ริมหน้าต่างนั่งหงอยคอยใครอยู่ ฝนหลงฤดูพรูพรมพร้อมลมหนาว ร่วงสลับถมทับซับเรื่องราว เกรียวกรูกราวระนาวหล่นลงบนลาน สายลมเร้ากระเซ้าซัดสลัดเร่ง พร้อมพิณเพลงบรรเลงเคล้าเศร้าปนหวาน ด้วยผ่านห้วงถามทวงล่วงวันวาร ไหวสะท้านสะท้อนใจร่ำไรรอน ละลิ่วลอยร้างไกลก้านใบกิ่ง คนถูกทิ้งทบทวนหวนรอยย้อน ภาพสุดท้ายนิยายรักขาดตอน วันเก่าก่อนหลอนลึกผลึกใจ โปรยปราย...สายใจ นับไกลห่าง แสนอ้างว้างระหว่างเส้นทางใหม่ รักสลายเสียดายเมื่อสายไป เหม่อมองไปนอกหน้าต่าง.....ร้างไกลกัน..
28 ธันวาคม 2551 10:18 น. - comment id 930011
ขอบคุณภาพเศร้าๆจากความเห็นที่ 1 นะครับ สวยมากครับ
28 ธันวาคม 2551 11:11 น. - comment id 930018
ถือวิสาสะ เอาเพลงมาแปะค่ะ คนสองคนบนทางใจไม่คงมั่น ความสัมพันธ์จึงลางเลือนเหมือนห่างเหิน จะวันนี้วันหน้ามิกล้าเผชิญ คงจะเกินคว้าไขว่ไล่ตามทัน จึงปล่อยฉันเคว้งคว้างในทางรัก เหมือนถูกผลักหล่นมาแทบอาสัญ หลงวังวนเวิ้งว้างทางจาบัลย์ เจ็บมหันต์ หวั่นไหวในกมล เก็บความช้ำหมองหม่นเกินทนไหว ข่มหัวใจย่อยยับด้วยสับสน อย่างเดียวดายพ่ายแพ้แก่ใจตน จะฝืนทนต่อไปเพื่อใครกัน คนสองคนสองใจไร้ทางออก เหมือนจนตรอกทางใจให้ผกผัน จะวันนี้วันไหนไม่สำคัญ ถึงทางตัน..รักจบเลิกทบทวน
28 ธันวาคม 2551 11:18 น. - comment id 930020
สวัสดียามสายค่ะ แวะมาซึมซับกับบทกลอน เพลงก็เพราะนะคะ
28 ธันวาคม 2551 11:18 น. - comment id 930021
ผมยืนอ่านกลอนอยู่ริมหน้าต่างครับ
28 ธันวาคม 2551 11:18 น. - comment id 930022
.........เศร้าส่งท้ายหรอคะพี่ชายยยยยยย กึดเติงเจ้า..
28 ธันวาคม 2551 11:38 น. - comment id 930039
ไว้ฟังกันก่อนนอน..นิยายรักขาดตอน... แบบว่า...ชอบครับเพลงนี่มันเข้ากับชีวิต..ดี... แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องฟังกันก่อนนอนด้วยอะ..
28 ธันวาคม 2551 11:42 น. - comment id 930044
เพลงก็เศร้า กลอนก็เศร้า .....เศร้าจริงๆ. ................................... ปีใหม่นี้ขอให้มีความสุข ความเศร้าให้จากไกลนะค่ะ
28 ธันวาคม 2551 11:54 น. - comment id 930055
เฌอ...บทกลอนนี้คงไม่สมบูรณ์ หากไม่มีเพลง...นิยายรักคงไม่ขาดตอน ได้อรมณ์แบบนี้....ขอบคุณครับเฌอ
28 ธันวาคม 2551 11:56 น. - comment id 930057
แก้วประภัสสร ปีใหม่นี้ไปไหนบ้างครับ...มีความสุขมากๆนะครับ
28 ธันวาคม 2551 11:57 น. - comment id 930059
คุณครูกระดาษทรายครับ ไปแอบเอารูปอินสวนมาจากไหนครับ สงสัยบ้านแม่แน่เลย....อิอิ
28 ธันวาคม 2551 11:59 น. - comment id 930061
น้องพิมครับ เชียงใหม่เป็นไงบ้าง ปีใหม่อย่าเที่ยวเพลินจนลืมรักษาสุขภาพเน้อครับ
28 ธันวาคม 2551 12:00 น. - comment id 930062
ประการังสีฟ้า....ขอบคุณนะครับ ก็คงเศร้าเฉพาะวันฝนตกนะครับ
28 ธันวาคม 2551 12:01 น. - comment id 930065
จะไม่เด็ดครับ...ยินดีที่รู้จักครับ เอาไว้เล่านิทานให้เด็กๆฟังก่อนนอนไงครับ เพราะเป็นช่วงที่เหมาะที่สุดในการเล่านิทานกล่อมเด็กอ่ะครับ
28 ธันวาคม 2551 12:23 น. - comment id 930081
แพรวไม่รู้จะเพิ่มตอนได้ยังไง เศร้าจังเลยค่ะ 10%
28 ธันวาคม 2551 12:50 น. - comment id 930086
เพียงแพรวจ๋า ดีใจนะที่แวะมา ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่คิดถึงเรื่องเก่าเท่านั้นเองครับผม
28 ธันวาคม 2551 12:51 น. - comment id 930088
กิตติกานต์น่ารักจังครับ ขอรับกำลังใจทั้งหมดที่ให้... โห..หนักเหมือนนะครับ...
28 ธันวาคม 2551 15:46 น. - comment id 930141
...พี่อินสวน วันนี้ไม่มีคุณลุงมิตร มาเหรอคะ อิอิ เอ.. นิยายรักขาดตอน อ่ะๆ ปลาสเตอร์เทนโซพลาส อาจช่วยคุณได้ ...55555 อ่ะ ๆให้ เอาดิ เอาไปแปะ จะได้ไม่ขาดตอน อิอิ
28 ธันวาคม 2551 16:44 น. - comment id 930157
ขอบคุณนะช้างน้อย ขอกาวตราช้างน้อยดีกว่าไหม น่าจะติดต่อได้ดีกว่าอ่ะครับ
28 ธันวาคม 2551 17:42 น. - comment id 930166
รักสลายเสียดายเมื่อสายไป ต้องบอกว่าบทนี้กระแทกใจเจงๆ 555 ดูดีดูดีมากมาก ชอบมากค่ะ
28 ธันวาคม 2551 17:53 น. - comment id 930177
นางร้าย..สวัสดีครับ ขอบคุณที่กระแทกคำชมกลับมาให้ ไว้โอกาสหน้าจะกระทบกลอนไปหานะครับ
28 ธันวาคม 2551 17:55 น. - comment id 930179
นิยายรักขาดตอนสะท้อนจิต คงหมดสิทธิ์สานฝันปันความหวัง เมื่อสายใยถักทอขาด..พลาดแล้วพัง ทุกสิ่งยัง...นิราศ..เพราะขาดตอน.. หลังปีใหม่...ก็ต่อซะนะคะที่ขาดนะ..
28 ธันวาคม 2551 18:06 น. - comment id 930189
คุณครูพิมครับ สายสัมพันธ์สั้นกระจิดยากคิดต่อ คงต้องรอง้องอนเมื่อตอนสาย เป็นเพียงเรื่องก่อนเก่าเล่านิยาย มีหนึ่งหญิงสองชายในเนื้อความ
28 ธันวาคม 2551 18:23 น. - comment id 930194
นิยายรักขาดตอน...เนาะ ไม่น่าจะขาดตอนเลย กำลังซึ้ง กำลังอินกับเรื่องราวแห่งความรัก ว้า ! ไม่น่าจะมาขั้นด้วยโฆษณาเลย...นิ
28 ธันวาคม 2551 18:31 น. - comment id 930196
อรุโณทัยครับ เป็นเรื่องธรรมดานะครับ เรื่องราวของนิยายกว่าพระเอกกับนางเอกจะ ลงเอยต้องมีลุ้นหน่อยสิครับ
28 ธันวาคม 2551 19:12 น. - comment id 930201
"นิยายรักขาดตอน" หลงเคว้งคว้างร้างหวังล้มพังสิ้น เพ้อถวิลกับซาก พลัดพรากหวัง อ่อนแรงแล้วถูกรุกทุกข์ประดัง สูญสิ้นพังไม่เหลือรักไว้ในทาง ขาดตอน แบบสานต่อไม่ได้ด้วยสิ คงตั้งเริ่มนิยายเรื่องใหม่มั่ง แต่มันจะเป็นเมื่อไหร่หนอ
28 ธันวาคม 2551 19:23 น. - comment id 930208
แมงกุ๊ดจี่ สวัสดีครับ นิยายเรื่องใหม่ยังกำลังศึกษาข้อมูลอยู่ ไม่รู้ต้องใช้เวลาเท่าไหร่นะครับ
28 ธันวาคม 2551 21:08 น. - comment id 930244
แวะมาให้กำลังใจ ตัวละครในนิยายครับ ^^
28 ธันวาคม 2551 22:33 น. - comment id 930289
ท่านอินสวน งานช่วงหลังของอินสวน ใช้คำค่อนข้างมากในแต่ละวรรค ความหมายก็ซ้ำกัน อย่าห่วงสัมผัสในมากนักครับ ตัดคำที่ไม่จำเป็นออกบ้าง กลอนจะกระชับ และไพเราะกว่า พยายามบังคับให้อยู่ในแปดพยางค์ครับ เช่น เกรียวกรูกราวระนาวหล่นลงบนลาน เป็น..เกรียวกรูกราวร่วงหล่นลงบนลาน ก็พอครับ เกรียวกรูกราว สัมผัสอักษรครับ ร่วงหล่นลงลาน สัมผัสอักษรครับ และก็ หล่น สัมผัสสระกับ บน เป็นสัมผัสคร่อม แค่นี้ก็เลิศแล้วครับ วรรคอื่นๆลองตรวจสอบดูนะครับ (วันนี้ขอทำหน้าที่ ที่ถูกเรียกว่าอาจารย์ซักหน่อย เนอะ) ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
29 ธันวาคม 2551 00:26 น. - comment id 930342
คำมีความสละสลวยดีนะครับ
29 ธันวาคม 2551 05:02 น. - comment id 930376
แว่วๆว่าน้องชายพี่ไปทิ้งใครมานะคะคนแก่ หูไม่ค่อยดีได้ยินไม่ค่อยชัด ฝนหลงฤดูมาคู่ความเหน็บหนาว คนปวดร้าวยิ่งหม่นกมลหมอง ความเจ็บช้ำเป็นประจำที่ครอบครอง ตามครรลองคนอกหักรักภิณฑ์พัง แวะมาเยี่ยมน้องอินสวนค่ะเที่ยวปีใหม่ให้สนุกนะคะอย่าลืมดูแลคนเคียงกายดีๆหละ
29 ธันวาคม 2551 06:39 น. - comment id 930385
รัมณีย์...สวัสดีครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่มอบให้พระเอกของเรื่องนะครับ..อิ
29 ธันวาคม 2551 06:44 น. - comment id 930386
อาจารย์ฤทธิ์ครับ โห...ให้เกียรติแนะนำ...ไม่รู้เป็นไร กลายเป็นว่าผมห่วงสัมผัสในจริงๆครับ วรรคไหนไม่มีสัมผัสในแล้วรู้สึกผิด อ่านวรรณคดีที่เป็นกลอนแปดของ บรมครูสุนทรภู่ ส่วนใหญ่มี แปดพยางค์ น้อยมากที่จะมีเก้า ขอบคุณมากนะครับอาจารย์
29 ธันวาคม 2551 06:46 น. - comment id 930387
ขอบคุณแมวเหลืองอีกคนที่ให้กำลังใจ จริงๆแล้วหลายคนน่าจะทำตามคำแนะนำ ของอาจารย์ฤทธิ์ดูนะครับ เห็นกลอนแปดส่วนใหญ่ในบ้านกลอน มีเก้าพยางค์กันเกลื่อนเลยนะครับ
29 ธันวาคม 2551 06:50 น. - comment id 930388
พี่นรศิริ...ครับ สวัสดีครับ คุณพี่ไปเอาข่าวมาจากไหนว่าผมเบรี้ยวนัด ลองคิดดูว่าผมมีงานอบรมติดต่อกัน 2 สัปดาห์ แล้วงานวิทยากรต่ออีก 1 lสัปดาห์ ก็เลยป่วยคร อาหารเป็นพิษครับจับไข้เลยครับ ก็เลยไปตามนัดไม่ได้อ่ะครับ เข้าข่ายกินปูนร้อนท้องใช่ไหมครับ
29 ธันวาคม 2551 10:26 น. - comment id 930411
ขอบคุณค่ะที่มีกลอนดีๆๆอย่างนี้มีให้อ่านให้ศึกษาค่ะ
29 ธันวาคม 2551 12:18 น. - comment id 930452
"คนถูกทิ้ง" คำนี้...เจ็บปวดจังเลยค่ะ
29 ธันวาคม 2551 19:38 น. - comment id 930544
Alto2 ขอบคุณมากนะครับที่แวะมาอ่าน กลอนไร้สาระของอินสวน
29 ธันวาคม 2551 19:39 น. - comment id 930545
กระจกเงาครับ ใครไม่เคยถูกทิ้งไม่รู้หรอกครับ ขอบคุณนะครับ
30 ธันวาคม 2551 11:48 น. - comment id 930779
ปีใหม่แล้ว หายเศร้านะคะ อย่าได้ถูกใครทิ้งนะคะ สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณอินสวน