..ความจริงเป็นเช่นนี้ ตรองดู รักก่อนเคยเชิดชู ยิ่งล้ำ เหมือนดังหนึ่งพธู เคียงคู่ ใจนา ไฟอุ่นคุอยู่ ย้ำกรุ่นข้างกลางใจ ..แผดร้อนย้อนรุ่มเร้า รุกลาม เผาร่างรักในความ หม่นไหม้ ดวงจิตจึ่งเสื่อมทราม จมสู่ อเวจี ใจนี่กลับสิ้นไร้ หม่นม้วยวอดวาย ..ความรักนั้นคือไฟ เผาจิตใจให้ขาดรอน อบอุ่นในแรกตอน แต่กลับร้อนมาวอดวาย ดวงใจเคยอุ่นรัก ไม่นานนักต้องสลาย เคยใกล้ในใจกาย แต่สุดท้ายต้องไหม้มน