เหม่อมองท้องฟ้าเทา เงียบซึมเซาตั้งเค้าฝน น้ำตารินเอ่อล้น ในกมลคนเดียวดาย หยาดฝนหล่นไหลริน อยากลืมสิ้นใจสลาย ลิ้นเล่ห์เพทุบาย ช่างเหลือร้ายซ่อนปลายคม มืดมนราตรีกาล มิพ้นผ่านใจพาลขม หรีดหริ่งร้องระงม ยิ่งจ่อมจมตรมอุรา ดึกสงัดลมสงบ ยอมสยบอยู่เอกา กี่หนทนรอท่า หมดราคาความสำคัญ ฟ้าหม่นคนใจหมอง สิ่งหวังปองฟ่องลอยฝัน โหยไห้ใจจาบัลย์ เปลี่ยนแปรผันและห่างไกล มุมเก่าหมองเซาซบ คงเร้นหลบไปไหนไหน หมดเยื่อมิเหลือใย น้ำตาไหลในค่ำคืน... กันนาเทวี ๑๒ กรกฎาคม ๒๕๕๒
12 กรกฎาคม 2552 22:59 น. - comment id 1013470
แวะมา อยู่เป็นเพื่อนพี่กันนาครับ
12 กรกฎาคม 2552 23:06 น. - comment id 1013473
รัมณีย์ ขอบคุณค่า อย่างน้อยก็ไม่เดียวดาย เดี๋ยวไปละค่า ต้องพักผ่อนละ สว. ดึกมากไม่ดี อิอิ
12 กรกฎาคม 2552 23:15 น. - comment id 1013478
โอ๊ะโอ๋...งอย่าร้องไห้นะคะ มาอยู่เป็นเพื่อนอีกคนค่ะ... รับรองคืนนี้ ไม่เดียวดาย เดี๋ยวให้คุณต้าร้องเพลงให้ฟังค่ะ อิอิ...วุ้นเส้นคอยตีกลองให้
12 กรกฎาคม 2552 23:24 น. - comment id 1013480
กิตติกานต์ ขอบคุณค่าน้องวุ้นเส้น เห็นชื่แล้วหิวเลย สั่งยำวุ้นเส้นสักจานได้ไหมนี่ อิอิ
12 กรกฎาคม 2552 23:44 น. - comment id 1013484
ท้องฟ้าสีเทา ช่างเหงา และเดียวดาย น้ำตาหล่น ลงเป็นสาย สุดแสนเศร้า คุณกันนา มีปรางอยู่เป็นเพื่อนค่ะ
13 กรกฎาคม 2552 00:01 น. - comment id 1013486
ปรางทิพย์ ขอบคุณคุณปรางมาอยู่เป็นเพื่อนอีกคน ไม่เดียวดายแล้ว อิอิ
13 กรกฎาคม 2552 01:59 น. - comment id 1013505
พี่กันนา ถึงกายจะเดียวดาย แต่ถ้าใจยังมีรัก ก็สุขใจได้นะคะ
13 กรกฎาคม 2552 05:13 น. - comment id 1013518
คืนเดียวดายนี่หนูนางฟ้าหลบไปนอน และร้องเพลงทำใจค่ะ...
13 กรกฎาคม 2552 06:25 น. - comment id 1013525
อนงค์นาง ก็น่าจะเป็นเช่นนั้นนะ แต่บรรยากาศชองคืนเดียวดาย ก็เหงาจับจิตเลยแหละค่ะ
13 กรกฎาคม 2552 06:29 น. - comment id 1013526
Salukpin แต่ละคนก็ต่างมีวิธีแก้ความเดียวดาย ้วยวิธีการต่างๆกันนะคะ เพื่อมิให้ ความเหงาทำร้ายใจเราจนเกินไป ป้ากำลังจะทำใจให้คุ้นชินและเป็น เพื่อนกะคุณ เห งา อยู่ค่ะ
13 กรกฎาคม 2552 07:30 น. - comment id 1013543
ใครหนอช่างทำได้ ให้เปลี่ยวกายใจหม่นหมอง ถึงกลับน้ำตานอง ให้เศร้าหมองคืนเดียวดาย ให้ผ่านในคืนนี้ วันพรุ่งนี้สุขสดใส ความหลังต้องทำใจ เพื่อวันใหม่สุขสมหวัง สวัสดีค่ะพี่สาว...สู้ๆๆๆๆ
13 กรกฎาคม 2552 07:45 น. - comment id 1013546
นกยูง สวัสดีจ้า ดีจังเอากาพย์มาแจมด้วย อิอิ ดีทีเดียวนะเนี่ย วันนี้มิเดียวดาย เพื่อนหญิงชายมายิ้มเยือน เหงาเศร้าก็หายเลือน เรามีเพื่อนที่แสนดี
13 กรกฎาคม 2552 07:56 น. - comment id 1013551
ไม่เดียวดายครับ อย่างน้อยก็มีบ้านกลอนให้ระบายครับ
13 กรกฎาคม 2552 08:19 น. - comment id 1013559
อินสวน แน่นอนที่สุดค่ะ บ้านกลอนบำบัด ไงคะคุณหมอ อิอิ
13 กรกฎาคม 2552 08:49 น. - comment id 1013561
มาอยู่เป็นเพื่อนด้วยคนครับพี่กันนาฯ ..แม้คืนเหงาว่างว้าง.....เดียวดาย หาเปล่าเปลี่ยวใจกาย....ผ่าวพ้อง ยังมีที่หนึ่งผ่อนคลาย.....หมองหม่น...อาดูร ณ..ที่นี้มากพี่น้อง.......กล่อมให้...หายครวญ ...
13 กรกฎาคม 2552 09:50 น. - comment id 1013577
""" เงียบเหงาและเปล่าว่าง สุดอ้างว้างร้างที่หมาย โดดเดี่ยวเพียงเดียวดาย ดั่งเงาร้ายรายรอบตัว กันนาเทวี เปลี๋ยนไป กลอนละเมียดละไมมาก.. ได้อารมณ์มาก
13 กรกฎาคม 2552 10:54 น. - comment id 1013637
พีป้ากันฯกลอนหวานขึ้นทุกวันเลยค่ะ ใครหนอ ช่างใจร้ายปล่อยให่พี่สาวเรา อยู่เดียวดายค๊า คิดถึงพ่เสมอค่ะ บริษัทอื่นบอกว่าเงียบๆ ของแบมงานตรึมเล้ย
13 กรกฎาคม 2552 13:45 น. - comment id 1013701
โลกไม่โสภาเอาเสียเลยนะคะยามเดียวดาย
13 กรกฎาคม 2552 14:32 น. - comment id 1013770
คืนนี้เราอาจจะเดียวดาย แต่คืนต่อ ๆ ไปเรายังไม่ทราบค่ะ....
13 กรกฎาคม 2552 15:45 น. - comment id 1013832
แวะมาอยู่เป็นเพื่อนกันและกันนะคะ.. จะได้ไม่เดียวดายไง...จะรู้สึกดีขึ้นไหมเนี่ย...
13 กรกฎาคม 2552 18:53 น. - comment id 1013931
คืนนี้จะแอบไปอยู่เป็นเพื่อนนะคะ..
13 กรกฎาคม 2552 19:18 น. - comment id 1013936
เป็นไปได้ไงครับ ผมลืม ป่วน คุณป้า กันนา คนสวย ผมนึกว่า เม้นท์ไปแร้ววว ถ้าคืนไหน คุณป้า เดียวดาย ก็มองไปที่ท้องฟ้า ผมไม่ได้บอกว่า มีหน้า ผมท้องฟ้านะครับ อิอิ ให้มองสังเกตุดีๆ นะครับ ยิงตอนดึก เพ่งดีๆ อาจจะมี แชว้บบบๆๆๆ อิอิ พวก กระหง กระหัง อะไรทำนองนี้ เห้อออ มุขนี้ น่ากลัว คนยิ่งเดียวดาย เอางี้ดีกว่า ครับ โรแมนติค มุขนั้น ถือว่าฟาล์ว ถ้าเมื่อไรที่รู้สึก เดียวดาย ในโลกกว้าง ให้ร้องเพลง ว่า "รักคนมีคู่ ถึงรู้ว่าผิดศีลธรรม แม้หัวใจจะซ้ำ..." พอครับ รุ้สึก วันนี้ มุขแป๊ก อิอิ เป็นจอมป่วน ในยุทธภพนี้ครับ อิอิ
13 กรกฎาคม 2552 20:22 น. - comment id 1013952
กิ่งโศก......... ขอบคุณค่ะ เพื่อนดีดี ทำให้เราอุ่นใจไดเสมอค่ะ
13 กรกฎาคม 2552 20:31 น. - comment id 1013953
ฝากฝัน.. ในคืนเดียวดาย เหงาคือเพื่อนแท้ ปล่อยตามกระแส แล้วแต่ชะตาจะพาไป ขอบคุณที่ชมและเชียร์ อิอิ
13 กรกฎาคม 2552 20:34 น. - comment id 1013955
แก้วประภัสสร ไม่มีอะไรในกอไผ่หรอกน้องแบม ป้าเพียงแต่จินตนาการไปเรื่อยเปื่อย จะว่ากลอนพาไปก็คงใช่ งานหนักพักผ่อนบ้างนะคะ
13 กรกฎาคม 2552 20:36 น. - comment id 1013956
เพียงพลิ้ว ใช่ค่ายามเดียวดายก็เหมือนเพลงที่ว่า หากเรายิ้มโลกก็ยิ้มด้วย หากเราเศร้าเราเศร้าคนเดียวไงคะ
13 กรกฎาคม 2552 20:38 น. - comment id 1013957
whitelily แต่ละคืนละวันก็ผันแปรเปลี่ยนไป หาอะไรจริงแท้แน่นอนไม่ได้น้อ
13 กรกฎาคม 2552 20:40 น. - comment id 1013959
charmanao ชื่นใจจัง มีเพื่อนมานั่งด้วย หลายคนละค่ะ อิอิ ขอบคุณค่ะ
13 กรกฎาคม 2552 20:43 น. - comment id 1013961
ครูพิม... แอบมาเป็นเพื่อนป้า แล้ว ผอ.ท่านไม่ว่าเอา เหรอคะ พักนี้ยิ่งสวยขึ้นๆเสียด้วยสิ อิอิ
13 กรกฎาคม 2552 20:51 น. - comment id 1013964
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ โอ๊ะ โอ๋ ลืมกันได้ไง ต้องมาป่วนป้าคนสวยให้ได้สิ อุตส่าห์แต่งกลอนหวานให้ป่วน โห เวลาเงียบเหงาเดียวดายนี่มองฟ้านึก ว่าจะเจอกวีน้อย...คนหล่อ กลับเจอ กระหง กระหังเลยเหรอ บรื๋อ ไม่เอาดีกว่าไม่ชอบเดี๋ยวกระสือสาว จะมาตามล่าเอา อิอิ อ้อ...เพลงที่ฝากมาให้ร้องเวลาเหงา ร้องยังไงนี่ ไม่เคยได้ยิน กวีน้อย ร้องได้ ช่วยสอนร้องหน่อยสิ อิอิ
13 กรกฎาคม 2552 21:38 น. - comment id 1013988
อากาศร้อนนอนไม่หลับสิท่าเขาว่าหลังวันอากาศร้อนมักมีฝนตามมาวันนี้ฝนตกหนักครึ่งวันเลย พี่เรากลับกลายเป็นเดียวดายแล้ว
13 กรกฎาคม 2552 22:43 น. - comment id 1014023
ลืมเสียเถิดความหลังที่ฝังร้าว อาจเหน็บหนาวใจบ้างล้างขื่นขม ลบอดีตที่กรีดใจให้ระทม อย่าปล่อยใจจมปักกับรักลวง เขาไม่รักเราจริงจึงทิ้งขว้าง เกิดช่องว่างห่างไกลไร้ห่วงหวง จงดับไฟรุมเร้าแผดเผาทรวง รักษาดวงใจเราเท่านั้นพอ แวะมาเยี่ยมและขอแจมกลอนด้วยค่ะฝักตกหนักและติดต่อกันหลายวันดุแลสุขภาพนะคะ
14 กรกฎาคม 2552 09:02 น. - comment id 1014091
คืนนั้นผ่านไปแล้ว มาลุ้นคืนนี้ใหม่ค่ะ...
14 กรกฎาคม 2552 12:47 น. - comment id 1014195
อ่านกลอนไปมองภาพซาบซึ้งซ่าน ด้วยพึ่งผ่านเวลาจนมาเสนอ ต่อพี่น้องสหายรักจักบำเรอ พลิ้วหวานเสมอรจนาจนมาเพลิน กาพย์ยานีบริสุทธิ์ดุจม่านเมฆ ใยเอกเขนกเดียวดายใส่แนวเขิน หรือว่าพรากจากรักมักส่วนเกิน อ่านเสียเพลินอนิจจาคืนราตรี. คิดถึงเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.