แม้ว่าจาไม่มีเทอ
หมั่นโถแดง
ผู้หญิงกับความอ่อนไหว
เจ็บเพียงไร...อาจยังแฝงด้วย
ความเข็มแข็ง
ฉันยังเป็นหนึ่งที่ยังแข็งแรง
แม้จะถูกใครแกล้งจนเจ็บชา
ทุกทุกวินาที...
ฉันยังทำตัวมีค่า
มีกำลังใจให้ตัวเองเสมอมา
แม้มีบางเวลาที่อ่อนล้าโรยแรง
อยากจะมี เธอทุกครั้ง ยามเงียบเหงา
อยากจะมี เธอเป็นเงา ทุกแห่งหน
อยากจะมี เธอข้างกาย ยามร้อนรน
อยากจะมี เพียงสักคน คอยปลอบใจ
แต่ไม่มี เธอสักครั้ง ยามเงียบเหงา
แต่ไม่มี เธอแม้เงา เศร้าหงั่นไหว
แต่ไม่มี เธอข้างกาย ยามทุกข์ใจ
แต่ไม่มี เหลือสิ่งใด ให้กลับมา
คงมีเพียง ความรัก ยังคงมั่น
คงมีเพียง ความฝัน ความห่วงหา
คงมีเพียง ภาพของเธอ เดินจากลา
คงมีเพียง หยดน้ำตา เต็มหัวใจ
แต่ยังมี ชีวิต ที่เหลืออยู่
เตือนให้รู้ สึกตัว อย่าหลงใหล
บอกตัวเอง เธอจากไป ไกลแสนไกล
เรายังมี หนทางใหม่ ให้เลือกเดิน
เอากลอนเก่ามาเขียนใหม่ชีแนะด้วยนะค่ะ