๑ กุหลาบสะคราญ ผลิบานสะพรั่ง วิหวานภวังค์ ขจรขจาย พระพายจะพาน ผลิบานขยาย มิเลือนมลาย แตะซึ้งกมล ................................................. ๒ กุหลาบผลิขาว สกาว ณ ต้น แตะแย้มปริยล สะพรั่งสะเทือน วิหกละลาน วิมานเสมือน ริรักมิเลือน ลิขิตฤทัย ................................................. ๓ ก็รักก็หวัง ภวังค์จะใฝ่ วิหกละไม กุหลาบละเมอ ปะหนามกุหลาบ มิทราบเสนอ เจาะอกเพราะเธอ มิเจ็บมิจำ ................................................. ๔ และโลหิตา ก็ทาก็กล้ำ ก็ลึกก็ล้ำ แตะกลีบผลิแดง และหนามกุหลาบ ก็ซาบแสยง ก็ทิ่มก็แทง วิหกมลาย ................................................. ๕ ริรักมิรู้ มิสู้สลาย วิหกจะวาย เพราะรักมิเลือน
24 เมษายน 2552 16:51 น. - comment id 976665
ที่มาของบทกลอน เรื่องของกุหลาบแดงกับนกไนติงเกล แต่งโดย Oscar Wilde นกติงเกลตัวน้อยที่หลงรักเด็กหนุ่มคนหนึ่ง เธอเฝ้ามองเขามาตลอดโดยที่เขาไม่เคยรู้ตัว เธอร้องเพลงให้เขาฟังทุกค่ำคืน ทั้งๆที่เขาไม่เคยสนใจจะฟังมัน เธอเล่าเรื่องของเขาให้พระจันทร์ฟังและค้นหาความหมายของคำว่ารัก แต่เด็กหนุ่มคนนั้นกลับไปชอบลูกสาวศาสตราจารย์คนหนึ่ง และเธอให้เงื่อนไขกับเขาว่าจะเต้นรำด้วยในงานเลี้ยงหากเขาสามารถนำดอกกุหลาบสีแดงมาให้เธอได้ เขาใฝ่ฝันอยากจะเต้นรำกับเธอในคืนพรุ่งนี้เหลือเกิน แต่ในสวนของเขากลับไม่มีกุหลาบแดงซักดอกหนึ่ง เขาเสียใจมากและร้องไห้ นกไนติงเกลเฝ้ามองภาพนั้นด้วยความปวดร้าว นกน้อยจึงเที่ยวบินไปเสาะหา แต่กลับพบแต่ดอกกุหลาบสีขาวและกุหลาบสีเหลือง และสุดท้าย...เธอก็พบต้นกุหลาบแดง แต่มันกลับไม่สามารถออกให้เธอได้ เธอขอร้องต้นกุหลาบนั้นจนได้รู้ความลับอย่างหนึ่ง...ทางเดียวที่จะทำให้กุหลาบแดงออกดอกคือ เธอต้องร้องเพลงใต้แสงจันทร์และเอาหนามกุหลาบทิ่มตัวเอง เลือดจากหัวใจของเธอจึงจะย้อมมันจนกลายเป็นกุหลาบสีแดงที่สวยงาม ...และสุดท้าย นกน้อยก็ยอมทำตามนั้น เธอร้องเพลงใต้แสงจันทร์และปล่อยให้หนามแทงหัวใจจนขาดใจตาย เช้าวันรุ่งขึ้น พอเด็กหนุ่มตื่นขึ้นมาก็พบกับกุหลาบสีแดงที่สวยที่สุดในโลก เขาดีใจมากและรีบนำมันไปให้กับหญิงสาวที่ตนหลงรัก แต่เธอกลับปฏิเสธคำสัญญาที่เคยให้ไว้เนื่องจากมีชายหนุ่มคนอื่นนำอัญมณีที่ล้ำค่ามากกว่ามากำนัลเป็นของขวัญ เขาโกรธมากจึงเขวี้ยงกุหลาบดอกนั้นทิ้งไปโดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันต้องแลกมาด้วยหัวใจและชีวิตของผู้ที่รักเขามากมาย...
25 เมษายน 2552 18:28 น. - comment id 977178
สวัสดีค่ะ เป็นเรื่องที่น่ายกย่องที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อคนที่รักค่ะ แต่... ความรักแบบนี้ จะยังคงมีอยู่อีกหรือไม่กันนะ ซาบซึ้ง เศร้าและกินใจมากค่ะ
26 เมษายน 2552 13:26 น. - comment id 977350
เคยอ่านเรื่องนี้ตอนเป็นนักเรียนมัธยมค่ะ เป็นภาษาอังกฤษจำชื่อหนังสือไม่ได้ชอบเหหมือนกันค่ะ
26 เมษายน 2552 14:27 น. - comment id 977376
บทกลอนไพเราะ สมคุณค่าของตัวเรื่องครับ