ทุกครั้งที่ฉันเดียวดายเวิ้งว้าง รอบกายว่างเปล่าไร้ควาหมาย ทุกความรักอาลัยมิเคยคลาย หรือจางหายจากใจเล็กดวงเก่า ในวินาทีแห่งรักที่ยังอยู่ ยังคงรอเรียนรู้แม้จะเหงา ความเงียบงันเปล่าว่างระหว่างเรา ยังซ่อนความรักแสนเหงาไว้สุดใจ ฉันยังคงคงความรักแม้ใจร้าว ถึงต้องกอดความเหน็บหนาวกับหวั่นไหว แต่ก็ยังทั้งรักเหลืออาลัย ความศรัทธายังเปี่ยมไว้ไม่คลอนเคลื่อน ถึงแม้วันผ่านพ้นจนเลือนเงา ใจจะเจ็บร้าวเหงาน้ำตาเกลื่อน แต่ยังคงรักเสมอดาวเคียงเดือน ถึงจะเลื่อนหมุนอย่างไรยังคงรัก
23 กุมภาพันธ์ 2552 15:00 น. - comment id 954656
หายไปเสียนานๆกว่าผมเสียอีก แต่ก็คง ความไพเราะความหมายเหมือนเดิมจ้า ผมเอง ก็เบื่อๆเหงาๆตัวเองเหมือนกันครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 กุมภาพันธ์ 2552 15:47 น. - comment id 954668
หวัดดีคับ....คุณ"ฟา" อ่านแล้วเหงาๆเศร้าๆ...จัง...
24 กุมภาพันธ์ 2552 21:06 น. - comment id 955372
ความคิดเห็นที่ 1 : หมายเลข 966923 หายไปเสียนานๆกว่าผมเสียอีก แต่ก็คง ความไพเราะความหมายเหมือนเดิมจ้า ผมเอง ก็เบื่อๆเหงาๆตัวเองเหมือนกันครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ. แก้วประเสริฐ 23 ก.พ. 52 - 15:00 IP 203.156.26.138 ขอบคุณค่ะ...หายไปอาจจะเป็นช่วงที่ร่างกายและจิตใจทรุดหนักลงพร้อมๆ กันน่ะค่ะ..ดีใจที่ไม่ลืมฟานะคะ ความคิดเห็นที่ 2 : หมายเลข 966935 หวัดดีคับ....คุณ"ฟา" อ่านแล้วเหงาๆเศร้าๆ...จัง... kirati 23 ก.พ. 52 - 15:47 IP 125.24.149.37 สวัสดีค่า...ก็นะใจน่ะค่ะมันก็แบบนี้แหละ...ขอบคุณนะคะที่ไม่ลืมกัน
27 กุมภาพันธ์ 2552 08:19 น. - comment id 956676
มาเถิดหนาคนดีมีรักรอ ร่วมถักทอร่วมฝันวันฟ้าใส จะรักษารอยร้าวเป็นกาวใจ สร้างชีวิตสดใหม่กันสองคน อิอิ เห็นเศร้านักก็ต้องปลอบกันหน่อยละ