วันเวลาใช่ว่ามันมีความหมาย สัมพันธ์กายใช่จะทำให้ห่วงหา ความผูกพันแม้เนิ่นนานพานพบมา ใช่จะพาให้ก้าวเดินไปพร้อมกัน แม้ผ่านมาจะร่วมเรียงเคียงชิดใกล้ วันนี้ใยกลับต่างไปดั่งใจฝัน ร้าวระทมขมขื่นใจสุดจาบัลย์ เธอกับฉันขาดสิ่งนั้น....ความเข้าใจ
สบันงา 14 พ.ย. 2552 09:20 น. - ID 130596 
894
5
0
14 พฤศจิกายน 2552 09:26 น. - comment id 1064277
ความเข้าใจ และให้อภัย น่าจะไปด้วยกันได้นะคะ
14 พฤศจิกายน 2552 09:46 น. - comment id 1064286
คงต้องผสมความอดทนเข้าไปอีกหน่อย คงจะอร่อยนะคะ คุณอนงค์นาง ขอบคุณค่ะ
14 พฤศจิกายน 2552 11:35 น. - comment id 1064331
ความเข้าใจ ต้องพูดคุยกัน...ให้อภัยให้ค่ะ ขอให้เหมือนเดิมนะคะ
14 พฤศจิกายน 2552 12:57 น. - comment id 1064401
หันหน้ามาจับเข่าคุยกันนะคะ
14 พฤศจิกายน 2552 14:53 น. - comment id 1064484
ความรัก ความเข้าใจ ต้องมาก่อนนะคะ ปรับกันคนละนิด แล้วก้าวเดินไปพร้อมกัน
14 พฤศจิกายน 2552 15:33 น. - comment id 1064521
แวะมามือจับไว้ เคียงกัน คงมั่นสายสัมพันธ์ แน่นแฟ้น สองเรารักนิรันดร์ เคียงคู่ อยู่ตราบสิ้นโลกแม้น ชีพนี้มลายสูญ แหะๆ สวัสดีครับ สบันงา ^ ^
15 พฤศจิกายน 2552 00:11 น. - comment id 1064816
ใช่ค่ะ...ความเข้าใจ ควรจะเป็นเรื่องสำคัญอันดับต้นๆเลยทีเดียว
16 พฤศจิกายน 2552 12:44 น. - comment id 1065250
ขอบคุณค่ะคุณกิตติกานต์ ก็อยากให้เหมือนเดิมเช่นกันค่ะ ขอบคุณค่ะคุณปรางทิพย์ จะพยายามไม่แซงกันค่ะ ขอบคุณค่ะคุณครูพิม หันหน้าอยู่แล้วค่ะ ขอบคุณค่ะคุณธันวันตรี แหะๆ หวัดดีค่ะ ขอบคุณค่ะคุณวงศ์ตะวัน แล้วเรื่องสำคัญอันดับท้ายๆคืออะไรคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
