๐แสบแสนเศร้าจิตต์คิดหวนไห้ ชีวิตไยไร้รักหักใจเผลอ ฟ้าฝนพรำซ้ำซัดตะพัดเบลอ ไขว่คว้าเหม่อเพ้อหลงต้องปลงใจ ๐ค่าต้อยต่ำซ้ำติดดิน..ยินวัชพืช อยู่ฝืนฝืดฝาดขมระทมไฉน คนมีรักภักดิ์ดีอยู่ที่ใด สงสารไหมหญ้าดอกออกข้างทาง ๐ยินเสียงหนึ่งรำพึงรำพันโหย หมายมอบโปรยโรยรักหักหมองหมาง อยากรับรักปักใจไว้กอดกาง สำนึกวางห่างหายกลัวไร้เงา ๐ด้วยค่าไร้ตายซากซ้ำรากหลุด ยากยื้อยุดมุดดินคืนถิ่นเก่า พลันร่วงโรยโปรยปลิดลิดกิ่งเบา พร้อมอับเฉาเน่าตายไร้จุดยืน ๐ "ถึงถากถางถ่มเถื่อนคนเบือนหนี ทำหน้าที่พลีร่างพลางหยิบยื่น ปกคลุมดินถิ่นมารดาทุกคราคืน รอชีพฟื้นตื่นใหม่ใต้ฟ้าคราม"
4 มิถุนายน 2552 18:55 น. - comment id 994818
ทุกสรรพสิ่งล้วนงามตามรู้สึก หากไม่นึกเหยียบย่ำย้ำหยาบหยาม หากจิตใจไหลเวียนคอยเปลี่ยนตาม ดอกหญ้างามอยู่เสมออย่างเธอเป็น มาเยี่ยมอ่านกลอนงาม ครับ
4 มิถุนายน 2552 19:18 น. - comment id 994823
ถึงแม้จะเป็นหญ้า ก็มีค่าควรแก่ดินนะคะ แต่งกลอนเพราะจังค่ะ
4 มิถุนายน 2552 19:43 น. - comment id 994846
คุณคนกุลา.. กลอนยอดเยี่ยมเลยครับ.. ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ....
4 มิถุนายน 2552 19:44 น. - comment id 994848
คุณฟองคลื่น... แกล้งชมอ๊ะป่ะ...ดีใจนะเนี่ย... อ่ะ.. ให้แทนคำขอบคุณ
4 มิถุนายน 2552 19:50 น. - comment id 994859
เพราะจริง ๆ ค่ะ จะแกล้งชมเพื่อประโยชน์อันใดคะ ติดตามผลงานของคุณหลายเรื่องแล้วค่ะ ขอบคุณสำหรับดอกไม้นะคะ ว่าง ๆ แนะนำฟองคลื่นด้วยนะคะ
4 มิถุนายน 2552 21:11 น. - comment id 994955
มาให้กำลังใจค่ะ ถึงจะไร้ค่ายังไง แต่ก็ไม่ไร้ค่าในสายตาเพื่อนคนนี้นะคะ จะใบหญ้าหรือดอกหญ้า ก็มีค่าได้นะคะ ถ้าคนที่เรารักเป็นคนมอบให้ ของทุกสิ่งทุกอย่างในโลกล้วนมีค่าในตัวของตัวเองเสมอค่ะ งานกลอนเพราะดีค่ะ ใช้คำได้สวยดี
4 มิถุนายน 2552 21:17 น. - comment id 994963
แวะเข้ามาอ่านผลงานครับ
4 มิถุนายน 2552 21:19 น. - comment id 994966
...ใช่ดอกหญ้าต่ำต้อย......เพียงพื้น...แม่เอย ..โชยร่อนขจรดื่น..........เฟื่องฟุ้ง ภมรจ่อมลืมตื่น......คราร่ำ ...ยลกลิ่น ลืมกลิ่นฟ้า..เชยรุ้ง....แต่งแต้ม ผกาดิน
5 มิถุนายน 2552 05:38 น. - comment id 995111
. ๐ ดอกเอ๋ยดอกหญ้าหน้าสายฝน ยืนสู้ทน..วสันต์กระหน่ำ..มิครั่นคร้าม โบกสะบัดพัดระเนนเอนลู่ตาม ใต้ฟ้าครามเห็นดอกหญ้าละลานตา ๐ เก็บดอกหญ้าแสนสามัญกำนัลเพื่อน ดอกหญ้าเกลื่อนไร้กลิ่นเหมือนสิ้นค่า ไม่สดสวยไร้สีสันแสนธรรมดา คอยโบกลาเพื่อนกมลคนสัญจร ๐ ถึงต่ำเตี้ยเรี่ยดินไปไม่สูงส่ง แต่ทะนงอดทนมั่นปานสิงขร ท้าสู้ฝนทนแสงแดดแผดเผาร้อน เพื่อนคนจรเดินทางไกลตามรายทาง ๐ ไม่สดสวยผูกใจมัดตัดมาปลูก หรือพันผูกเพาะไว้ในกระถาง แต่ซื่อสัตย์เคียงมิตรทุกทิศทาง ไม่เลือนลางอยู่ดำรงคงเผ่าพันธุ์ ๐ แม้เพื่อนเห็นคุณค่าราคาน้อย จงรับร้อยเก็บไว้หนาดอกหญ้าฉัน ใส่สมุดทับไว้ให้นานวัน ของกำนัลเพื่อนคนนี้ที่บ้านกลอน .
5 มิถุนายน 2552 05:43 น. - comment id 995114
แม้จะเกิดเป็นแค่ต้นหญ้า แต่ก็ทอดกายาคลุมแผ่นดิน.....
5 มิถุนายน 2552 09:44 น. - comment id 995210
คุณปักษาวายุ.. แวะมาทักทายชื่นใจจัง...ขอบคุณนะ...
5 มิถุนายน 2552 09:52 น. - comment id 995211
อย่าน้อยใจไปเลยนะใบหญ้า เจ้ามีค่าต่อโลกนี้มากมายนัก ด้วยหน้าที่และความดีมีประจักษ์ อย่างน้อยฉันก็รักศรัทธาเธอ...*----*
5 มิถุนายน 2552 09:59 น. - comment id 995217
คุณฟองคลื่น.. ขอบคุณนะ...แล้วจะไปเยี่ยมบ่อยๆ
5 มิถุนายน 2552 10:02 น. - comment id 995219
คุณกิ่งโศก... ดอกหญ้าค่าน้อย..ขอขอบคุณที่แวะมาทักทายนะ....กลอนเพราะดีนะ...
5 มิถุนายน 2552 10:06 น. - comment id 995221
คุณ dark lord... เห็นด้วยน้า... "แม้ไม่มีค่าในสายตาใคร หากทว่าในหัวใจจะงดงาม" ขอบคุณสำหรับคำชำนะ...
5 มิถุนายน 2552 10:08 น. - comment id 995222
คุณภาสุรีย์... ยังยอดเยี่ยมเหมือนเดิมเลย... อ่ะ ให้ดอกนึง... ดีใจที่แวะมานะ...
5 มิถุนายน 2552 10:14 น. - comment id 995225
คุณกิตติกานต์.... เห็นด้วยนะ... แม้จะเกิดเป็นแค่ต้นหญ้า แต่ก็ทอดกายาคลุมแผ่นดิน พฤกษาทรามแม้ไม่งามจับจินต์ แต่หยัดยืนตราบชีพสิ้นเพื่อถิ่นรัก แบบว่า...อยากเป็นหญ้าแฝกน่ะ...
5 มิถุนายน 2552 10:19 น. - comment id 995227
คุณเอื้องคำ... อย่าน้อยใจไปเลยนะใบหญ้า เจ้ามีค่าต่อโลกนี้มากมายนัก ด้วยหน้าที่และความดีมีประจักษ์ อย่างน้อยฉันก็รักศรัทธาเธอ...*----* . . เอื้องคำล้ำกอช่องามยิ่ง โน้มกิ่งอิงพิงฟ้า..หญ้ามองเหม่อ ยิ้มแย้มแซมสายลมพรมละเมอ ศรัทธาเธอเผลอรักไปไม่รู้ตัว... ขอคุณนะครับ..ที่แวะมาทักทาย
5 มิถุนายน 2552 16:50 น. - comment id 995420
ขอบคุณที่ไปอ่านกลอนนะคะ ส่วนกลอนเรื่องนี้ รู้สึกหดหู่จังเลย - -"
5 มิถุนายน 2552 18:01 น. - comment id 995456
อ่านแล้ว รุ้สึกว่าตัวเองก็คือหญ้า ไม่มีวันเป็นดอกไม้งานโสภิณได้....
5 มิถุนายน 2552 20:05 น. - comment id 995541
เข้มแข็ง มั่นคง อดทน กล้าแกร่ง คือคุณสมบัติของดอกหญ้าค่ะ
5 มิถุนายน 2552 20:05 น. - comment id 995542
คุณค่าเฉลี่ยประชากร... อย่าหดหู่ไปเลย..เดี๋ยวหญ้าก็งอกใหม่ได้ แอบหว่านเมล็ดไว้เยอะน่ะ.... ขอบคุณนะที่มาเยี่ยม...
5 มิถุนายน 2552 20:12 น. - comment id 995550
คุณแมงกุ๊ดจี่... แนวร่วมดอกหญ้าเหมือนกัน.... "งามลำพังตามธรรมชาติ... ดีกว่างามอย่างประหลาดเพราะตัดแต่ง ถึงไม่ใช่ดอกไม้ราคาแพง แต่กล้าแกร่งแต่งสีสันจะหวั่นไย"
6 มิถุนายน 2552 08:56 น. - comment id 995749
หญ้าเอ๋ยอย่าน้อยใจ ในความเป็นไปหญ้ากลับมีคุณค่ายิ่ง กลอนเพราะค่ะ แวะมาทักทายจ๊ะ
6 มิถุนายน 2552 12:37 น. - comment id 995831
19 มิถุนายน 2552 12:31 น. - comment id 1002109
แวะมาเยี่ยมค่ะ...ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมบ้านเรา
23 มิถุนายน 2552 17:05 น. - comment id 1004288
แม้เป็นเพียงดอกหญ้า แต่ว่าก็แข็งแกร่งเสมอนะคะ