นั่งเหงาๆเปล่าเปลี่ยวชีวิต พานคิดถึงรอยยิ้มใส ของเธอที่อยู่ห่างไกล คนที่คนนี้เฝ้าคอย แต่งกลอนไว้รอเธออยู่ ให้รู้จึงคอยเฝ้าถาม นั่งยิ้มแล้วพิมพ์ข้อความ สายลมฝากส่งถึงเธอ ไม่กล้าแม้จะเอื้อนเอ่ย ถึงเธอแม้ใจทวงถาม แค่ฝากเบอร์ให้คนงาม หวังว่าคงได้พูดคุย แล้วพลันหัวใจเต้นแรง เมื่อแสงแห่งเศร้าจางหาย เมื่อใครในฝันกลับกลาย เป็นใครในโลกความจริง สวัสดีค่ะใช่เธอหรือปล่าว ทักเราผ่านเสียงสดใส ได้แต่อึ้งแล้วกุมหัวใจ ควบคุมไม่ไหวอีกเลย พูดไม่ออกบอกไม่ถูกเธอคงไม่รู้ คนไม่เคยมีคู่ไม่เคยมีใครโทรหา เพิ่งได้ฟังเสียงใสใสที่เธอฝากมา หวั่นไหวว้าวุ่นวังเวง พยายามที่จะเปล่งเสียง ให้เธอได้ซึ้งความหมาย แต่แล้วคำพูดกลับกลาย เป็นเสียงหัวใจเต้นแรง พูดไม่ค่อยเก่งแต่รักเสมอ ไม่เคยพร่ำแต่เคยเฝ้าเพ้อ พูดไม่ค่อยเก่งแต่ฉันรักเธอ อย่าปล่อยให้เพ้อให้รักเธอ...ข้างเดียว
Saran 18 พ.ย. 2552 10:37 น. - ID 130699 
1431
1
0
18 พฤศจิกายน 2552 19:59 น. - comment id 1044405
พูดไม่ค่อยเก่ง...แต่รักหมดใจ แม่นบ่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
