เมื่อเธอเดินจากไป... ไม่รู้ต้องทำอย่างไร...อยากให้เธออยู่ตรงนี้ แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไร...คงดึงเธอกลับมาไม่ได้อยู่ดี ยังคงสับสน...ไม่มีวิธีที่จะให้เธอกลับมา อยากจะร้องไห้... แต่ความเสียใจ...กลั่นออกมาไม่ได้เหมือนความอ่อนล้า เพราะการเสียเธอไปมันมากเกินกว่า จะถ่ายทอดออกมาเป็นสิ่งใดใด ทำได้แค่เพียง... ยืนอยู่ตรงนี้เป็นผู้หวังดีคอยส่งใจให้ เธอกับเขารักกันเหนือสิ่งอื่นใด ไม่มีมือที่สามหรือว่าใครมากล้ำกลาย...สิ่งที่ฉันทำได้แค่เสียใจก็พอ