกลับมอง น้ำตานองรินหลั่งทุกครั้งไป เสมือนยังอยู่ชิดสนิทหน้า ภาพสบตายิ้มหยอกเหมือนบอกไข ยิ่งเพ่งพิศจิตจ้องละล่องไกล น้ำตาไหลพรั่งพรูไม่รู้ตัว เธอเป็นสุขสมหมายสบายแล้ว ฉันยังแกร่วจ่อมจมซมสลัว วิมานรักพังภินท์สิ้นมืดมัว โปรดรับตัวหัวใจไปอีกคน อย่าทิ้งให้เดียวดายเหมือนตายซาก ทนวิบากยากเข็ญบำเพ็ญผล ถึงแม้อยู่เหมือนไปไร้ตัวตน ช่างมืดมนแม้จันทร์คืนวันเพ็ญ ไม่มีใครในหล้ามาแทนทด แทบทั้งหมดปฐพีไม่มีเห็น ยากมองหาหญิงใดให้เอียงเอน เพราะเธอเป็นยอดดวงใจในผู้เดียว อยากหยิบภาพทิ้งไปเสียไกลห่าง แต่อ้างว้างเกินใจใฝ่แลเหลียว จำต้องให้เวลาช่วยยาเยียว อีกประเดี๋ยวเธอคงกลับมารับไป
1168
7
0
23 ธันวาคม 2552 19:13 น. - comment id 1078228
เศร้าจังคุณคะ อย่าว่าแต่ภาพเลย ขนาดเราไม่มีรูปแทนใจ มีแต่กลิ่นไออุ่น..ของคนคนนึง ที่อบอวนรายล้อมตัว ยังจดจำมิลืม นอน นั่ง เดิน อยู่คนเดียว ก้ออดคิดถึงเร่งราวเก่าก่อนไม่ไหว เห้อ................. มาให้กำลังใจคะ
ขอให้เธอกลับมาไวๆนะคะ
23 ธันวาคม 2552 19:26 น. - comment id 1078237
มาอ่านกลอนงามๆครับ
23 ธันวาคม 2552 20:40 น. - comment id 1078262
ภาษาและความหมายดีมากค่ะ
23 ธันวาคม 2552 21:36 น. - comment id 1078303
หวังว่าคงเป็นแค่บทกลอนนะคะ..
23 ธันวาคม 2552 21:54 น. - comment id 1078316
ฟ้าหลังฝนในวันหน้า..... รู้ไหมว่างดงามแค่ไหน ยอมช้ำวันนี้แล้ววันหน้าคงภูมิใจ เมื่อหันหลับมามองใหม่ พบเพียงเศษความหวั่นไหวของวันวาน
23 ธันวาคม 2552 23:08 น. - comment id 1078352
โดนใจจริงๆๆค่ะ
24 ธันวาคม 2552 00:04 น. - comment id 1078385
ภาพอดีตกรีดกดสลดนัก ด้วยยังภักดิ์รักเธออย่างเผลอไผล แม้ดูยากฝากเตือนดังเพื่อนไกล เหตุไฉนไยย้ำความช้ำตรม
24 ธันวาคม 2552 07:05 น. - comment id 1078439
มารอค่ะ
24 ธันวาคม 2552 11:56 น. - comment id 1078478
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้ ต่อนักฝันน้องใหม่แห่งเมืองเหนือ ขอฝากตัวในบ้านกลอนไทยด้วย อีกสักหนึ่งคนนะครับ โปรดให้คำ ชี้แนะและวิจารณ์ด้วยนะครับ
24 ธันวาคม 2552 13:06 น. - comment id 1078513
หวัดดีคับ...คุณ สุนิพนธ์ ผลงาน...ในบ้านกลอน...ผมว่า...สำคัญ...น้อยกว่า... มิตรภาพ...มาก...ขอรับ... ในกลอน...กาผมคิดเหมือนคุงครูพิม....ขอรับ... ขอให้เป็นเพียงแค่...อารมณ์กลอน...ขอรับ... แต่ถ้าไม่ใช่... ขอให้กำลังใจ..ให้เข้มแข็ง...ขอรับ...
24 ธันวาคม 2552 23:33 น. - comment id 1078682
สวัสดีครับ คุณ ลูกหว้า คุณ เสมอจุก คุณ พงพัน คุณ ครูพิม คุณ ปลายฟ้า...ปลายฝัน คุณ กระต่ายใต้เงาจันทร์ คุณ ปรางทิพย์ คุณ ตัวเล็ก คุณ kirati ขอบคุณที่ให้กำลังใจ ขอบคุณที่ชมผลงาน ขอบคุณสำหรับมิตรภาพ ยินดีที่ได้รู้จักกับนักกลอนมากฝีมือทุกท่าน ผมชื่นชมผลงานของหลายๆท่าน ที่กล่าวมา บทประพันธ์ทุกอย่าง ย่อมมาจากความรู้สึกที่ได้สัมผัส จริงๆ ไม่อยากให้ใครๆอินไปกับ ความรู้สึกที่แท้จริงของผู้ประพันธ์ ใครไม่ประสบปัญหาด้วยตัวเอง ย่อมไม่ซึ้งกับความหมายที่แท้จริง ของเหตุการณ์นั้นๆได้ ขอให้ทุกท่าน สัมผัสความรู้สึกจากบทประพันธ์ก็พอ แค่นี้กระผมก็คลายเศร้าไปได้มากแล้ว
25 ธันวาคม 2552 02:48 น. - comment id 1078715
ถ้าคนรักของบัว ไม่อยู่บนโลกใบนี้ บัวคงเสียใจมากๆ เพราะในทุกวันนี้ บัวยังไม่เคยจินตนาการว่าเขาไม่อยู่เลยสักครั้ง เพราะทุกๆ เวลาเราก็มักอยู่ด้วยกัน ขาดกันไป คงทำใจไม่ได้แน่นอนค่ะ
25 ธันวาคม 2552 15:51 น. - comment id 1078943
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้ ต่อนักฝันน้องใหม่แห่งเมืองเหนือ ขอฝากตัวในบ้านกลอนไทยด้วย อีกสักหนึ่งคนนะครับ โปรดให้คำ ชี้แนะและวิจารณ์ด้วยนะครับ สุนิพนธ์ 24 ธ.ค. 52 - 11:56 IP 112.142.115.3 :) เอาล่ะนะ คำว่า ยาเยียว มันไม่มีความหมายค่ะ นอกเสียจากสลับคำกลับเป็นเยียวยา และคำว่า แทนทด ก็เช่นเดียวกันค่ะ ถ้าหากจะสลับเป็น ทดแทน กลอนของคุณเสียงเพราะนะคะ อ่านแล้วรื่นหู (อัลมิตรานิสัยเสีย ชอบอ่นออกเสียงค่ะ) จะมีสะดุดก็ตรงที่ใช้คำสลับกันค่ะ ซึ่งไม่มีความหมายเลย
25 ธันวาคม 2552 21:06 น. - comment id 1079055
ขอบคุณครับคุณอัลมิตราที่ให้คำชี้แนะ อยากให้หลายๆท่านที่รู้และเข้าใจ ช่วยวิจารณ์ทุกผลงานที่ผมส่งเข้ามา ด้วย เพื่อจะได้ปรับปรุงผลงานต่อไป ให้สมบูรณ์ยิ่งๆขึ้นครับ หวังว่าคงได้รับคำวิจารณ์จากคุณ อัลมิตราอีกในโอกาสต่อไป ขอบพระ คุณจริงๆมา ณ ที่นี้อีกครั้งครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
