รอนรอนร้อนรนระคนหนาว ดอกเดือนดาวร้าวตรมระทมไหว ยอดหญ้าหมองมองเฉาเหงาหัวใจ แมกไม้ไกวไหวหวั่นกลั้นน้ำตา หลบหน้าชอนซ่อนใจที่ไหวอ่อน หลบลมร้อนซ่อนตนหยุดค้นหา ต้องจำพรากจากแล้วแก้วอำลา สุดเหว่หว้าคราไหนไม่เท่านี้ ดุจโลกบิ่นสิ้นแสงสุรีย์ฉาย เงาเลื่อมพรายหายวับดับแล้วนี่ ที่วาดหวังพังล่มตรมฤดี พอกันทีหยุดยั้ง…หยุดชั่งใจ มองภาพเก่าอบอุ่นยามหนุนตัก ใจประจักษ์รักกันเกินหวั่นไหว แท้ที่จริงสิ่งเห็นที่เป็นไป เพียงโลมไล้ใจจินต์แอบยินยล อยากเห็นเขาเงางามไม่คร้ามครั่น จะยอมหันผันกลับเลิกสับสน ขอเลิกราหาใช่ไม่อดทน แต่อับจนด้วยรักหักใจลา สุขเถิดนะคนดีสุดที่รัก ต้องจำหักข่มไว้ไร้วาสนา จะยอมรับความตรมขมชีวา ขอบ่ายหน้าคืนกลับ....รับความจริง...
ครูพิม ๑๗ ตุลาคม ๒๕๕๒
ครูพิม 17 ต.ค. 2552 22:10 น. - ID 129924 
3760
30
0
17 ตุลาคม 2552 22:13 น. - comment id 1052640
ไม่เลิกรักและไม่เลิกราด้วยจ๊ะ คิดถึงจัง
17 ตุลาคม 2552 22:22 น. - comment id 1052648
เลิกลาอาวรณ์ร้อนรน สับสนพิษร้างจางหาย เวลาจักพาผ่อนคลาย ก่อนสายเจ็บหนักหักใจ
17 ตุลาคม 2552 22:34 น. - comment id 1052655
แนะๆ กลอนบทที่แล้วยังเบิกบาน กลอนวันนี้ไหงแปรเปลี่ยนไปเสียแล้ว แซวเล่นนะคับ
17 ตุลาคม 2552 22:43 น. - comment id 1052663
เลิกรักแล้วแต่มิอาจเลิกลาค่ะ
17 ตุลาคม 2552 22:57 น. - comment id 1052667
จำกล้ำกลืนฝืนข่มจมความหลัง ดุจกรงขังฝังใจให้หวั่นไหว ต้องซุกกายคล้ายหลบกลบหัวใจ หวังเพียงให้ใช่พร้อมแค่ยอมตรม
17 ตุลาคม 2552 23:16 น. - comment id 1052676
ทางข้างหน้ามองเห็นความลำบาก แต่ไม่อยากหลบเลี่ยงเส้นทางอื่น ขอลำบากจนกว่าสิ้นแรงกลืน จะขอฝืนสังขารสู้กับมัน สู้ๆ นะคุณปรางและผมด้วย อิอิ
17 ตุลาคม 2552 23:45 น. - comment id 1052686
พี่พิม เป็นไรไปคะ แหมๆ ใครหนาใจร้ายกะพี่พิมได้ เนอะ
17 ตุลาคม 2552 23:49 น. - comment id 1052688
เลิกลา..ใช่ว่าจะเลิกรัก ให้ประจักษ์รักหวั่นไหว ใจรักแต่จำไกล แอบร่ำไห้ในวันลา ....ไพเราะ..เพราะพริ้ง... .......เลือก..จาก.เพื่อ..เจ็บ...
18 ตุลาคม 2552 06:30 น. - comment id 1052722
ไม่เลิกรักใครทั้งนั้นค่ะ ..โดยเฉพาะครูพิม.. สบายดีนะ.. ..ข่าววงใน แว่วๆ ว่าพี่มีข่าวดี..อิอิ ..ขอให้จริงทีเถอะ...สาธุ
18 ตุลาคม 2552 06:34 น. - comment id 1052723
วันนี้กลอน ออกจะเศร้าๆ นะครับ แต่ก็ยังไพเราะเหมือนเดิมครับ ดูแลสุขภาพด้วยครับ คุณครู ขอให้มีความสุขครับ
18 ตุลาคม 2552 11:30 น. - comment id 1052807
อ้าวมาแนวเศร้าอะครูพิม.. ลมหนาวพัดผ่านต้อง.....ยิ่งตรม แตกระแหงนอนซม.....พิษไข้ เจ็บป่วยจิตขื่นขม.......แค่นทุกข์ คนยากเช่นเราไร้......เหลือบจ้องจากนวลฯ แวะมาแจมจ้าครูพิมว่าลมร้อน กิ่งโศก ว่าลมหนาว
18 ตุลาคม 2552 12:06 น. - comment id 1052818
ครูพิม เห็นแสงตะวันไหมครับ ตะวันยังทอประกายอยู่เลย หวังว่า พี่พิม คงส่องประกายในหัวใจเฉกเช่น ตะวันนะครับ
18 ตุลาคม 2552 15:31 น. - comment id 1052867
ใครจะเลิกรักได้เนาะ
18 ตุลาคม 2552 19:45 น. - comment id 1052941
18 ตุลาคม 2552 19:56 น. - comment id 1052946
มันยากนะเพื่อน หากจะให้เลิกรักใครสักคน ที่เราได้รักเขาเข้าไปแล้ว
18 ตุลาคม 2552 21:43 น. - comment id 1053008
สวัสดีค่ะ แจ้นเอง พี่สาวคนเก่ง...เป็นอย่างไรบ้างหนอ.. เปิดสภาหรือยังค่ะ...ทำงานหนักดูแลสุขภาพนะคะ แต่ยังไงก็เป็นกำลังใจให้พี่สาวเสมอนะคะ.. คิดถึงเช่นกันค่ะ..
18 ตุลาคม 2552 21:45 น. - comment id 1053011
18 ตุลาคม 2552 21:46 น. - comment id 1053013
18 ตุลาคม 2552 21:47 น. - comment id 1053014
18 ตุลาคม 2552 21:53 น. - comment id 1053019
18 ตุลาคม 2552 21:56 น. - comment id 1053021
18 ตุลาคม 2552 22:11 น. - comment id 1053040
18 ตุลาคม 2552 22:13 น. - comment id 1053042
18 ตุลาคม 2552 22:14 น. - comment id 1053044
18 ตุลาคม 2552 22:29 น. - comment id 1053064
แซวเล่นๆคับ กลอนก็ยังป็นกลอนวันยังค่ำ ไม่ได้เป็นกาพท์สักหน่อย
18 ตุลาคม 2552 22:36 น. - comment id 1053072
18 ตุลาคม 2552 22:45 น. - comment id 1053079
18 ตุลาคม 2552 22:58 น. - comment id 1053088
18 ตุลาคม 2552 23:01 น. - comment id 1053089
18 ตุลาคม 2552 23:02 น. - comment id 1053091
18 ตุลาคม 2552 23:04 น. - comment id 1053093
18 ตุลาคม 2552 23:05 น. - comment id 1053095
19 ตุลาคม 2552 01:05 น. - comment id 1053165
หวายๆๆ น่ารักอย่างนี้จะเลิกรักได้ไง ดีๆ อย่างนี้จะเลิกลาก็ใจร้ายจิ ไม่อาว ไม่เลิก จ้างก็ไม่เลิก เย้วๆๆ คิดถึงนะ สงสัยเอ็มเค้าเจ๊งอะ ออนไม่ได้ แง้
19 ตุลาคม 2552 08:38 น. - comment id 1053218
19 ตุลาคม 2552 08:39 น. - comment id 1053219
ถึงเวลาอยู่กับความจริงแล้วใช่ไหมคะ
19 ตุลาคม 2552 08:45 น. - comment id 1053225
19 ตุลาคม 2552 11:18 น. - comment id 1053287
ถึงจำจากต้องจากแม้ยากจิต รู้ว่าพิษก็พิษหากรักเขา ใจหนอใจ ใยยื้อดื้อจริงเรา แม้จากเขา ในเรากลับเหงาจริง ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะครูพิม..
19 ตุลาคม 2552 13:38 น. - comment id 1053338
หวัดดีจร้า...ครูพิม... ไพเราะมากๆ...ถึงมากที่สุด...กับบทกลอนที่ครูเขียน... ขอเป็นกำลังใจให้อีกแรง...ขอรับ... และแจมด้วยจร้า... แม้นรักร้าย คล้ายแสง สุรีย์ทาบ พิษแผ่ภาพ ราบเร้น เป็นหม่นหมอง แผดพิษแสง แห่งรัก จนหนักปอง จิตจำต้อง..ล่องหน...ผจญเจอ ใช่ต่อต้าน คลางแคลง...แสงแห่งฟ้า แต่ชะตา...พาเศร้า...ยามเราเผลอ พิษจะผลาญ...ผ่านแสง...แห่งรักเธอ... ให้เจ็บเบลอ...เพ้อพร่ำ...จึงร่ำลา... สู้ๆ นะขอรับ...
19 ตุลาคม 2552 14:02 น. - comment id 1053348
หักใจลาใช่ว่าหักใจรัก ยังคงภักดิ์ในเธอเสมอเหมือน จันทร์รักฟ้าปลารักน้ำมิลืมเลือน ยังย้ำเตือนใจจิตคิดอาทร แม้นเธอมีรักใหม่ขอให้สุข สำหรับฉันนั้นทุกข์เกินไถ่ถอน ภาพหลังยังติดตรึงทุกบทตอน ทนเป็นผู้ร้าวรอนเพื่อสุขเธอ
20 ตุลาคม 2552 09:14 น. - comment id 1053728
20 ตุลาคม 2552 09:21 น. - comment id 1053732
20 ตุลาคม 2552 09:28 น. - comment id 1053734
20 ตุลาคม 2552 16:29 น. - comment id 1053973
เลิกลาใช่ว่าจะเลิกรัก ฟูมฟักดวงมาลย์มานานโข ความรักสุกงอมเติบโต แต่..โถ ไม่ทันไรให้จากกัน จากแต่ตัวหัวใจยังหารัก แม้ประจักษ์ว่ารักไม่อาจหัน คนสองคนเลิกไปจากไกลกัน แต่ใจฉันยังรักมั่น..นิรันดร *************************** คุณครูคนสวยขา...เศร้าจังเลยค่ะ แต่....มันโดนน่ะ โดนเลยขอให้คุณครูมีความสุขและสมหวังนะคะ อิอิอิ
20 ตุลาคม 2552 19:32 น. - comment id 1054068
29 เมษายน 2554 11:15 น. - comment id 1192068
เพราะมากเลยโดน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
