โลกทั้งโลกคงยิ้มให้ความรัก ฝั่งสลักรักมั่นไม่เสื่อมหาย แต่โลกฉันนับน้ำตาที่ละลาย หล่นลงหายปลายแก้มสู่พื้นดิน นับคืนเหงาเงาดาวบนท้องฟ้า กับใจล้าโรยแรงหมดแรงสิ้น ปล่อยหัวใจล่องลอยออกโบยบิน ตามแต่จินตนาการโลกส่วนตัว
ภันเต 15 พ.ค. 2552 09:08 น. - ID 125910 
1747
4
0
15 พฤษภาคม 2552 09:21 น. - comment id 984993
ปล่อยตัวเองให้อยู่คนเดียวบ้าง ให้อ้างว้างเดียวดายบ้างสักหน เป็นแบบนี้ชีวิตที่มีตัวตน หมั่นฝึกฝนหัวใจให้แข็งแรง พบเจอบ้างกับความเหงาเปล่าเปลี่ยวจิต ได้ทวนคิดค้นพบสิ่งแอบแฝง ที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในให้แสดง เพื่อกล้าแกร่งพร้อมที่จะเผชิญ โลกส่วนตัวมีไว้ให้หลบหลีก ในยามที่ยากปลีกตัวเพื่อห่างเหิน สิ่งวุ่นวายต่างต่างที่ร้ายเกิน ให้ประเมินปรับตัวได้ไม่หลงทาง .................... สวัสดีค่ะขอร่วมแจมด้วยนะคะ พร้อมกับแวะเข้ามาเพื่อเป็นกำลังใจให้ค่ะ
15 พฤษภาคม 2552 19:10 น. - comment id 985307
เห็นด้วยกับคุณ somebody นะคะ ถ้าคุณอยู่ในโลกส่วนตัวได้ อีกหน่อยจะหาว่าไม่มีเวลามีโลกส่วนตัวซะอีก สุขอย่าบอกใครเชียว ขอให้สดชื่นนะคะ
16 พฤษภาคม 2552 05:15 น. - comment id 985594
โลกของฉันในวันนี้เป็นสีหม่น โลกแห่งความทุกข์ทนทั้งหม่นหมอง โลกที่ใจขาดคนคอยประคอง โลกที่ต้องเดียวดายสายสัมพันธ์ แต่ฉันมีเดือนดาราและฟ้ากว้าง อีกทั้งดวงกมลคนช่างฝัน ลอยล่องไปสุดกว้างไกลเขตขันธ์ และสักสักวันคงสมอารมณ์ปอง แวะมาเยี่ยมค่ะ มีความสุขทั้งวันนะคะ
16 พฤษภาคม 2552 10:07 น. - comment id 985644
โลกส่วนตัวมีฉันกับเงาลาง ไม่อ้างว้างมีสองครองสุขสันต์ หันหลังให้โลกโบกมือปล่อยช่างมัน อยู่แบบฝันจินตนาการณ์โลกส่วนตัว
17 พฤษภาคม 2552 00:58 น. - comment id 986080
อืม ค่ะ บางครั้งการได้ปล่อยใจให้ล่องลอยเป็นอิสระ ก็เป็นความสุขอย่างนึงค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
