" มาอุบลราชธานีอีกกี่ครั้ง มาเพื่อฟังคำตัดรอนเหมือนก่อนโน้น ลืมแล้วหรือคำสร้อยคอยปลอบโยน ใครตะโกนยั่วเย้าคราวแง่งอน คอยปลอบใจในวันอันหน่วงหนัก สายใยรักเคยสานก่อล้อออดอ้อน เมื่อเธอมีคนใหม่ไม่อาทร ใจรอนรอนเราอย่างดีแค่พี่ชาย ทั้งที่รู้อยู่ว่าน่าจะจบ แต่ทำใมถึงลบเขาไม่หาย หรือต้องกอดสัญญากว่าจะตาย หรือสุดท้ายมีเพียงเราเฝ้าทุกข์ทน สัญญาใจไร้ลายเซ็นต์เป็นประจักษ์ สัญญารักไร้ลายเซ็นต์ไม่เห็นผล สัญญาฝันเมื่อทำกันเพียงสองคน สัญญาหม่นเห็นทีตรมล้มละลาย คงมาพบสบตาเพื่อลาจาก ความรักเอยคงสุดยากหากจะหมาย ความในใจหวังเอ่ยปากตั้งมากมาย ที่ทำได้เพียงหลบตาไม่กล้ามอง มาอุบลบ้านคนดีอีกกี่ครั้ง มาเพื่อฝังซากใจไหม้หม่นหมอง เก็บงำคำฉ่ำหน้าน้ำตานอง ป่วยการต้องถามหา...สัญญาแล้ว ....................
5 พฤษภาคม 2552 14:50 น. - comment id 980841
หากเป็นน้องไม่หมายปองมากกว่านี้ แม้แค่"พี่"ก็มีสุขไม่ทุกข์หมอง คอยห่วงใยให้ไมตรีนี้ปรองดอง ทุกสิ่งข้องเกี่ยวกับใจหาใดเกิน มาอุบลกี่ครั้งหากยังเศร้า ลองขึ้นเขาปีนผาอย่าขัดเขิน ให้เหงื่อไคลไหลย้อยก็พลอยเพลิน อาจสุขเกินคำเขาเพรียกเรียกพี่กัน เป็นความทรงจำที่เข้าใจค่ะ
5 พฤษภาคม 2552 15:14 น. - comment id 980857
เพียงพลิ้วมีพี่ชายที่ใจดีอยู่อุบลด้วยค่ะ ใจดี ไม่เคยลืมเลยค่ะพี่ชายคนนี้
5 พฤษภาคม 2552 15:39 น. - comment id 980862
เฌอก็มีพี่ชายอยู่ที่อุบลฯคือกันค่ะ คนเดียวกับพี่ชายเพียงพลิ้วรึป่าวน๊า อิอิ
5 พฤษภาคม 2552 15:56 น. - comment id 980869
^ ^ ^ เราเป็นพี่น้องกันก็ต้องมีพี่ชายคนเดียวกันจิเจอมารก็
5 พฤษภาคม 2552 17:26 น. - comment id 980887
อันความรักมักช้ำเหลือกำหนด เคยมากมีกลับหนีหดลดเลือนหาย ตำแหน่งหนึ่งได้ฟรีคือพี่ชาย รักมากมายสุดท้ายพี่...แค่นี้เอง ...เป็นความรู้สึกที่ คุ้นๆ ยังไงก็ไม่รู้ครับ...*---*
5 พฤษภาคม 2552 18:01 น. - comment id 980893
ไม่เป็นไร นิ่งซะ ทำสัญญากับผู้สาวคนใหม่ก็ได้ แต่คราวนี้ ต้องมีลายลักษณ์อักษรนะจ๊ะ กลอนเพราะเหลือหลาย
5 พฤษภาคม 2552 18:42 น. - comment id 980904
อยากไปปีนเขาเหมือนกันครับคุณแบม แต่ว่า พอดีต้องไปอำนาจเจริญต่อ ครับ เลยเสียดายที่ไม่ได้ไปปีนเขา ขอบคุณที่มาเยี่ยม นะครับ คุณแบม ครับ
5 พฤษภาคม 2552 18:45 น. - comment id 980905
สวัสดี ครับคุณเพียงพลิ้ว คุณเฌอมาลย์ ครับ แล้วไปเที่ยวอุบลไหม เยี่ยมพี่ชายบ้างไหม ครับ
5 พฤษภาคม 2552 18:47 น. - comment id 980907
เหรอ ครับ คุณเอื้องคำ ขอบคุณที่นำกลอนมาฝาก ครับ
5 พฤษภาคม 2552 18:49 น. - comment id 980908
ขอบคุณ สำหรับคำปลอบใจ ครับ คุณทิพย์โนราห์ ขอบคุณนะครับ ที่มาเยี่ยม พักนี้หยุดยาวเห็นหายไป นาน นะครับ % 36%
5 พฤษภาคม 2552 19:30 น. - comment id 980918
แด่พี่ชายคนดีที่แสนห่วง แม้นลาล่วงลับไกลใจคิดถึง มาเยี่ยมยามถามไถ่ให้คำนึง ใจยังซึ้งถึ้งคำ..ย้ำพี่ชาย..
5 พฤษภาคม 2552 20:05 น. - comment id 980944
ไม่มีใครที่อุบล แต่ว่ามีเพื่อนชื่ออุบล 2 คนค่ะ น่ารักทั้งคู่เลย...
5 พฤษภาคม 2552 21:44 น. - comment id 981015
.ยังไม่เคยไปเลยอะ อุบล.. แวะมาอ่านกลอนครับ
6 พฤษภาคม 2552 07:32 น. - comment id 981051
เป็นพี่ชายที่แสนดีไม่มีหน่าย ดูแลสายใจขวัญทุกวันหวัง หรือวันที่น้องสาวคราวพลาดพลั้ง พี่ก็ยังหวังดีอย่างพี่ชาย . สวัสดีและขอบคุณที่มาเยี่ยม และนำกลอนมาฝาก ครับ ครับครูพิม
6 พฤษภาคม 2552 07:43 น. - comment id 981052
ลองไปเที่ยวซิครับ มีที่เที่ยวหลายที่เช่นผาแต้ม อุทยานแก่งตะนะ ฯลฯ รวมทั้งมีงานแห่เทียน ที่ลือชื่อ ครับ คุณมณีจันทร์
6 พฤษภาคม 2552 07:59 น. - comment id 981054
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนกัน ครับคุณกิ่งโศก
6 พฤษภาคม 2552 13:48 น. - comment id 981123
เคยยึดติดยึดมั่นสัญญาเก่า ที่มีแค่เพียงเราที่จำได้ เข้าใจนะว่ายากเกินจะทำใจ ไม่เป็นไรให้เวลารักษาเอง ............... เป็นกำลังใจให้นะคะ เข้าใจดีทุกความรู้สึกเลยค่ะ สู้สู้เพื่อตัวเองนะ ทำในสิ่งที่ทำแล้วสบายใจนะคะ
6 พฤษภาคม 2552 16:49 น. - comment id 981179
ขอบคุณ ครับ somebody ที่ปลุกขวัญ เพราะคืนวันยังเดินหน้าหาจุดหมาย ทุกชีวิตยังฝ่าฟันกันวุ่นวาย กว่ามลายคงต้องสู้อยู่ต่อไป ขอบคุณ ที่เข้าใจ ครับ .
9 พฤษภาคม 2552 16:47 น. - comment id 981931
Re: (ฯลฯ) ....คงมาพบสบตาเพื่อลาจาก ความรักเอยคงสุดยากหากจะหมาย ความในใจหวังเอ่ยปากตั้งมากมาย ที่ทำได้เพียงหลบตาไม่กล้ามอง มาอุบลบ้านคนดีอีกกี่ครั้ง มาเพื่อฝังซากใจไหม้หม่นหมอง เก็บงำคำฉ่ำหน้าน้ำตานอง ป่วยการต้องถามหา...สัญญาแล้ว ------------------------------ ภาสุรีย์มิตรคนดีที่มาใหม่ อ่านคำชายคนกุนลาพาใจแป้ว ที่ร่ำหาสัญญาใจที่ไร้แวว คงไม่แคล้วสัญญาเห็นเป็นโมฆะ น้องคนนี้ไม่เคยภิเปรยอ้าง ไม่เคยวางสัญญาแน่วแล้วเลยละ ไม่เคยหลอกให้รอเก้อเฝ้าเงอะงะ ไม่เคยจะแกล้งให้ง้อล้อยวนกัน หากแม้นเห็นเช่นว่าแน่แท้ที่จิต ขอเป็นมิตรคิดต่อล้อกาพย์ฉันท์ ค่อยค่อยอ่านกานท์กลอนเว้าวอนกัน จวบตะวันจวนจะพลบจบวันลา โอ้อกเอ๋ยอยากเอ่ยอู้รู้ตัวเถิด ภาสุรีย์เกิด สงสารกลอน ที่อ้อนหนา รู้ตัวเสียเถิดนะคุณ คนกุลา ว่าน้องมา ยื่นสมัครมั่น สัญญาใจ สวัสดีค่ะอาจารย์ วันนี้ภาสุรีย์ค้นอ่านเว็บนี้ไปเยอะเลย แล้วจึงเริ่มลงมือเขียนกลอนตัวเองบ้าง จึงอยากเขียนตอบต่อกลอนของอาจารย์ค่ะ แค่แต่งต่อตามวรรณศิลป์นะคะอาจารย์ ไม่คิดไกลอื่นค่ะ สวัสดีค่ะ ฝากตัวเป็นน้องใหม่ค่ะ