ตั้งแต่หนาวเมื่อคราวนั้นฉันแพ้พ่าย ใจก็หมายให้หายเศร้าความเหงาหงอย พยายามห้ามคิดปิดร่องรอย ไม่ยอมปล่อยให้พลอยว่างร้างจากงาน ก็นานแล้วที่แคล้วคลาดพลาดจากรัก ความอกหักยังปักแน่นแสนสงสาร ในหัวใจไม่ลืมหนอทรมาน เหมือนมันผ่านเมื่อวานก่อนนอนปวดใจ หนาวถึงฝนยังหล่นรินกินน้ำตา ยังพร่ำหาค่ารักเก่าเหงาหวั่นไหว ความเจ็บปวดรวดร้าวผ่าวทรวงใน ใจเป็นไข้ไร้รักษายาไม่มี เพราะพิษรักปักใจให้เรื้อรัง ยังเกาะกรังฝังแน่นแผ่นอกนี่ ฝังรากลึกผนึกยังห้องทั้งสี่ ใจจึงมีแต่ชี้ช้ำจำไม่วาย คงจ่อมจมบ่มพิษติดแน่นหนา กาลเวลารักษาได้คงไม่หาย ตราบชีวิตลิขิตอยู่ไม่รู้คลาย จนสุดท้ายลมหายใจได้สิ้นลง
970
3
0
6 มิถุนายน 2552 16:14 น. - comment id 995956
ก็คนมันลืมยาก... ..และยากที่จะลืมได้ลง ..
6 มิถุนายน 2552 16:29 น. - comment id 995960
เรื้อรังนานๆคงชินไปเองนะคะ ^_^
6 มิถุนายน 2552 18:23 น. - comment id 996023
พิษรักรุนแรงเหลือเกินนะคะ เพชรพรรณราย แวะมาส่งกำลังใจให้นะคะ ว่าง ๆ แนะนำน้องใหม่อย่างฟองคลื่นด้วยนะคะ
7 มิถุนายน 2552 00:30 น. - comment id 996151
แผลมะเร็งแรงร้อนว่าร้ายนัก กลับพ่ายแพ้แผลรักลึกฉมัง เพราะลุกลามพิษรักแผลเรื้อรัง ทั้งชีวิตภินท์พังแทบเสียคน ต้องเอาน้ำมันยางมาทั้งกินทั้งทา อิอิ น้ำมันยางที่เขาเอาไฟลนต้นยางได้น้ำมันมาเป็นตำราชาวบ้านกินแล้วแผลมะเร็งเรื้อรังหายได้
7 มิถุนายน 2552 22:59 น. - comment id 996503
พิษรักครั้งนี้ดูหนักเอาการอยู่เหมือนกันนะค่ะ เอาเป็นว่ามาช่วยสมานแผลค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
