..........สิบสี่กุมภ์เวียนมาหาอีกครั้ง ฉันยังนั่งน้อยใจใฝ่ฝันหา เธอจากไปไม่หันหวนกลับมา ช้ำน้ำตาพาเศร้าเคล้าระทม ..........นึกถึงครั้งยังเยาว์ที่เราสอง มานั่งมองหมู่ดาวสกาวสม มองจันทรานาทุ่งท้าสายลม ตอนนี้ตรมจมทุกข์ไร้ผู้ใด ..........อยากจะพับแผ่นฟ้ามาสักครึ่ง เพื่อส่งถึงยังคนเคยเคียงใกล้ แม้ตอนนี้ตีจรจากกันไกล ถึงอย่างไรยังนักนักแก้วตา ..........อยากจะเขียนข้อความลงบนเมฆ อยากจะเสกให้เธอแหงนมองฟ้า ก็จะเห็นอักษรกลอนใจว่า รักเธอกว่าฟ้าเดียวจะบรรยาย