..ที่ เ ค ย รั ก ก่ อ น ม า... ..ตั้งแต่ 3 ทุ่มเมื่อคืน จนถึง ตอนนี้ ...เพิ่งจะมีเวลาว่าง อะไร ๆ มันดูวุ่นวายไปซะหมด .. แว๊บบบบบบบบบบ มาพักสมอง ...นิดนึง เดี๋ยวคงต้องไปแระะ... ^__^ ************************** ...ในห้องเล็ก-เล็กของฉัน บนโต๊ะญี่ปุ่นตัวนั้น..มีกรอบรูปตั้งอยู่ ทุกครั้งก่อนออกจากบ้าน..ฉันมักจะเหลียวดู ก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่า..ทำไม ..เป็นภาพของใครคนหนึ่ง ที่ครั้งนึง..คือคนคุ้นเคยใกล้-ใกล้ แต่วันนี้ตัวเขา..กลับอยู่ ณ ที่แสนไกล ซึ่งฉันยังคงคิดถึง-ห่วงใย..ตลอดเวลา ..เขาคงไม่อาจกลับใกล้ ฉันเข้าใจ..เหตุผลบางอย่างที่ว่า ไม่เคยนึกเสียใจเลยนะ..ที่เคยรักกันก่อนมา วัน-เวลาได้ทำให้ฉันรู้ค่า..ความรักดี-ดี แม้ปัจจุบัน..สมุดบันทึกจะถูกเปลี่ยน และอาจเป็นเพียงเรื่องราวใหม่-ใหม่..ที่ถูกฉันเขียนตอนนี้ ทุกตัวอักษร..แม้จะไม่ใช่เรื่องราวถึงเค้าคนดี แต่ทุกครั้งที่ได้นั่งเขียนบันทึกแบบนี้.... ....ความทรงจำดี-ดีเก่าก่อน..ก็มักจะย้อนคืนมา. ********************************* ..แหะ ๆ ๆ ...... มานั่งเขียนลอนอยู่พักนึงแล้ว ... ได้ทำอะไรที่ใจรัก ..รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย คิดถึงทุกคนครับ ^__^
30 มีนาคม 2545 00:34 น. - comment id 43296
นั่นสิเนอะ บางทีนำบันทึกที่เคยเขียนมานั่งอ่านก็มีความสุขดีนะ เหมือนเวลาเหล่านั่นได้ย้อนกลับมาใหม่ บทนี้อบอุ่นดีนะ ^O^
30 มีนาคม 2545 00:44 น. - comment id 43299
ชอบมากเลยจ้าาา
30 มีนาคม 2545 01:36 น. - comment id 43312
สมองมีอันเดียวก็ต้องรักษาหน่อยจริงม้า ต้องมีพักบ้างแหละเนอะ
30 มีนาคม 2545 08:38 น. - comment id 43322
เด็ดจริงนะเอาคะแนนไป 10 อุอิ
30 มีนาคม 2545 09:55 น. - comment id 43328
คนคนนั้นน่าอิจฉาเน๊อะ ^-^
30 มีนาคม 2545 10:28 น. - comment id 43337
เป็นกลอนที่เพราะและมีความหมายดีมากเลย..ยอดเยี่ยม...
30 มีนาคม 2545 13:24 น. - comment id 43358
อบอุ่นเหมือนเคย สมแล้วกับนามปากกาที่ว่า ...ผู้ชายคนเดิม
4 เมษายน 2545 12:47 น. - comment id 44219
ชอบมากเลย...อ่านแล้วเหมือนได้อยู่ด้วยตอนนั้นเลยนะ...
22 เมษายน 2545 03:54 น. - comment id 46806
เพราะมากครับ โดนใจมากครับ