...บรรยายความตามวิสัยคนใจเปลี่ยว เขียนมาถึงครั้งนี้นานทีเดียว ก็ใช่ว่าจะเชิงเชี่ยวชำนาญกลอน... ครั้นจะจับคำร้อยเป็นถ้อยพจน์ ให้ปรากฏเลื่องลือชื่อกระฉ่อน สำนวนก็ขัดเขินเกินสุนทร จึงขอวอนว่าคำธรรมดา ด้วยใกล้วันครูกลอนสุนทรภู่ อยากจะเขียนเชิดชูให้หรูหรา แต่ก็แสนอาภัพอัปรา ด้วยภาษาโบราณเขาพาลทิ้ง ดีแต่เขียนกลอนเปลี่ยวเที่ยวจีบสาว เพราะโง่เขลาจะลัดเลี้ยวเกี้ยวผู้หญิง คำโบราณเขาไม่ฟังนิจจังจริง ได้แต่นิ่งอึ้งอดรสภิรมย์ จึงคิดพึ่งเหล้ายาสุราบาน อุตส่าห์ทานกล้ำกลืนทั้งขื่นขม จนเมามายกายเย็นจะเป็นลม ยิ่งตรอมตรมคิดถึงขวัญกลั้นน้ำตา ใครว่าเหล้าลิ้มแล้วจะลืมทุกข์ มันกลับปลุกความเศร้าเข้าหนักหนา เหมือน้ำมันราดไฟไหม้ลามมา อนิจจาช่างเขลามิเบาเลย ด้วยจิตซื่อถือว่ายุพาภักดิ์ จนร้างรักร้อนไหม้นะใจเอ๋ย ช่างทำกันแม่คุณคนคุ้นเคย พอชิดเชยแล้วก็มานิราไกล อันคนทุกข์ชุกทั่วเหมือนตัวพี่ ภคินีจึงร้างจิตพิสมัย แต่เอาเถิดทุกข์กี่วันไม่บรรลัย จะจำใจหวังน้องประคองคอย พอตกค่ำย่ำยามเป็นความฆ้อง ถึงหม่นหมองรัญจวนหวนละห้อย คิดถึงพักตร์รักเก่าเจ้าน้องน้อย ก็ล่องลอยวิมานฟ้าหนักหนาแล้ว ถึงอยู่เดียวเปลี่ยวจิตให้คิดถึง จะคำนึงเป็นทำนองสู่น้องแก้ว จะร้อยกรองลองวจีพอวี่แวว วิเวกแว่วสู่ขวัญให้หันคืน ฯ 3:02 23/6/2552
"เพชรสังคีต" 23 มิ.ย. 2552 03:11 น. - ID 127008 
1740
0
0
23 มิถุนายน 2552 09:08 น. - comment id 1004031
อนิจจาเพชรสังคิตประณีตรัก เหมือนศรปักแล้วถูกถอนร้าวรอนศรี จำต้องร้างลาเจ้าเยาว์ภคินี ทุกข์ใดมีจะเทียมเรียมเสี้ยมสอนมา อันว่าเหล้าดื่มเข้ามักเมาหนัก แต่เมารักมึนมายเมากว่าเหล้ายา ถึงว่าดื่มเพื่อลืมนุชสุดบูชา เมาสุรายังมิเท่าที่เมานวล ดั่งความทุกข์ซุกซ่อนมาอ้อนอวด แสนเจ็บปวดแปลบตรอมมิหอมหวล เอเถิดทุกข์ทวีมาชี้ชวน ให้เจ็บจวนครวญครางช่างปะไร ยังมิตายวายหลับดับชีพชนม์ จะลืมคนหนึ่งคนได้ไฉน จึงร้อยกรองลองกลอนอ้อนทรามวัย เผื่อคราใดหันกลับจะรับนาง.... เอาใจช่วยครับ คงมิว่ากัน ยามแอบรักใครไม่สมใจก็ยังเศร้า ยามที่เขาจากไปใจก็เจ็บ ผิดหวังแล้ว มัวแต่กินเหล้าคงไม่ได้ช่วยอะไรได้มาก ยังไงก็...สู้ๆๆ ครับ
23 มิถุนายน 2552 09:37 น. - comment id 1004039
มารอลุ้นให้น้องน้อยคืนเรือนเร็ว ๆ ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
