เอื้อมมือไปถึง...แต่ดึงเธอลงมาไม่ได้
DaRk_LoRd
ยังคงรักเธอและยังคงเฝ้ารอ
แม้ตัวฉันเองจะเริ่มท้อแท้ในใจ
ยังคงคิดถึงและเฝ้าห่วงใย
แม้เธอจะอยู่ไกลเกินไขว่คว้ามา
ในวันเวลาที่ฉันเฝ้าคอย
อย่างเหงาหงอยและโหยหา
แต่เมื่อได้พบเธอและพูดจา
ยิ่งทำให้ฉันรู้ว่าเธอยิ่งอยู่ไกลออกไป
ถึงแม้วันนี้ฉันจะสามารถเอื้อมมือไปถึงเธอ
ถึงแม้วันนี้จะได้พูดคุยกับเธอมากแค่ไหน
ถึงแม้วันนี้มีสิทธิ์ได้คิดถึงได้ห่วงใย
แต่ทุกสิ่งที่ฉันทำลงไปแทบไม่เคยอยูในใจของเธอ
รู้ตัวดีว่าเธอเป็นคนที่อยู่สูงเกินไปสำหรับฉัน
แต่ในแต่ละวันก็เอาแต่ฝันถึงเธอเสมอ
เฝ้าแต่รอคอยอยากคุยอยากพบเจอ
แม้รู้ว่าเธอไม่ค่อยจะมีเวลา
เธอมีคนรู้จักและอยากจะรักเธอมากมาย
ผลสุดท้ายคนอย่างฉันเลยดูไร้ค่า
ฉันรู้และเข้าใจสถานะตนเองดีเสมอมา
ถึงแม้จะสามารถเอื้อมมือไปไขว่คว้า แต่จนปัญญาที่จะรักเธอ