จำนนรัก

จักรพรรดิหยก

อกเอย   ใยเลย   ต้องเรียกหา
ทั้งรู้     อาญา    มิเลี่ยงได้
   ริรัก    ควักทรวง   ติดบ่วงใจ
รนหา    ฟอนไฟ    มาเผาตน
 
    แม้นหนี    หมื่นลี้    พันปีแสง
ตะวันแดง    พระจันทร์   มิวันพ้น
    เรียกว่ารัก    ร้ายนัก     ชักวกวน
หลืบใจ    พาลค้น    จนเป็นความ
     เปลี่ยนสี     ปฐพี      ทวีภพ
อำนาจ     กลืนกลบ    ทั้งดินน้ำ
     อิทธิพล    รักนี้     ช่างเรืองนาม
หนึ่งน้ำคำ    ทอดเงา    เร้าฤดี
     อันใด     จึ่งได้     ยอมจำนน
หนีรัก      หมื่นหน     เพียงเท่านี้
    สิ้นแรง     แข้งขา     มิเหลือดี
ยอมแล้ว     รักนี้     อย่าซ้ำเติม				
comments powered by Disqus
  • krajokngao

    24 ธันวาคม 2551 16:39 น. - comment id 928583

    เมื่อต้องการรักก็โหยหาเรียกหารัก
    แต่พอรักสลายหมดเยื่อใยก็ผลักใส
    อ้างว่ารักทำร้ายทำลายพังทั้งใจ
    เหลือสุดท้ายที่ผิดก็คือความรัก
    กลัวความรัก
    กลัวที่จะรักใครสักคน
    แต่ว่า...
    จะมีสักกี่คนที่เรียนรู้และรับรู้ว่า
    สิ่งต่างๆ ไม่ได้เกิดจากความรักทั้งหมด
    หากแต่ขึ้นอยู่กับคนที่รักและคนที่ถูกรักด้วยต่างหากค่ะ
    36.gif36.gif
    เป็นกำลังใจให้นะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน