ต่อจากคำกลอนที่ 80 ปลาโลมากระโดดโลดผยอง ลงฝในท้องทะเลลึกคึกเต็มที่ ทะเลงามแตกฟองโลล่องนที หลบลับลี้ยักย้ายตามสายธาร เกิดพายุพัดโหมโถมกระแทก คลื่นซัดแทรกซอกผาศิลาฉาน วลาหกตกดื่นปลาชื่นบาน ห้องละหานเหยหับซับพิรุณ สองประสานซบซุกคลุกเคียงกัน สองสุขสันต์ขันคิกระริกรุ่น สองสิบเจ็ดชันษาเพลินกามคุณ สองโอบอุ่นอิงแอบทุกแยบคาย จนล่วงเลยเวลาใกล้สายัณห์ จึงชวนกันแต่งกายแล้วผันผาย มาถึงแคร่เห็นแม่รอวุ่นวาย แต่งหน้าตายว่าเล่นน้ำจนค่ำลง ได้พบเพื่อนเหมือนพี่ที่กลางทาง จึงชวนย่างมานี่พี่เขาหลง เป็นเชื้อช่อหน่อผู้ดีมีเผ่าพงศ์ ข้าก็ปลงใจเชื่อว่าเชื้อพระยา พระคำนับรับคำนางอำพัน แต่ประหวั่นวุ่นจิตคิกหนักหนา จะเป็นข่าวร้าวฉานถึงมารดา จึงแสร้งว่าพูดเล่นใช่เป็นจริง ตัวฉันหรือชื่อชาติพลาดพลั้งผิด หลงทางทิศกลับบ้านคิดนานนิ่ง มาพบนางจึงขอรอพึ่งพิง ข้าอยู่สิงคำบ้านกันดารคน แสร้งบอกว่าเป็นคุณชายน่าอายนัก ท่านจงพักฟังว่าอย่าสับสน ข้าโกหกพกลมต้มตุ๋นคน คงไม่พ้นผิดโปรดลงโทษทัณฑ์ นางอำไพแม่อำพันว่าฉันนี้ ก็ปรานีลูกชาติแต่หวาดหวั่น เรามีสามแม่ลูกรักผูกพัน พ่อขอบงมันหมีกันฟัดจนตาย ***ฝ่ายคำแพงนางเดียวเที่ยวหาน้อง หน้าหม่นหมองกลับมากระสับส่าย น้องตัวดีพี่จะตีชีวีวาย ค่ำแล้วหายอยู่ไหนไม่กลับเรือน ครั้นถึงบ้านพบแขกแปลกใจนัก เห็นน้องรักยืนเอียงเคียงชายเพื่อน พิศวงหวั่นจิตคิดฟั่นเฟือน จึงเอ่ยเอื้อนถามมารดาว่าชายใด แม่จึงเล่าลายเรื่องตามเบื้องบอก เขาคนนอกเวทนาค่อยปราศรัย คำแพงพิศคิดมากหลากอกใจ คนอะไรผิวพรรณมีเผ่าพงศ์ จึงเอ่ยว่าราตรีนี้เชิญพักผ่อน ในสำนักเราก่อนค่อยจรส่ง เป็นบ้านป่าเมืองเขาลำเนาพง แม้นค่ำลงพักผ่อนนอนรอวัน แล้วนางจัดสำรับวางกับข้าว เนื้อย่างลาวหอมกลิ่นเป็นชิ้นหั่น ต่างล้อมวงกินอร่อยคอยแบ่งปัน ต่างสุขสันต์สำราญสานไมตรี คำแพงจัวดที่นอนบ่อนของพ่อ มีคำขอให้ชาตินอนบ่อนนี่ ถึงเที่ยงคืนอำพันอ่อนร้อนฤดี แอบมาที่ห้องพ่อต่อว่าแฟน อุตส่าห์ปลงใจรักสมัครมาด โอ้พี่ชาติมาหลอกกันฉันอายแสน จะเอาหน้าไว้ไหนในดินแดน มามีแฟนคนโกหกอกตรอมตรม ชาติพูดปลอบชอบรักจึงจำเป็น เพราะได้เห็นอำพันงามสุดห้ามข่ม อยากเป็นคู่ชู้ชื่นอารมณ์ชม จึงจ่อมจมไม่จากพรากแม่นาง ช่างปากหวานสานคำรำพันเพราะ มาประเหลาะลวงเล่นเป็นของว่าง ท่านกลับไปใจคิดจะแต่งนาง หรือจะร้างลาลับไม่กลับมา พี่ไม่ลืมปลื้มรักหนุนตักน้อง จะขอครองร่วมชาติศาสนา พี่ไปแล้วไหนเลยจะลืมลา จะอุตส่าห์รวมสินแต่งกินนอน ให้เจ้ารอพี่พร้อมกล่อมพ่อแม่ ท่านเหลียวแลแล้วมาแต่งแจ้งกระฉ่อน อย่าวิตกอกหนาอนาทร หลับพักผ่อนเถิดหนาอย่าร้าวราน 100 คำกลอน แล้วโลมลูบจูบซ้ำคลำเนื้อนุ่ม เข้าลอดซุ้มชลกระฉอกละลอกฉาน สนิทเนื้อแนบรักตระหนักนาน เสนอสนานซ่านสนองสองเปรมปรีดิ์
ปติ ตันขุนทด 15 ก.ย. 2552 18:17 น. - ID 129178 
978
0
0
15 กันยายน 2552 23:20 น. - comment id 1039133
เริ่มจำความเดิมไม่ได้แล้วสิ... ง่วงจัง...ราตรีสวัสดิ์นะคะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
