. ~ โคลงขำขำ ~ เซอร์ไพรส์ ~ ( โคลงขำขำ ๗ ) .. เขาเป็นคนหล่อเข้ม ........ คมขำ เสียแต่ตดเจ้ากรรม ............. กลิ่นคลุ้ง เพื่อนฝูงต่างพลอยลำ- ........ บากจมูก ยินตดมักสะดุ้ง .................. โดดเด้งแตกวง .. ถั่วลิสงยอดเย้า .............. ยวนใจ เขาติดงอมหลงใหล ........... เรื่อยลิ้ม แม้เพื่อนอีกใครใคร ............ เคืองกลิ่น เขาหนักเอาเบายิ้ม .............. อย่างรู้ผิดตน .. จนมีความรักต้อย ........... ตกหลุม ตระหนักว่าควรคุม ............. ประพฤติแล้ว หากต้องบิดต้องกุม ............ กันบ่อย วันหนึ่งคงไม่แคล้ว ............. เข่งใช้คลุมหัว .. ครั้นละเลิกถั่วได้ ............. ดังถวิล กล้าแต่งงานอยู่กิน .............. กับน้อง มีความสุขอาจิณ ................. จนกระทั่ง เย็นหนึ่งรถขัดข้อง .............. ห่างบ้านไกลโข .. จึงโทรบอกกล่าวแจ้ง ........ ภรรยา ระหว่างเดินทอดขา ............. ไขว่เท้า กลิ่นถั่วอบโชยมา .................. เหมือนยั่ว สุดอดรนทนเร้า .................. รี่ซื้อสามถุง .. เติมพุงให้อิ่มพร้อม ......... พลังงาน เดินกลับนึกคงนาน .............. เหนื่อยล้า เพลิดเพลินรับประทาน ........ ถั่วโปรด จนหมดแล้วมิช้า .................. กลับบ้านมาถึง .. ภรรยาซึ่งอยู่เฝ้า ............. คอยมา จึงบอกให้หลับตา ............... ตี่ไว้ เอาผ้าทบหนาหนา .............. แนบผูก ว่าจะมีเซอร์ไพร้ส์ ............... พี่ห้ามเปิดมอง .. แล้วประคองโอบเข้า ....... ข้างใน เขานั่งลงด้วยใจ ................. เจิ่งเต้น ท้องเริ่มปั่นป่วนไหว ........... วูบวาบ โอยโย่ขะมักเขม้น ............... ขมุบก้นเกร็งเอียง .. เสียงกริ่งโทรศัพท์พ้อง ..... พอดี ร้องบอกห้ามสามี ................. เปิดผ้า "รอสักสิบนาที .................... นะพี่" เขาส่งเสียงตอบ"จ้า" .......... จากนั้นผายลม .. ดมดมเหม็นกลิ่นคลุ้ง ....... คลื่นเหียน เขาโบกมือวนเวียน .............. แหวะยิ้ม แก๊สระลอกใหม่จวนเจียน ..... จะออก เขาเบี่ยงก้นผ่อนพริ้ม ........... พรูด!ซ้ำสามที .. รีบคลี่ผ้าเช็ดหน้า ............ น้อยมา สะบัดซ้ายป่ายขวา ............. โบกข้าง แล้วตดสั่งสามรา ............... เรียงระลอก เสร็จยกขาไขว่ห้าง ............. กระดิกเท้าไหวไหว .. หลายอึดใจกลิ่นพ้น ......... พอหาย เขาค่อยดูผ่อนคลาย ............ ขยับก้น ภรรยาเพิ่งวางสาย .............. โทรศัพท์ มาบอกจักเริ่มต้น ................. ต่อนี้เตรียมใจ .. "เซอร์ไพร้ส์ครั้งใหญ่ต้อง .. ตราตรึง" นับอย่างช้าช้า "นึง ............... ส่อง..ส้ำ" เปิดผ้าปิดตาดึง ..................... หลุดออก เขาแทบอยากมุดจ้ำ ................ เจาะพื้นธรณี .. มีญาติสองฝ่ายพร้อม ....... หลานหลาน เพื่อนเก่าเพื่อนร่วมงาน ......... ลูกน้อง ตั้งหลักห่างห่างปาน ............ ประหวั่น ปะแล่มปะแล่มร้อง ............... Happy Birthday เสียงเพลงอวยพรค่อยๆดังขึ้นทีละน้อย Happy birthday to you happy birthday to you happy birthday happy birthday happy birthday to you. .
7 พฤศจิกายน 2552 00:54 น. - comment id 1061127
55555555555556+++++ สุดยอดตลกครับ ดีใจมากๆ ครับ ได้อ่านกลฯนี้ คิดได้ยังไง ท่านพี่ ผมชอบมากๆ เลย บอกตรงๆๆ ตอน แฮฟฟี่ เบิด เด่ นี่แหละ แหล่มๆๆ อิอิ
7 พฤศจิกายน 2552 15:18 น. - comment id 1061142
เป็นคำขอบคุณ สำหรับผู้มาเซอร์ไพรส์ คุณพจน์เนี่ย อารมณ์ดีจัง.....
7 พฤศจิกายน 2552 08:29 น. - comment id 1061214
7 พฤศจิกายน 2552 08:54 น. - comment id 1061217
ขอบคุณค่ะ..ที่ทำให้มีรอยยิ้ม ก่อนไปโรงเรียนเหอๆๆ
7 พฤศจิกายน 2552 09:02 น. - comment id 1061218
สงสารแขกเหรื่อในงานอ่ะ โอย ขำจนจุก
7 พฤศจิกายน 2552 23:59 น. - comment id 1061475
สงสารผู้มาร่วมงานจังง่ะ อิอิอิ
8 พฤศจิกายน 2552 02:07 น. - comment id 1061519
ขออนุญาตหัวเราะนะคะ
8 พฤศจิกายน 2552 05:40 น. - comment id 1061558
สนุกดีจังค่ะ
8 พฤศจิกายน 2552 11:44 น. - comment id 1061668
เข้ามาบ้านนี้ ไม่เคยผิดหวังเลยค่ะ อารมณ์ดีกันทุกวัน ชอบๆๆ
8 พฤศจิกายน 2552 21:17 น. - comment id 1061833
คิก คิก มันส์จริงๆ
9 พฤศจิกายน 2552 14:33 น. - comment id 1061931
หวัดดีค่ะ อาร์พจน์ อยากให้โคลงฮาๆแบบนี้ขึ้นหน้าแรกจัง บ้านกลอนเราคงฮา และ ครึกครื้น คาราคะด้วยใจค่ะ ถ้าไม่ใช่ อาร์พจน์ทำไม่ได้นะเนี่ย (ชมค่ะชม555)
9 พฤศจิกายน 2552 09:51 น. - comment id 1062039
คริๆ เหม็นตั้งแต่บทแรกเลยนะคะ
9 พฤศจิกายน 2552 09:55 น. - comment id 1062043
มีถั่วห้าถุงค่ะ
9 พฤศจิกายน 2552 15:22 น. - comment id 1062053
ได้กลิ่นเหม็นกลิ่นคลุ้ง คลุมสถาน ตามกลิ่นที่แท้งาน เกิดร้อง แฮปปี้เบิร์ธเดย์ผสาน ผสมกลิ่น หัวเราะร่วมแจมห้อง แห่งนี้ยิ่งนา แหะๆ ขำครับ ^ ^
9 พฤศจิกายน 2552 10:58 น. - comment id 1062084
11 พฤศจิกายน 2552 22:00 น. - comment id 1063196
โคลงเซอร์ไพรส์อ่านแล้ว ขำจัง ท่านพจน์ผู้โด่งดัง แต่งไว้ อยากแต่งโคลงขำมั่ง กลัวกร่อย ไม่เก่งจริงจึงได้ อ่านแล้วเม้นต์พอ... ขำโดนใจค่ะ ขอบคุณที่แต่งโคลงขำขำมาให้อ่านเรื่อยๆ ค่ะ
13 พฤศจิกายน 2552 07:33 น. - comment id 1063764
สวัสดีครับทุกท่าน มาตอบช้าหน่อย คงไม่ว่ากระไรนะครับ 1 คุณกวีน้อยฯ ชอบถูกจุดเลย ถ้าไม่มีเพลงประกอบไม่ขำจริงๆด้วยครับ 2 คุณเสมอจุก แวะมาแต่เช้าเลย สบายดีนะครับ อ่าน บังใบ กับ นกเขาขะแมร์ อยากเขียนอะไรสักนิด แต่คิดไม่ออกจริงๆ 3 คุณครูพิม ขอบคุณครับ ที่อ่านแล้วยิ้มได้แต่เช้า 4 คุณเฌอมาลย์ น้องพอลลี่ฟังเรื่องขำๆเป็นหรือยังครับ จะได้หัวเราะ คริคริ 5 คุณปรางทิพย์ ไม่ได้เจตนานะครับ ไม่ทราบล่วงหน้าจริงๆ 6 คุณยายแม่มด สถานการณ์จำยอมเนาะ 7 คุณวันสุข ยินดีต้อนรับครับ เชิญหัวเราะเต็มที่ได้เลยครับ 8 คุณนรสิริ ขอบคุณครับ 9 คุณแก้วประภัสสร ยินดีที่ชอบครับ ถ้าหมดของเก่าจะพยายามหาเรื่องใหม่มาเขียนอีกครับ 10 คุณยาแก้ปวด ครับ เลยนึกไปถึงแขกขายถั่ว ถั่วมันๆ ถั่วมันๆ 11 %396% คุณเพียงพลิ้ว ครับ เตือนไว้ก่อนแต่เนิ่นๆ 12 คุณก้าวที่...กล้า ถั่วห้าถุงละก็ ตัวใครตัวมันนะครับ 13 คุณ(น้ำตาลหวาน) ขอบคุณครับ 14 คุณโคลอน เวลาตอบคอมเม้นต์ทีไร นึกว่าถ้าคุยเก่งแบบคุณฝนละก็ วิเศษเลย โคลงขำขำ ขึ้นหน้าแรกไม่ได้หรอกครับ เดี๋ยวคุณอัลมิตรางานเข้าแน่นอน 15 คุณธันวันตรี ได้กลิ่นเหม็นกลิ่นคลุ้ง คลุมสถาน ตามกลิ่นที่แท้งาน เกิดร้อง แฮปปี้เบิร์ธเดย์ผสาน ผสมกลิ่น หัวเราะร่วมแจมห้อง แห่งนี้ยิ่งนา ~ ยามเพลงปะแล่มร้อง มิดัง เพราะเหตุทุกผู้ยัง ขยาดแล้ กลั้นใจแทบอกพัง ผ่อนสูด จนหอบกันหมดแม้ เมื่อนั้นกลิ่นสลาย ขอบคุณครับ 16 คุณวิริศมาหรา โคลงเซอร์ไพรส์อ่านแล้ว ขำจัง ท่านพจน์ผู้โด่งดัง แต่งไว้ อยากแต่งโคลงขำมั่ง กลัวกร่อย ไม่เก่งจริงจึงได้ อ่านแล้วเม้นต์พอ... ~ ใดใดก็พ่ายแพ้ พยายาม โปรดเชื่อเถิดนงราม เร่งเข้า อยากแต่งจุ่งแต่งตาม ความอยาก ฝืดกร่อยใครจะเย้า หยอกให้ฤทัยเขิน ขอบคุณครับ