เธอบอกรักฉันวันฟ้าใส แต่ทำร้ายใจวันฝนพรำ ชีวีมืดสลัวดั่งหัวค่ำ ดวงตาชื้นฉ่ำเพราะน้ำตา มีเพียงภาพในวันก่อน วันนี้นอนปวดร้าวหนาวเจียนบ้า ระทดระทวยป่วยกายา รินน้ำตาต่างฝนหม่นทุกยาม อยากลืมเท่าไรไม่สามารถ ใจขลาดแต่ไม่เข็ดไม่เกรงขาม มองฟ้าหมอง-ใจหมองตาม ทวงถามกับใครอาจไม่มี ว่าไฉนไม่รักฉันเช่นวันเก่า มีความเศร้าฤาหมดฝันเธอผันหนี ฝันจะครองรักร่วมรวมชีวี มาบัดนี้จากไกลไม่จีรัง ตากฝนจนเปียกเรียกน้ำตา อีกสักคราร่ำไห้ให้ความหวัง- ที่ดับสิ้นหมดไฟพ่ายพัง เหลือซากแห่งความหลังต่างตัวเธอ
16 ตุลาคม 2552 18:52 น. - comment id 1052296
มาดูน้ำตา ตอนฝนพรำ น่ะครับ เอ๊ะ น้ำตา อย่าไหลแข่งสายฝนสิครับ มะดีครับ มะดี
17 ตุลาคม 2552 15:21 น. - comment id 1052567
ซากที่เหลือเผื่อตามแห่งความหลัง แม้จะหวังยังเศร้าเหงาขื่นขม น้ำตาปนฝนพร่างหว่างระทม ให้ตรอมตรมจมช้ำย้ำเดียวดาย ร้องให้พอนะคะ พี่ปรางมาช่วยเช็ดน้ำตาค่ะ