บทกวีจากโลกที่หายไป บทที่ 3 รักเร้นที่ตายไปพร้อมกับร่าง

หน่อไม้ไร่

ลบแร้วจ้า เศร้าเกิน				
comments powered by Disqus
  • พิมพรรณ

    31 มกราคม 2552 20:57 น. - comment id 943761

    บอกคนไข้ใจเย็นอยากเห็นหน้า
    ถึงแม้ว่าเธอจากไกลไม่แลเหลียว
    ฉันยังอยู่ข้างกายใช่ดายเดียว
    ขนลุกเกลียวเพราะกลัวผี..หนีไม่ทัน
    
    แหะๆๆ..ไปแระ..74.gif7.gif
  • พิมพ์แก้ว

    31 มกราคม 2552 22:17 น. - comment id 943787

    ถ้าได้รักคนที่เรารัก
    ได้อย่างสุดหัวใจแล้ว
     แม้จะตายก้ไม่เสียดาย 
    ถึงจะต้องเก็บความรุ้สึกไว้กับตัวเองก้มีความสุข
    
    16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน