ดึกมากแล้ว ราตรีคงหลับไหล ดวงดาวถามดวงจันทร์ว่า "ตั้งแต่เรารู้จักกัน ฉันยังไม่รู้จักคนรักของเธอเลย บอกให้ฉันรู้ได้หรือไม่" เพียงเท่านั้นแก้มนวลขาวก็เปล่งปลั่งยิ่งขึ้น พลางส่องแสงไปยังหมู่ดาว "คนรักของเธออยู่ในกลุ่มดาวเหล่านั้นหรือ" แก้มที่ขาวเปล่งปลั่งนวลใสคล้ายกับว่าจะเอ่ยอะไรบางอย่าง ได้แต่นิ่งเงียบ กิ่งไม้โบกส่ายไปมาแทนคำตอบ "แล้วใครคือคนรักของเธอกันเล่า ฉันอยากรู้จริงๆ" แก้มที่ขาวปลั่งเปล่งใสยิ่งขึ้นกว่าเดิมพลางเอ่ยว่า "คนรักของฉันอยู่ไม่ไกลจากฉันและเธอเท่าไรหรอก" "งั้นเค้าก็อยู่แถวนี้นะสิ" "เธอเข้าใจถูกแล้ว" "เค้าอยู่เป็นเพื่อนฉันในคืนที่ฉันอ้างว้าง เป็นแสงสว่างในคืนที่ฉันอ่อนแสง แม้คืนไร้แสงดาวก็ยังเคียงคอยปลอบโยนฉัน" "แล้วเค้าอยู่กับเธอทุกคืนเลยหรือ ทำไมฉันไม่รู้จักคนนั้นล่ะ" "เธอรู้จักเค้าแน่นอน รู้จักดีเลยล่ะ" "เค้าอยู่ใกล้ฉันด้วยในคืนนี้" "ใครกันหรือฉันอยากเห็นจัง" "ก้มลงมองผืนน้ำข้างล่างดูสิ รู้สึกว่าตอนนี้เค้ากำลังเขินฉันจนแก้มแดงเลยล่ะ"
Saran 28 ก.ค. 2552 13:46 น. - ID 127996 
1097
1
0
29 กรกฎาคม 2552 09:43 น. - comment id 1020684
อ่านแล้วค่ะ และก้รักแล้วด้วย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
