ใจลุ่มหลงพะวงแรกให้แปลกนัก หรือหลงรักนงคราญ..สาวปันเหนือ ณ แดนนี้ที่อุ่นไอสายหมอกเจือ พี่ไม่เหลือหัวใจให้ใครเลย... แบบว่า....ไม่รู้สิ..ชีวิตมันเศร้า
26 มกราคม 2552 14:57 น. - comment id 941117
ใจลุ่มหลงพะวงแรกไม่แปลกหรอก รักก็บอกเขาไปใช่นิ่งเฉย ถ้าอกหักจากเขาอย่าเศร้าเลย คุณพี่เอ๋ยน้องยังว่างอย่าหมางเมิน ซะงั้น...5555
26 มกราคม 2552 16:05 น. - comment id 941163
เมื่อพบเจอกับความทุกข์และความเศร้าแล้ว เดี๋ยวความสุขก็หมุนเวียนมาหาเราได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้สู้สู้นะคะ บางครั้งการที่หัวใจได้อ่อนแอบ้าง ก็ทำให้เรารู้ได้ว่าความสุขมันมีค่ามากเพียงใด
26 มกราคม 2552 20:32 น. - comment id 941282
โอ๋ๆๆๆ อย่าเศร้านะค๊า พี่ชาย ยิ้มหน่อยเร๊ว
26 มกราคม 2552 22:18 น. - comment id 941386
กำลังใจมีให้เสมอเจ้าคะ
27 มกราคม 2552 13:02 น. - comment id 941644
ง้าน เราก็รอดตัวไป เพราะเราเป็นสาวภาคกลาง
27 มกราคม 2552 15:00 น. - comment id 941680
ขอบคุณ คุณพิมพรรณ..คุณ krajokngao คุณ ประทีปดาว คุณ ฉางน้อย ที่ให้กำลังใจ..นะครับ แล้วตกลงคุณเฌอมาลย์ เป็นคนจังหวัดใหนครับ..บางทีอาจไม่รอด..อิอิ
27 มกราคม 2552 15:10 น. - comment id 941688
แง่วๆๆๆ ไปแอ่วจังหวัดใก้ลๆๆบ้างก็ได้นิ อิอิ
28 มกราคม 2552 12:18 น. - comment id 942025
28 มกราคม 2552 13:00 น. - comment id 942027
แล้วคุณ Alto2 อยู่จังหวัดไหนครับ..ไม่แน่ว่าอาจเคยไปเที่ยวครับ ขอบคุณรอยยิ้มและดอกไม้ครับ..คุณโคลอน