บนโต๊ะมีถ้วยกาแฟวางอยู่สองใบ ถูกทิ้งให้คว่ำอยู่อย่างเดียวดาย ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะไปสัมผัสมันอีก ในเมื่อเจ้าของของมันได้จากไปแล้ว ใช่ เธอจากฉันไปแล้ว และไม่มีวันหวนกลับมาอีกเลย รอยคราบกาแฟจางๆที่จับอยู่ เหมือนความคิดถึงที่ยังคงร่ำร้องของถ้วยกาแฟ ถึงเจ้าของของมัน... ม่านควันแห่งความเศร้า ปกคลุมทุกอณูอากาศภายในห้อง ไกลออกไป ไกลออกไปทุกที ฉันหยิบถ้วยมาใบหนึ่ง หลับตาแล้วขว้างมันออกไปสุดแรง เศษแก้วแหลกละเอียดเต็มพื้น ไม่ต่างอะไรกับหัวใจของฉัน ในตอนนี้ ไม่สิ บางทีอาจมากกว่านั้นด้วยซ้ำ ฉันมองไปที่โต๊ะอีกครั้ง เหลือถ้วยอันว่างเปล่าแค่เพียงใบเดียว แค่ใบเดียวก็เพียงพอแล้วสำหรับกาแฟอันหอมกรุ่น ของเช้าวันใหม่ที่สดใส แก้วใบเดิมที่น้ำข้างในนั้น ถูกชงด้วยผงกาแฟและหยดน้ำตา
Saran 31 ส.ค. 2552 12:38 น. - ID 128805 
1902
0
0
1 กันยายน 2552 00:01 น. - comment id 1034120
ได้อารมณ์มากครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
