ยอมโกรธโทษตัวชั่วเอง

ศาลาไทย


คำเอยเคยคุ้นอุ่นนัก                       งดงามยามรัก
หวานแว่วแผ่วพจน์รดริน
น้อยหนึ่งพึงเพียงเสียงพิณ               หยาดดลยลยิน
กล่อมจิตจับใจไหวหวาม         
อิ่มอาบซาบซึ้งตรึงตาม                      คารมคมความ
ผูกมัดรัดเกี่ยวเกลียวใจ
ห่อนแจ้งแฝงเล่ห์เสน่ห์ใน                เจตน์จงหลงใหล
ติดบ่วงลวงแล้วแก้วตา 
ราวสรวงห้วงรักชักพา                       คร่ำครวญหวนหา
หอมกรุ่นอุ่นอ้อมถนอมนาน
คืนวันผันลับกับกาล                          จืดจางทางผ่าน
ถ้อยคำทำเหน็บเจ็บใน
เสียแรงไว้เนื้อเชื่อใจ                       น้ำตาบ่าไหล
หลั่งล้นท้นทบกลบทรวง
หักจิตติดตามถามทวง                       ขอลืมคนลวง
ใจลาญผลาญยับกับมือ
เสียทีชี้ชัดสัตย์ซื่อ                             ที่แท้แค่คือ
คมมีดกรีดซ้ำย่ำยี
กรวดน้ำคว่ำขันวันนี้                        ไม่ขอต่อตี
ยอมโกรธโทษตัวชั่วเอง
สิงหาคม ๒๕๔๓				
comments powered by Disqus
  • แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า

    26 มีนาคม 2545 18:53 น. - comment id 42737

    แต่งดีครับ ...... ไม่ทราบว่าใช่ ศาลาไทยที่ไปออกแฟนพันธุแท้ป่ะครับ น่าจะคนเดี่ยวกันน่ะครับ...
  • ศาลาไทย

    28 มีนาคม 2545 08:51 น. - comment id 43000

    ศาลาไทยที่ไปออกแฟนพันธุแท้...?

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน