อย่าเศร้า
นั่งยิ้มริมระเบียง
โลกใช่ร้าง ว่างเปล่า อย่าเศร้านัก
เพียงแค่รัก เลือนหาย กลายเป็นอื่น
ถึงกับจม น้ำตาร่ำ ทุกค่ำคืน
ไม่ยอมตื่น จากฝันร้าย ใฝ่ความจริง
เพียงหนึ่งคน จากไป ใช่ทั้งหมด
ขาดเพียงหยด หนึ่งน้ำใจ ใช่หมดสิ้น
เขาไม่รัก ใช่ทั้งใจ จะพังภิณฑ์
ยังมีเพื่อน นับไม่สิ้น แผ่นดินนี้
กอบเก็บใจ เติมต่อ ก่อใจใหม่
กอบเก็บฝัน เติมไฟ ให้ล้นปรี่
กอบเก็บเกี่ยว ประสบการณ์ วันแสนดี
เพื่อก้าวสู่ พรุ่งนี้ ที่ขอบฟ้า
โลกใช่ร้าง ว่างเปล่า อย่าเศร้านัก
ก็เพียงแค่ เขาไม่รัก ใช่หนักหนา
หยัดยืนแกร่ง ไม่ย่อท้อ ต่อชะตา
ยอมให้ล้า แต่อย่าล้ม ระทมนาน
ยอมให้ล้า แต่อย่าล้ม จมวันวาร