แสงจันทร์ลอดสอดสว่างลงทางแคบ ผ่องนวลแทบทาบทาชลาสัย วาวสะท้อนย้อนป่าวนาลัย อ่อนละไมไล้ประโลม..โคมม่านตา เมื่อสายลมโลมทวนชวนกระสาย แสงมนต์พรายหิงห้อยสร้อยระย้า เลาะดื่มด่ำย่ำหมู่แมกแหวกวนา ระรื่นลาล้างลากจากแนวไพร เหลือเพียงฉันกับเธอที่เผลอหลง ต้องแสงลงปลงวาบปลาบไฉน ครุ่นรักสองจนรุ่งสางวางหทัย ถิ่นไม่ไร้...ในรักนี้มีเพียงเรา
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์ 11 ก.พ. 2552 19:21 น. - ID 123087 
1963
3
0
11 กุมภาพันธ์ 2552 19:59 น. - comment id 948614
เมื่อพรอดพร่ำรำพันวันจันทร์สวย แสงอำนวยรำไรในคืนฝัน เธอเฝ้าบอกว่ารักรักใต้แสงจันทร์ อ้าวฉันฝันไปเองเซงจังเลย อิอิ
11 กุมภาพันธ์ 2552 20:43 น. - comment id 948657
ร่ำร้องเรียกรัก....เพียงสอง ดุจแสง เรืองรอง ส่องใจเร้า ดวงดาว สะกาวพร่าง .ไร้เงา เพราะใจเรา..สว่างกว่า ดาราราย.. ...สวัสดีครับ แวะมาทักทาย.
11 กุมภาพันธ์ 2552 22:05 น. - comment id 948707
คุณพิมญดา เมื่อฉันกอดพรอดพร่ำร่ำเพียงนี้ ใช่ฤดีจะปองลองจันทร์ไล้ แม้บังเอิญเกินกว่าจะฝันไป คงเป็นได้แค่ละเมอ..หรือเผลอตัว..อิอิ ..แบบว่า..อย่าฝันค้างนะครับ..อิอิ คุณกิ่งโศก....โคลงนี้ได้ใจจริง ๆ ครับ ดารารายพรายพร่าง สว่างหล้า ประหนึ่งแข่งจันทรา หนึ่งนี้ สองใจรักนวลตา กว่ายิ่ง ฟ้าสกาว สุดทั่วเขตแคว้นนี้ ไม่มี เปรียบปาน
12 กุมภาพันธ์ 2552 10:44 น. - comment id 948893
ยังไงถึงจะเรียกว่า พรอดรัก เหรออิอิ
ถามเล่นๆ ค่ะ ขอให้รักคงอยู่ตลอดไปค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2552 12:34 น. - comment id 948979
พรอดรักหรือคือลอดไล้ไล่ทุกแถบ ทั้งมุมแคบมุมเปิดเตลิดสาย จนซ่านทั่วรัวรินประทินไท ทั้งปลักใจ...โถมไถไปทุกทาง..อิอิ ..แบบว่านี่แหละนิยามของผมหละ..คุณ somebody
12 กุมภาพันธ์ 2552 20:06 น. - comment id 949312
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
