พิมญดา

11 กุมภาพันธ์ 2552 19:59 น. - comment id 948614

เมื่อพรอดพร่ำรำพันวันจันทร์สวย
แสงอำนวยรำไรในคืนฝัน
เธอเฝ้าบอกว่ารักรักใต้แสงจันทร์
อ้าวฉันฝันไปเองเซงจังเลย

อิอิ

กิ่งโศก

11 กุมภาพันธ์ 2552 20:43 น. - comment id 948657

ร่ำร้องเรียกรัก....เพียงสอง
ดุจแสง เรืองรอง ส่องใจเร้า
ดวงดาว สะกาวพร่าง .ไร้เงา
เพราะใจเรา..สว่างกว่า ดาราราย..

...สวัสดีครับ แวะมาทักทาย.

จอมปราชญ์แดนอาคเนย์

11 กุมภาพันธ์ 2552 22:05 น. - comment id 948707

คุณพิมญดา

เมื่อฉันกอดพรอดพร่ำร่ำเพียงนี้
ใช่ฤดีจะปองลองจันทร์ไล้
แม้บังเอิญเกินกว่าจะฝันไป
คงเป็นได้แค่ละเมอ..หรือเผลอตัว..อิอิ

..แบบว่า..อย่าฝันค้างนะครับ..อิอิ


คุณกิ่งโศก....โคลงนี้ได้ใจจริง ๆ ครับ

ดารารายพรายพร่าง           สว่างหล้า
ประหนึ่งแข่งจันทรา            หนึ่งนี้
สองใจรักนวลตา                 กว่ายิ่ง      ฟ้าสกาว
สุดทั่วเขตแคว้นนี้               ไม่มี      เปรียบปาน

somebody

12 กุมภาพันธ์ 2552 10:44 น. - comment id 948893

ยังไงถึงจะเรียกว่า พรอดรัก เหรอ
อิอิถามเล่นๆ ค่ะ
ขอให้รักคงอยู่ตลอดไปค่ะ

จอมปราชญ์แดนอาคเนย์

12 กุมภาพันธ์ 2552 12:34 น. - comment id 948979

พรอดรักหรือคือลอดไล้ไล่ทุกแถบ
ทั้งมุมแคบมุมเปิดเตลิดสาย
จนซ่านทั่วรัวรินประทินไท
ทั้งปลักใจ...โถมไถไปทุกทาง..อิอิ


..แบบว่านี่แหละนิยามของผมหละ..คุณ somebody

พิมพรรณ

12 กุมภาพันธ์ 2552 20:06 น. - comment id 949312