เมฆหมอกหนาน้ำตาเอ่อรินไหล ท้อแท้ใจกับปัญหาที่ถาโถม บ่อนทำลายจิตใจให้ทรุดโทรม ได้แต่โน้มน้าวใจให้สู้ทน อุปสรรคมากมาย หลากปัญหา รอให้ต่อสู้ฟันฝ่าอย่าหวั่นไหว เข้มแข็งนะ จงอดทนอย่าอ่อนใจ ร้องไห้ได้ แต่อย่าได้อ่อนแอ กัดฟันยืนลุกขึ้นต่อสู้ใหม่ บอกกับใจว่าสักวันต้องสมหวัง อย่าเที่ยวเอาความล้มเหลวที่เพพัง มายับหยั้งความดีที่ก่อตัว ถึงครานั้นวันฟ้าใสที่ใฝ่ฝัน จะเป็นวันที่ยิ้มได้ไม่หม่นหมอง จะไม่มีอีกแล้ว น้ำตานอง จะได้สุขสมปองอยู่ข้างใน เมฆหมอกจาง ฟ้าเปิดสู่วันนี้ ความสุขมีล้นใจอย่างคาดหมาย แล้วความทุกข์ที่พ้นผ่านมามากมาย ได้มลายหายไปในพริบตา เพราะหัวใจคนเรานั้นแข็งแกร่ง สู้หมดแรงแล้วแพ้นั้นอย่าหมาย จะสู้ทนจนกว่าตัวจะตาย สิ่งสุดท้ายที่อยู่ คือใจเรา
10 มีนาคม 2552 11:29 น. - comment id 960912
เป็นกลอนที่ดีมาก อ่านแล้วมีกำลังใจ
10 มีนาคม 2552 14:21 น. - comment id 961008
เป็นการให้กำลังใจตัวเองที่ดีมากๆเลย กำลังใจแรกและสำคัญที่สุดคือ กำลังใจจากตัวเองนี่แหละคะ และขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะคะ
10 มีนาคม 2552 21:04 น. - comment id 961228
เมฆหมอกหนาอย่าได้อาลัยถอน ทิฆัมพรสว่างจ้านภาสาง อรุณเบิกฟ้าผ่านหล้ามาแสงจาง เมฆหมอกลางสว่างใจ..ในพริบตา
16 มีนาคม 2552 22:55 น. - comment id 964130
เป็นกำลังใจให้นะครับน้อง