มองเปลวเพลิงเริงรุมสุมเร่าร้อน ควันไฟย้อนซ้อนคล้ายหมายจุดเพิ่ม แรงลมพัดซัดซ้ำกระหน่ำเติม ไฟกองเดิมเหิมปลุกลุกอีกครา เพลิงเผาผลาญลานไหม้ไร้หยุดยั้ง ดุจแค้นคลั่งครั้งไหนให้อ่อนล้า กว่าสงบจบได้ใช้เวลา อนิจจาหาซากช่างยากเย็น ไฟในทรวงลวงเล่ห์เสน่หา โชคชะตาพาใจให้ซ่อนเร้น ดั่งโง่งมจมทุกข์สุขไม่เป็น อกลำเค็ญเห็นเงาเศร้าทุกที มองดูเขาเย้าหยอกบอกคำรัก หัวใจภักดิ์หักสิ้นผินหน้าหนี แสนเจ็บปวดรวดร้าวหนาวฤดี ดั่งไฟจี้ที่หว่างกลางดวงใจ ใจดวงน้อยหงอยเหงาเศร้าขื่นขม ทุกคืนตรมข่มกลืนสะอื้นไห้ รักเพียงปากจากเขาเขลาเพียงใด เหตุไฉนใยพร้อมยอมระกำ ไฟมอดลดหมดเชื้อไม่เหลือแล้ว ทิ้งให้แก้วแววเจ็บเก็บความช้ำ กอดตัวเองเคว้งคว้างห่างทรงจำ หยุดตอกย้ำย่ำยีรตีครวญ
22 กันยายน 2552 22:48 น. - comment id 999118
น้ำตาลหวาน สวัสดีค่ะพี่ปราง... ไฟในทรวงร้อนค่ะ ดับร้อนด้วยใจจึงจะหาย .......................................... สวัสดีค่ะน้องน้ำตาลหวาน พี่ปรางก็กำลังรอใจของบางใคร มาช่วยดับไฟในทรวงอยู่เหมือนกันค่ะ แต่.......บางใครเค้าไปเสียแล้วค่ะ ขอให้น้องมีความสุขนะคะ
22 กันยายน 2552 17:32 น. - comment id 1007508
สวัสดีค่ะพี่ปราง... ไฟในทรวงร้อนค่ะ ดับร้อนด้วยใจจึงจะหาย
19 กันยายน 2552 11:13 น. - comment id 1040445
ที่หนึ่งเสมอในใจฉัน คนอื่นห้ามฉุบนะคะ อิ อิ
19 กันยายน 2552 11:14 น. - comment id 1040446
ใครมาแกล้งหลอกคุณปรางทิพย์ เดี๋ยวจะไปจัดการให้ เขียนได้ดีคับผม
19 กันยายน 2552 11:23 น. - comment id 1040452
มากอดด้วยคนค่ะ กอดตัวเองมานานแล้วเหมือนกันค่ะ
19 กันยายน 2552 11:25 น. - comment id 1040457
ไฟในทรวง ร้อนเกินจะกล่าวนะคะ
19 กันยายน 2552 11:51 น. - comment id 1040488
ไฟรักร้อนแรงแกล้งเธอเล่า ยังวอนเว้าว่าเขายอมคืนสู่ เขาหายหน้าเหมือนแกล้งปิดประตู หมดรักรู้ว่าหลอกก็เต็มใจ รู้เขาหลอกยังเต็มใจให้หลอก...
19 กันยายน 2552 11:58 น. - comment id 1040493
เจ้าปรางค์เอ๋ย ครูเตือนเสมอบรรทัดที่สองคำ สุดท้ายให้เธอใช้อักษรสูงไว้ก่อน การใช้ เอก โท นั้นกับอักษรกลางและต่ำนั้นไม่ผิดก็จริงอยู่ แต่ทำ ให้เกิดการลื่นไหลไปตามอารมณ์ยากแก่การบังคับ อักษร ซึ่งครูเรียกว่าตัวช่วยอักษรสูง แบ่งดังนี้คือ เสียงเอก นั้นจะออกค่อนข้างเสียงสูง เสียงโท นั้นจะออกแนวเสียงสูง หากเป็นอักษรสูง แล้วจะสูงยิ่งขึ้นไปอีก ข้อดีในการใช้อักษรสูง ทำให้เกิดทักษะกว้าง ไกลยิ่งขึ้นและเกิดการค้นคว้าหาศัพท์เพื่อมาใช้ ใหม่ๆจะยากหากฝึกนานๆก็จะง่าย ส่วนการใช้ ตัวช่วยนั้นคนเล่นแบบธรรมดาสามารถทำได้ แต่มันจะบังคับในบทต่อๆไป ต้องใช้มันอีก ครูเองยังใช้อักษรสูงมาจนบัดนี้ ด้วยต้องค้นศัพท์ ไว้แล้วมันจะเก็บสะสมในคลังสมองเราไว้ใน ใต้จิตสำนึกเราเอง หากต้องการใช้มันจะพวยพุ่ง ขึ้นมาให้เราเลือกใช้ และยังทำให้กลอนนั้นพลิ้ว อ่อนไหว ชดช้อยหวานขึ้นว่าตัวช่วย ถึงแม้ว่า จะออกเสียจัตวาก็ตามที ส่วนอักษรสูงนั้นไม่ต้องไปคำนึงถึงเสียงจัตวา เพราะมันจะเป็นไปโดยอัตโนมัติเองในตัวเสร็จ ต่อไปอย่าให้เจออีกนะ ครูมักจะตรวจอักษรสูง ก่อนแล้วค่อยไปตรวจสัมผัสนอกในซึ่งควรจะมี หากข้างหน้าออกแนวสูงอยู่แล้วและลื่นไหลไป โดยไม่ต้องใช้สัมผัสในก็ย่อมได้ ควรฝึกไว้เสีย จนกว่าเราชำนาญมากๆเข้านั่นแหละจะใช้ได้ แต่ว่าต้องรู้จักประสานคำหน้าให้เข้าด้วยกัน ด้วยอักษรสูงคำนั้นจะมีให้เลือกใช้ไม่มากนักแต่ คุณค่ามันมหาศาลจ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
19 กันยายน 2552 12:10 น. - comment id 1040499
ไฟมอดหมดสิ้นเชื้อไม่เหลือหลอ น้องจงรอเชื้อไฟจากใจพี่ เอาไฟรักใส่เชื้อเอื้ออารี ด้วยวจีหวานล้ำฉ่ำชื่นทรวง
19 กันยายน 2552 19:55 น. - comment id 1040591
ไฟในทรวงนี้ หนักหนาสาหัสนัก ยากนักจะดัได้
19 กันยายน 2552 22:15 น. - comment id 1040684
ไฟลุกโชนเพราะเชื้อสุมกองฟืน โลมเลียกลืนลามกินกิ่งก้านขอน ทิ้งควันโชยโบยบินบดอัมพร วิหกว่อนโฉบล้อยามลมโชย ไฟลุกเลียมระอุอุรานั้น เหตุเชื้อชั้นจ่อจุดอารมณ์โหย จึงลุกโพลงพลุ่งพล่านระบัดโบย จำโอดโอยโรยล้าคราเผาทรวง ....แวะมาเยี่ยมครับ
20 กันยายน 2552 15:58 น. - comment id 1040822
คุณอนงค์นาง ที่หนึ่งเสมอในใจฉัน คนอื่นห้ามฉุบนะคะ อิ อิ ..................................................... เพื่อนสาวต้องมาเป็นที่หนึ่งอยู่แล้วค่ะ
20 กันยายน 2552 16:03 น. - comment id 1040824
คุณวิทย์ ศิริ ใครมาแกล้งหลอกคุณปรางทิพย์ เดี๋ยวจะไปจัดการให้ เขียนได้ดีคับผม ...................................................... ขอบคุณมากเลยนะคะ ที่จะไปจัดการให้ อิอิ....หากบอกไปถามจริง ๆ นะคะ จะ จัดการอย่างไรคะ ก็ว่าไป..... ปรางว่าจัดการกับใจปรางก่อนค่ะ อยู่ที่ ตัวเราค่ะ ใจสงบ เรื่องก็จบค่ะ
20 กันยายน 2552 16:05 น. - comment id 1040825
เฌอมาลย์ มากอดด้วยคนค่ะ กอดตัวเองมานานแล้วเหมือนกันค่ะ ..................................................... ขอบคุณสำหรับอ้อมกอดอันอบอุ่น ที่น้องสาวมีให้นะคะ มาค่ะมากอดกัน และปลอบกันไปค่ะ สักวันคงหายนะคะ
20 กันยายน 2552 16:07 น. - comment id 1040827
เพียงพลิ้ว ไฟในทรวง ร้อนเกินจะกล่าวนะคะ .................................................. ใช่แล้วค่ะ ไฟในทรวงมันเผาไหม้ แม้กระทั่งซากก็หาไม่เจอแล้วค่ะ บางครั้งก็สงสารใจตัวเองมากค่ะ แต่มีน้อง ๆ ในบ้านกลอน คอยเป็น กำลังใจให้ พี่ปรางก็ชื่นใจแล้วค่ะ
20 กันยายน 2552 16:15 น. - comment id 1040829
คุณกษิณ ไฟรักร้อนแรงแกล้งเธอเล่า ยังวอนเว้าว่าเขายอมคืนสู่ เขาหายหน้าเหมือนแกล้งปิดประตู หมดรักรู้ว่าหลอกก็เต็มใจ รู้เขาหลอกยังเต็มใจให้หลอก. .................................................... ยอมแม้รู้คู่เขาเฝ้ามากหลาย ยอมแพ้พ่ายกายเจ็บเก็บใจไว้ ยอมรอคอยรอยช้ำย้ำทรวงใน ยอมบางใครไร้ลบกลบน้ำตา ถึงพี่ป๋องปุ๋ยจะว่าอย่างไร ปรางก็กำลัง ทำใจอยู่ค่ะ ก็รักเค้าไปแล้วนี่คะ
20 กันยายน 2552 16:21 น. - comment id 1040831
ครูแก้วประเสริฐ กราบขอบพระคุณครูมากเลยค่ะ ปรางยอมรับค่ะ ว่าบางครั้งการไล่เสียง อาจจะผิดเพี้ยนไปบ้าง การที่มีครูแก้ว และเพื่อน ๆ คอยแนะนำให้ ปรางน้อม รับค่ะ เนื่องจากสัมผัสได้ถึงความรักและ ปรารถนาดี สิ่งนี้ที่ปรางเสาะหามานานค่ะ ครั้งต่อไปปรางจะพยายามเขียนให้พลิ้ว มากกว่านี้ค่ะ คือ ครูผู้สั่งสอนปรางท่าน แรก ท่านเคยกำชับปรางไว้เสมอ แต่ ปรางเองไม่จำเลยค่ะ ท่านคงหน่ายบวก กับงานท่านยุ่งมาก ๆ ต่อไปปรางจะ เคร่งครัดและตรวจทานให้มากกว่านี้นะคะ ครูแก้วเตรียมลงหวายได้เลยค่ะ ขอให้ครูสุขภาพแข็งแรงนะคะ
20 กันยายน 2552 16:24 น. - comment id 1040832
พี่ปรางทิพย์ครับ ระวังนิดนะครับ มิน่าล่ะครับ อากาศช่วงนี้ ร้อนอบบอ้าว เพราะไฟ พี่ทิพย์ แผ่ซ่านไปทุกอณูนี่เอง
20 กันยายน 2552 16:28 น. - comment id 1040833
คุณก่องกิก ไฟมอดหมดสิ้นเชื้อไม่เหลือหลอ น้องจงรอเชื้อไฟจากใจพี่ เอาไฟรักใส่เชื้อเอื้ออารี ด้วยวจีหวานล้ำฉ่ำชื่นทรวง ............................................. ใจน้องเจ็บเหน็บหนาวราวสิ้นเชื้อ หากพี่เหลือเผื่อไฟบางใครหวง ด้วยคำหวานหว่านหรือคือคำลวง น้องนั้นห่วงบ่วงพรางพี่วางรอ ขอให้สุขอย่าได้สร่างนะคะ
20 กันยายน 2552 16:39 น. - comment id 1040835
ครูกระดาษทราย อย่าปลอยให้ไฟฟอนอันร้อนลุ่ม เข้ามารุมเผาทรวงให้ห่วงหา มองหลายอย่างสร้างสุขได้ทุกครา ปลอบอุราเพื่อนคนนี้ยินดีเคียง ................................................. เฝ้าลอบมองลองแล้วแก้วเพื่อนเอ๋ย เรื่องนี้เคยเฉยไว้มิใช่เถียง ด้วยความหวังครั้งผิดคิดร่วมเรียง วันนี้เพียงเสียงเตือนเหมือนปลอบโยน ขอบคุณในกำลังใจนะคะ แบบนี้ท้อไม่ ได้แล้วค่ะ
20 กันยายน 2552 16:40 น. - comment id 1040836
ใจปลายทาง ไฟในทรวงนี้ หนักหนาสาหัสนัก ยากนักจะดัได้ ................................................ ไฟมันลวกใจค่ะ แผลกำลังพุพอง กลัดหนอง พี่ปรางกำลังรักษาค่ะ ขอบคุณน้องอ้อมมากนะคะ ที่แวะ มาให้กำลังใจกันค่ะ
20 กันยายน 2552 16:43 น. - comment id 1040838
แก้วประภัสสร สวัสดีค่ะพี่ปราง แวะมาบอกราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่ ปวดหลังจังค่ะ หลับฝันดีนะคะ .......................................... น้องแบมคนเก่งของพี่ปรางคะ งานหนักน่ะสิคะ รักษาสุขภาพนะคะ แล้วอย่าปล่อยให้เป็นเรื้อรังนะคะ อาการ ปวดหลังเนี่ย พี่ปรางเป็นอยู่ค่ะ ปวดลาม มาถึงต้นคอ ยิ่งช่วงเครียด ๆ เนี่ย นอน ไม่ได้เลยค่ะ ดูแลตัวเองนะคะ
20 กันยายน 2552 16:56 น. - comment id 1040841
คุณกิ่งโศก ไฟลุกโชนเพราะเชื้อสุมกองฟืน โลมเลียกลืนลามกินกิ่งก้านขอน ทิ้งควันโชยโบยบินบดอัมพร วิหกว่อนโฉบล้อยามลมโชย ไฟลุกเลียมระอุอุรานั้น เหตุเชื้อชั้นจ่อจุดอารมณ์โหย จึงลุกโพลงพลุ่งพล่านระบัดโบย จำโอดโอยโรยล้าคราเผาทรวง ....แวะมาเยี่ยมครับ ...................................................... ไฟโลมเลียเพลียใจให้รุ่มร้อน ยากจะผ่อนวอนเว้าเร้าจากห้วง เพลิงเผาหมดบดสิ้นลิ้นคนลวง ความหึงหวงห่วงหาพาซ้ำเติม เชื้อไฟเก่าเฝ้าไหม้ให้ขื่นขม ทิ้งให้จมตรมเศร้าเร้าดังเพิ่งเริ่ม เพียงรักษายาใจไว้เหมือนเดิม มิเคลิบเคลิ้มเพิ่มอีกหลีกให้ไกล ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาเยี่ยมอาการค่ะ
20 กันยายน 2552 17:49 น. - comment id 1040850
น้องกวีน้อย ฯ พี่ปรางทิพย์ครับ ระวังนิดนะครับ มิน่าล่ะครับ อากาศช่วงนี้ ร้อนอบบอ้าว เพราะไฟ พี่ทิพย์ แผ่ซ่านไปทุกอณูนี่เอง ....................................................... โอย...อะไรจะขนาดนั้นคะ แค่เผาใจพี่ปราง คนเดียวก็แย่แล้วค่ะ อย่าให้ลามไปถึง ใจน้องชายเลยนะคะ
20 กันยายน 2552 18:26 น. - comment id 1040870
......เค้าไม่ได้หายไปไหนหน๊า กลับบ้านมาค่ะ เหนื่อยๆๆ ง่วงๆๆ เพิ่งมาคะ เมื่อวาน แว่บมาดูไฟในทรวง อิอิ
20 กันยายน 2552 20:23 น. - comment id 1040897
การรู้ความจริง บางครั้งก็เป็นสิ่งที่เจ็บปวด จงเก็บความรู้สึกเจ็บนี้ไว้เป็นบทเรียนในหัวใจ
20 กันยายน 2552 20:26 น. - comment id 1040898
ความรักเป็นสิ่งที่เข้าใจยากค่ะ บางครั้งก็รู้ว่า ควรทำยังไงแต่ก็ยัง ทำไม่ได้ แต่ความรักก็ทำ ให้ใจของเราเป็นสุข
21 กันยายน 2552 08:24 น. - comment id 1040977
มาเยี่ยมครับ ไฟในทรวง ดับด้วยน้ำในทรวงเนาะครับ
21 กันยายน 2552 08:41 น. - comment id 1040992
พี่ปรางสู้ๆๆๆๆๆ ดับไฟรักให้ได้น๊า..
21 กันยายน 2552 10:40 น. - comment id 1041064
ไฟรักมักดับยาก เพราะเราฝากไว้ที่ใจ เถ้ามักจะลามไว ถ้าเพียงใจถูกเติมเชื้อ
21 กันยายน 2552 12:31 น. - comment id 1041158
โอ้ไฟรักมักไหม้ไร้ที่สุด จนใจทรุดหยุดยากเกินพรากหนี เก็บความช้ำจำไว้ใต้ชีวี ชีวิตนี้มีไหมใครต้องการ กลอนเจ็บปวดดีนะ
21 กันยายน 2552 19:37 น. - comment id 1041349
ฉางน้อย เค้าไม่ได้หายไปไหนหน๊า กลับบ้านมาค่ะ เหนื่อยๆๆ ง่วงๆๆ เพิ่งมาคะ เมื่อวาน แว่บมาดูไฟในทรวง อิอิ ................................................... จ้า....พี่ปรางก็เพิ่งกลับมาจากบ้านเช่นกัน ไฟในทรวงเลยมอดไหม้ รอฉางน้อย มาดับไฟให้ง่ะ
21 กันยายน 2552 19:44 น. - comment id 1041353
คุณภัทราภา การรู้ความจริง บางครั้งก็เป็นสิ่งที่เจ็บปวด จงเก็บความรู้สึกเจ็บนี้ไว้เป็นบทเรียนในหัวใจ ......................................................... ใช่เลยค่ะ แต่ก็ดีกว่าเราไม่รู้เลยนะคะ หรือฟังคำรักแบบล่องลอย เจ็บตั้งแต่ ตอนนี้ ดีกว่า ที่จะเจ็บจนถอนตัวไม่ขึ้น นะคะ ขอให้คุณมีความสุขนะคะ
21 กันยายน 2552 19:52 น. - comment id 1041365
คุณกวีเดินดิน ความรักเป็นสิ่งที่เข้าใจยากค่ะ บางครั้งก็รู้ว่า ควรทำยังไงแต่ก็ยัง ทำไม่ได้ แต่ความรักก็ทำ ให้ใจของเราเป็นสุข ....................................................... ค่ะใช่ ทั้งสุขและทุกข์ค่ะ รักเพื่อรักมิใช่ไว้เพื่อครอบครอง คน อย่างปรางเลยต้องน้ำตาเช็ดหัวเข่าค่ะ ขอบคุณสำหรับคำปลอบใจนะคะ
21 กันยายน 2552 19:54 น. - comment id 1041368
คุณปติ ตันขุนทด มาเยี่ยมครับ ไฟในทรวง ดับด้วยน้ำในทรวงเนาะครับ ....................................................... ค่ะ จะพยายามดับไฟให้ได้นะคะ แต่ตอนนี้ลมกำลังโหมกระหน่ำค่ะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและมาเยี่ยม อาการนะคะ ขอให้คุณมีความสุขนะคะ
21 กันยายน 2552 19:56 น. - comment id 1041369
พิมญดา พี่ปรางสู้ๆๆๆๆๆ ดับไฟรักให้ได้น๊า. .................................. ค่ะ ได้แรงเชียร์จากน้องพิมคนสวย แบบนี้พี่ปรางไม่สู้ไม่ได้แล้วค่ะ ไฟมันกำลังโหมค่ะ
21 กันยายน 2552 20:14 น. - comment id 1041381
แจ้นเอง ไฟรักมักดับยาก เพราะเราฝากไว้ที่ใจ เถ้ามักจะลามไว ถ้าเพียงใจถูกเติมเชื้อ ....................................... ถ่านไฟเก่าเถ้าลุกโหม โดนเปลวโถมโลมมิเหลือ ใจร้าวไหม้ไร้จุนเจือ อยู่เพียงเพื่อเชื่อคอยใคร ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมกันนะคะ
21 กันยายน 2552 20:31 น. - comment id 1041389
คุณฝากฝัน โอ้ไฟรักมักไหม้ไร้ที่สุด จนใจทรุดหยุดยากเกินพรากหนี เก็บความช้ำจำไว้ใต้ชีวี ชีวิตนี้มีไหมใครต้องการ กลอนเจ็บปวดดีนะ ............................................... ชีวิตนี้มีไว้ให้เพียงเขา แม้ไร้เงาเฝ้าปองร้องเรียกขาน คิดหลบลี้หนีท้อทรมาน หากสงสารผ่านเลยเช่นเคยเป็น ขอบคุณอาจารย์มากค่ะที่แวะมา งานหนักดูแลสุขภาพด้วยนะคะ