วันเหงาๆของฉัน
Saran
ตั้งแต่เมื่อแรกสบตา
หัวใจถูกผ่าเป็นสอง
ซีกหนึ่งให้เธอไว้ครอง
ซึกสองให้เธอดูแล
ก็เห็นเพียงแต่หน้าเธอ
เสมอแม้ยามหลับฝัน
ยิ้มกับตัวเองทุกวัน
สักวันความฝันคงมา
ให้เธอไว้ทั้งสี่ห้อง
ของใจที่ฉันรักษา
ไม่เหลือให้ใครเข้ามา
เพราะว่ามีเธอเต็มทรวง
แต่แล้วห้องใจราร้าง
อ้างว้างเมื่อเธอขาดหาย
เหน็บหนาวเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย
เธออยู่ที่ไหนคนดี
คนดีที่ฉันแอบรัก
คนรักที่ฉันแอบหลง
คนหลงเฝ้าเพ้อพะวง
สักวันคงได้พบเจอ
วันนี้เธอมาบอกกัน
วันเหงาของฉันหมดแล้ว
แต่ยังไม่เห็นวี่แวว
หรือฉันหูแว่วคิดเอง
วันเหงาที่ทำฉันคอย
ใจลอยเมื่อเริ่มคิดถึง
ขอเพียงใจฉันติดตรึง
คิดถึงกันไหมคนดี