เพียงสายลมใช่ไหมที่พัดผ่าน ไม่รู้ยาวนานแค่ไหนนับจากนี้ เธอจะกลับมาหรือจากไปคนดี ไม่มีคำตอบใดคืนกลับมา หัวใจฉันเหนื่อยและอ่อนล้า เพราะยึดติดแค่คำว่าสัญญา จึงเจ็บปวดทุกข์เวลาในใจ
20 มกราคม 2552 11:50 น. - comment id 938270
หากว่าจริงจังและจริงใจ กับคำสัญญาที่เคยมีไว้ มันก็จะเป็นแบบนี้เสมอๆ หากใครอีกคนไม่เห็นค่าและความสำคัญ ของคำสัญญานั้น ทุกสิ่งทุกอย่างมักไม่แน่นอน ไม่จำเป็นก็อย่าสัญญาเลยค่ะ ไม่ว่าจะกับใครก็ตาม เพราะสิ่งสำคัญมันไม่ได้อยู่ที่คำสัญญาหรอกคะ มันอยู่ที่การกระทำต่างหาก
20 มกราคม 2552 12:51 น. - comment id 938296
K.wattana...คับ หายไปบรรทัดนึงป่ะ
20 มกราคม 2552 13:00 น. - comment id 938301
อีกบรรทัดนึงไม่ได้หายไปไหนมันเป็นความรู้สึกของคนที่ได้อ่าน...........
20 มกราคม 2552 14:07 น. - comment id 938334
หากคำมั่นสัญญา เรารักษามันเพียงผู้เดียว อย่าเลยค่ะ อย่าเอามันมาเป็นสิ่งเหนี่ยวรั้งชีวติของตัวเองดีกว่า เพราะคำสัญญาควรมีให้กับคนที่รักษาสัญญาเช่นกัน
21 มกราคม 2552 17:46 น. - comment id 938999
การรอคอยสิ่งใดสิ่งหนึ่ง...เป็นความเจ็บปวดบนความว่างเปล่า......ที่ใจของคนรอต้องประสบอยู่เสมอค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2552 20:56 น. - comment id 950081
ถึงคนชื่อ..wattana ..ที่น่าสงสาร ทุกบนกลอนของเธอเราอ่านหมดแล้ว..เธอรักคนของเธอคนนี้มากจริงๆ..เราอยากเห็นน่าผู้หญิงที่โชคดีคนนี้จัง