เพิ่งจะได้รู้ ถึงข่าวคราว หลังจากเรา ไม่เจอหน้า มาแสนนาน เมื่อเวลา ถึงครา เดินล่วงผ่าน สุขวันวาน กลับกลาย เป็นความขม ฉันควรจะ ทำใจ ตั้งนานแล้ว แต่ใจแป้ว อิดออด แอบเพาะบ่ม ถึงวันนี้ จึงต้อง ร้าวระทม ปวดระบม ทุกอณู ห้องหัวใจ รู้ว่าเรา คงไม่เจอ กันอีกแล้ว ต้องคลาดแคล้ว ไม่สม ประสงค์ได้ แต่รู้ว่า เพื่อก้าวหน้า เธอจึงไป ก็ดีใจ อวยพร ให้กับเธอ ฉันคงต้อง ค่อยค่อยลืม เธอให้ได้ หมั่นเปิดใจ จากกรงรัก อยู่เสมอ เมื่อรู้ว่า วันข้างหน้า ไม่อาจเจอ หัวใจก็ กลับสั่นเบลอ ล้าแรงเดิน
12 พฤศจิกายน 2552 08:36 น. - comment id 1063310
ทำใจ เป็นอะไรที่ทำยากมากเลยนะคะ
12 พฤศจิกายน 2552 11:20 น. - comment id 1063426
การที่จะลืมคนที่เรารักมันยากมากๆ แต่ยังไงเราก็ต้องผ่านมันไปให้ได้ อย่ายอมแพ้นะครับ ผมขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ สู้ๆนะครับ ชีวิตยังมีวันพรุ่งนี้ให้ก้าวต่อไป...
12 พฤศจิกายน 2552 13:02 น. - comment id 1063484
แวะมาให้กำลังใจค่ะ
12 พฤศจิกายน 2552 15:30 น. - comment id 1063532
ซักวันเราก็จะลืมได้เองค่ะ
12 พฤศจิกายน 2552 21:50 น. - comment id 1063688
จากเป็นดีกว่าจากตายนะครับ ผมเสียคนรักไปทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้ร่ำลากัน แม้ในเสี้ยววินาทีก่อนที่เค้าจากไป....เค้าก็แอบจากไปก่อนที่ใครจะอนุญาตให้เข้าเยี่ยมได้ แล้วซักวันคุณจะเข้มแข็งครับ
13 พฤศจิกายน 2552 17:02 น. - comment id 1063991
เป็นกำลังใจให้นะคะ
14 พฤศจิกายน 2552 17:37 น. - comment id 1064609
-คุณเพียงพลิ้ว ทำใจยากแค่ไหน ก็คงต้องทำค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะคุณเพียงพลิ้ว ที่เข้ามาอ่านกลอนและให้กำลังใจตลอดมา -คุณ jojo24 ขอบคุณสำหรับกำลังใจมากๆนะคะ ถ้าชีวิตมีวันพรุ่งนี้ ก็เจอกันพรุ่งนี้เช้านะคะ -คุณ "ยายแม่มด" ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ -คุณมณีจันทร์ หวังว่าวันที่ลืมจะมาถึงโดยเร็วค่ะ ขอบคุณนะคะ -คุณสุริยันต์
14 พฤศจิกายน 2552 17:39 น. - comment id 1064611
-คุณวิริศมาหรา ขอบคุณมากๆสำหรับกำลังใจค่ะ
11 มกราคม 2553 14:45 น. - comment id 1084303